cehennem

Osmanlı Türkçesi جهنم‎, o da Arapça جَهَنَّم‎ (cehennem) kelimesinden gelmektedir.

• Heceleme: ce‧hen‧nem

cehennem (belirtme hâli cehennemi, çoğulu cehennemler)

1. (İbrahimî dinler) dinî inanışlara göre Dünya’da günah işleyenlerin öldükten sonra ceza görecekleri yer

   Cennet, cehennem, âhiret, ebedî hayat hayallerine bir daha dönmesine imkân yoktu. - R. N. Güntekin

2. (mecaz) çok sıkıntılı yer

• (İbrahimî dinler): tamu
• (mecaz): tama

• cennet, uçmağ

• ahiret

• gayya kuyusu, sekar

• Cennet de bu dünyada cehennem de

• cehennemken, cehennemle, cehennemli, cehennemlik, cehennemse, cehennemsiz

• Türk Dil Kurumuna göre "cehennem" maddesi

• Vikipedi'de cehennem