orun

orun (belirtme hâli orunu, çoğulu orunlar)

[1] özel yer

[2] makam, mansıp, mesnet, mevki

[2] orundaş

• Türk Dil Kurumuna göre "orun" maddesi

Bu sözcüğün, biçim ve içerik olarak Vikisözlük standartlarına ulaşması için elden geçirilmesi gerekmektedir.

Madde düzenleme ve Vikisözlük standartları ile ilgili bilgi
Bu sözcükte ayrıca şu sorunlar da bulunmaktadır:

• Bu söz(cük), ait olduğu dilin kullandığı Karaçay Balkarca alfabesinde yazılmamıştır.

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

[1] yer

[2] mevki

[3] mahal

orun

[1] yer

[2] mahal

orun

[1] yer

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.