방콕

• (มาตรฐานเกาหลีใต้/Seoul) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [pa̠ŋkʰo̞k̚]
• ฮันกึลที่ออกเสียง: [방콕]

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ Bangkok

방콕 (bangkok)

1. กรุงเทพมหานคร

방(房) (bang, “ห้อง”) +‎ 콕 (kok, “เสียงเคาะ”)

방콕 (bangkok)

1. (ภาษาปาก) การอยู่แต่ในห้องไม่ยอมออกไปไหน

   방콕하지 말고 그만 좀 밖으로 나와라 정은아!

   bangkokhaji malgo geuman jom bakkeuro nawara jeong'euna!

   นี่ ช็องอึน! อย่าเอาแต่หมกอยู่ในห้อง ออกมาข้างนอกบ้าง