กลาง
ดูเพิ่ม: กล๋าง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *klaːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩖᩣ᩠ᨦ (กลาง), ภาษาลาว ກາງ (กาง), ภาษาไทลื้อ ᦂᦱᧂ (กาง), ภาษาไทขาว ꪀꪱꪉ, ภาษาไทใหญ่ ၵၢင် (กาง), ภาษาไทใต้คง ᥐᥣᥒ (กาง), ภาษาอาหม 𑜀𑜂𑜫 (กง์) หรือ 𑜀𑜝𑜂𑜫 (กฺลง์), ภาษาปักษ์ใต้ กล๋าง, ภาษาจ้วง gyang, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gyang
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | กฺลาง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | glaang |
| ราชบัณฑิตยสภา | klang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /klaːŋ˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]กลาง
คำบุพบท
[แก้ไข]กลาง
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำเกี่ยวข้อง