ชะนี
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ชะ-นี | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chá-nii |
| ราชบัณฑิตยสภา | cha-ni | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰa˦˥.niː˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]
เทียบภาษาบาลี จลนี, ภาษาไทขาว ꪙꪲ
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) ฉะนี
คำนาม
[แก้ไข]ชะนี (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Hylobatidae แขนยาวมาก ไม่มีหาง ขนยาวนุ่ม เดินตัวตั้งตรงได้ ห้อยโหนอยู่ตามต้นไม้สูง ๆ ร้องเสียงดัง แสดงถึงอาณาเขตของแต่ละคู่ แต่ละชนิดมีเสียงร้องไม่เหมือนกัน กินผลไม้และใบไม้ ในประเทศไทยมี 3 ชนิด คือ ชะนีมือขาว [Hylobates lar (Linn.)] ขนลำตัวสีดำหรือนํ้าตาล ชะนีหัวมงกุฎหรือชะนีมงกุฎ (H. pileatus Gray) ขนตัวผู้สีดำ ตัวเมียสีเทา และชะนีมือดำหรือชะนีคิ้วขาว (H. agilis F. Cuvier) ขนลำตัวสีดำ นํ้าตาล หรือเทา
- (ภาษาปาก, สแลง) ผู้หญิง
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ชะนี
- ชื่อทุเรียนพันธุ์หนึ่ง