anayasa

ana + yasa

IPA^(anahtar): aˈlaɾjas, (çoğulu) aˈlaɾjasˈlaɾ

Heceleme: a‧na‧ya‧sa

anayasa (belirtme hâli anayasayı, çoğulu anayasalar)

1. (hukuk) bir devletin yönetim biçimini belirten, yasama, yürütme, yargılama güçlerinin nasıl kullanılacağını gösteren, yurttaşların kamu haklarını bildiren temel yasa, kanunuesasi
2. (mecaz) temel, esas

   Prensesin bu memlekete getirip yaydığı Zekeriya sofrasının anayasası budur. - Aka Gündüz

• anayasa mahkemesi

• anayasacı, anayasacık, anayasalı, anayasasız, anayasayla, anayasaysa

anayasa

1. (hukuk) anayasa