Pamantayang Oras ng India

Pagkatapos lumaya noong 1947 mula sa Gran Britanya, itinatag ng pamahalaan ng India ang IST bilang opisyal na oras para sa buong bansa, bagaman ang Kolkata at Mumbai ay nagpapanatili ng kanilang sariling lokal na oras (kilala bilang Oras sa Kolkata at Oras sa Bombay) hanggang 1948 at 1955, ayon sa pagkakabanggit.^[3] Panandaliang ginamit ang Daylight Saving Time noong panahon ng Digmaang Tsina-India noong 1962 at ang mga Digmaang Indo-Pakistani noong 1965 at 1971.^[4]

Ang layo mula silangan patungong kanluran ng bansa na higit sa 2,933 kilometro (1,822 milya) ay sumasakop sa higit sa 29 degri ng longhitud, na nagreresulta sa pagsikat at paglubog ng araw ng halos dalawang oras na mas maaga sa silangang hangganan ng India kaysa sa Kutch ng Rann sa malayong kanluran.^[5] Ang mga naninirahan sa mga estado sa hilagang-silangan ay kailangang iwasto ang kanilang mga orasan sa maagang pagsikat ng araw at maiwasan ang labis na pagkonsumo ng enerhiya pagkatapos ng mga oras na may araw.^[6]

Noong huling bahagi ng dekada 1980, isang pangkat ng mga mananaliksik ang nagmungkahi na paghiwalayin ang bansa sa dalawa o tatlong sona ng oras upang makatipid sa enerhiya. Ang sistemang binaryo o dalawahan na iminungkahi nila ay kinakasangkutan ng pagbabalik ng mga sona ng oras noong panahon ng Briton. Ang kanilang mga rekomendasyon ay hindi pinagtibay.^[6][7]

Noong 2001, itinatag ng pamahalaan ang isang apat na miyembrong komite sa ilalim ng Ministeryo ng Agham at Teknolohiya upang suriin ang pangangailangan para sa maraming mga sona ng oras upang makatipid ng liwanag ng araw. Ang mga natuklasan ng komite, na ipinakita sa Parliyamento noong 2004 ng Ministro para sa Agham at Teknolohiya na si Kapil Sibal, ay hindi inirerekomenda ang mga pagbabago sa pinag-isang sistema, na nagsasaad na "ang punong meridyano ay pinili gamit ang sanggunian sa isang sentral na istasyon, at ang kalawakan ng Estado ng India ay hindi malaki."^[8]

Bagaman patuloy na tumatanggi ang pamahalaan na hatiin ang bansa sa maraming mga sona ng oras, ang mga probisyon sa mga batas sa paggawa tulad ng Plantations Labor Act, 1951 (Batas sa Paggawa sa mga Pataniman) ay pinapayagan ang mga pamahalaan ng Sentral at Estado na tukuyin at itakda ang lokal na oras para sa isang partikular na lugar ng industriya.^[9] Sa Assam, ang mga hardin ng tsaa ay sumusunod sa isang hiwalay na sona ng oras, na kilala bilang Chaibagaan o oras ng Bagan ('Oras ng Hardin ng Tsaa'), na isang oras nang mas maaga sa IST.^[10] Nanatili ang Pamantayang Oras ng India bilang ang tanging opisyal na ginagamit na oras sa India.^[5]

Sa loob ng nakaraang 25 taon, nangangampanya ang tagagawa ng pelikula na si Jahnu Barua para sa isang hiwalay na sona ng oras (daylight saving time). Noong 2010, iminungkahi niya ang paglikha ng isang hiwalay na sona ng oras para sa Pag-unlad ng Rehiyong Hilagang-silangan.^[11] Noong 2014, sinimulan ng Punong Ministro ng Assam na si Tarun Gogoi na mangampanya para sa isa pang sona ng oras para sa Assam at iba pang mga estado sa hilagang-silangan ng India.^[12] Gayunpaman, kailangang linawin pa ito sa Pamahalaang Sentral ng India.^[12]

Noong Hunyo 2017, ipinahiwatig ng Kagawaran ng Agham at Teknolohiya na muli silang nag-aaral ng posibilidad ng dalawang sona ng oras para sa India. Naipadala para sa pagsasaalang-alang ang mga panukala para sa paglikha ng isang karagdagang Oras ng Timog India (EIT sa UTC+ 06:00), paglilipat ng unang-pili o default na IST sa UTC+05:00 at Daylight saving (Indian Daylight Time para sa IST at Eastern India Daylight Time para sa EIT) na nagsisimula sa 14 Abril (Ambedkar Jayanti) at nagtatapos noong 2 Oktubre (Gandhi Jayanti).^[13]