vent

สืบทอดจากภาษาฝรั่งเศสเก่า vent, จากภาษาละติน ventus, จากภาษาอิตาลิกดั้งเดิม *wentos, ultimately จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₂wéh₁n̥ts < *h₂weh₁- (“to blow”).

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /vɑ̃/

• เสียง:

  (file)

vent ช. (พหูพจน์ vents)

1. ลมในบรรยากาศ

• air
• courant

• “vent” ใน le Trésor de la langue française informatisé (The Digitized Treasury of the French Language).