คู

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄູ (คู)

คู

1. ร่องน้ำที่ขุดขึ้นเพื่อชักน้ำหรือเก็บน้ำไว้ใช้เป็นต้น

   คูสวน

2. ร่องน้ำที่ขุดขึ้นเพื่อเป็นเครื่องกีดขวางป้องกันที่นอกกำแพงเมือง

   คูเมือง

เลียนเสียงธรรมชาติ

คู

1. กิริยาที่นกบางชนิดเช่นนกเขาหรือนกพิราบขันหรือร้อง

   โน่นแน่ะนกเขาคู จุ๊กจุ๊กกรู นกมันเฝ้าคูหาชู้มัน

2. (ในเชิงเปรียบเทียบ) พูดแทะโลมกัน

   ข้อยคูดนูแนบนิทรา

   (สรรพสิทธิ์)

• (อมก๋อย) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kʰu/

คู

1. หัว