onur
ONUR,öz saygı, saygılı anlayış,hakkaniyetli davranış,irade
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]Söyleniş
[değiştir]- Heceleme: o‧nur
Ad
[değiştir]onur (belirtme hâli onuru, çoğulu onurlar)
- insanın kendine karşı duyduğu saygı, öz saygı
- başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer
- Çokbilmiş görünmek, onuruna toz kondurmak istemez. - T. Buğra
Eş anlamlılar
[değiştir]- şeref
- (başkalarının gösterdiği saygının dayandığı kişisel değer): itibar
- (insanın kendine karşı duyduğu saygı): haysiyet, izzetinefis
Sözcük birliktelikleri
[değiştir]- (haysiyet, izzetinefis): onur belgesi, onur kıtası, onur kurulu, onur üyesi
Türetilmiş kavramlar
[değiştir]Çeviriler
[değiştir]onur: haysiyet, izzetinefis
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "onur" maddesi