vara

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈvɑːˌra/, (verb, informal) /ˈvɑː/

• เสียง:

  (file)

  • Pronunciation of the present tense form of vara (“to be”) varies geographically and depending on the formality of the language. The most formal pronunciation is /ɛːr/ with a varying degree of openness in the vowel. Less formal pronunciation in running speech varies between /eː/ and /ɛː/.
• สัมผัส: -ɑː

จากภาษาสวีเดนเก่า vara, væra จากภาษานอร์สเก่า vera, earlier vesa, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *wesaną. Cognate with ภาษาเดนมาร์ก være, ภาษาไอซ์แลนด์ vera, ภาษานอร์เวย์ være.

vara (present är, preterite var, supine varit)

1. To be เป็น อยู่ คือ
   1. to occupy a place, to be (somewhere)

      Var har du varit?

      Where have you been?

   2. to occur, to take place
   3. (พบได้ยาก) to exist
      • แม่แบบ:circa Carl August Hagberg, translation of Shakespeare's Hamlet (c. 1601), act 3, scene 1

        Att vara eller icke vara, det är frågan: / Månn’ ädlare att lida och fördraga / Ett bittert ödes styng och pilar eller / Att ta till vapen mot ett haf af qval

        To be or not to be– that is the question: / Whether 'tis nobler in the mind to suffer / The slings and arrows of outrageous fortune, / Or to take arms against a sea of troubles

   4. (copulative) indicates that the subject and object are the same
   5. (copulative, คณิตศาสตร์) indicates that the values on either side of an equation are the same
   6. (copulative) indicates that the subject plays the role of the predicate nominal
   7. (copulative) connects a noun to an adjective that describes it
      • 1917 translation, the Bible, Deuteronomy (Femte Mosebok), 1:26

        Men I villen icke draga ditupp, utan voren gensträviga mot HERRENS, eder Guds, befallning.

        Notwithstanding ye would not go up, but rebelled against the commandment of the LORD your God.

   8. used to form the passive voice, when stressing the end result of the process
   9. (โบราณ) used to form the perfect aspect with certain intransitive verbs

      Jag är uppstigen sedan en timme.

      I have been out of bed for an hour.

   10. used to indicate things like age, height, temperature, weather, ...

Although the past subjunctive in most verbs is viewed as dated (see: Appendix:Swedish verbs), vore is still very much in use by young speakers, even in informal or colloquial language.

แม่แบบ:sv-conj-irreg

See also:

• ären (archaic second person plural indicative)
• voren (archaic second person past plural indicative)
• varen (archaic second person plural imperative)

• va (strongly colloquial)

• (occupy a place): befinna sig, finnas, ligga / sitta / stå
• (to exist): finnas existera
• (to create passive voice): bli (when putting stress on the process), varda (archaic, only still commonly used in the past tense form vart)

• närvara
• närvaro
• tillvaro
• vara till
• var så god or varsågod
• övervara

vara ก.

1. existence, being

   Varats olidliga lätthet

   The Unbearable Lightness of Being (1984 novel by Milan Kundera)

การผันรูปของ vara
	เอกพจน์
	Indefinite	Definite
กรรตุการก (nominativ)	vara	varat
สัมพันธการก (genitiv)	varas	varats

From ภาษาสวีเดนเก่า vara, from ภาษาเยอรมันต่ำกลาง waren, from ภาษาแซกซันเก่า waron, from ภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *warōną. Cognate with ภาษาเดนมาร์ก vare

vara (ปัจจุบันกาล varar, อดีตกาล varade, supine varat, imperative vara)

1. to last

   Mötet varade flera timmar.

   The meeting lasted several hours.

   Mjölken varar längre i kylskåpet.

   The milk will last longer in the fridge.

   คำพ้องความ: fortfara, hålla på, pågå

การผันรูปของ vara (weak)
	Active	Passive
Present tense	varar
Past tense	varade
Supine	varat
Imperative	vara
Infinitive	vara	—
Present tense	varar	—
Past tense	varade	—
Supine	varat	—
Imperative	vara	—
Present participle	varande
Past participle	—

• varaktig
• bevara
• förvara

In expressions like ta sig till vara, ta vara på. ภาษาสวีเดนเก่า vara, from ภาษานอร์สเก่า vari, cognate with ภาษาเดนมาร์ก vare, possibly from an unattested Old Swedish vari (care), related to Icelandic vari (“caution, carefullness”), but influenced by Middle Low German ware namen, related to German wahren, wahrnehmen.

vara ร.

1. care

   ta vara på

   take care of, keep, not throw away, not waste

   ta sig till vara

   be careful, beware

From ภาษาสวีเดนเก่า vara, from ภาษานอร์สเก่า vara, from ภาษาเยอรมันต่ำกลาง ware. Cognate with ภาษาเดนมาร์ก vare, ภาษาเยอรมัน Ware, ภาษาอังกฤษ ware. Could be related to Sanskrit vara- (valuable).

vara ร.

1. a ware, goods, article

การผันรูปของ vara
	เอกพจน์		พหูพจน์
	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ	ไม่ชี้เฉพาะ	ชี้เฉพาะ
กรรตุการก	vara	varan	varor	varorna
สัมพันธการก	varas	varans	varors	varornas

Attested since 1664. From var (“pus”); var +‎ -a

vara (ปัจจุบันกาล varar, อดีตกาล varade, supine varat, imperative vara) (denominal, denominative)

1. to generate pus

   Såret började vara efter några timmar.

   The wound began to fill with pus after a few hours.

การผันรูปของ vara (weak)
	Active	Passive
Present tense	varar
Past tense	varade
Supine	varat
Imperative	vara
Infinitive	vara	varas
Present tense	varar	varas
Past tense	varade	varades
Supine	varat	varats
Imperative	vara	—
Present participle	varande
Past participle	—

• vara in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• vara in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)

• avar

---