Ғусл
 |
| Бахше аз маҷмӯъаи мақолаҳои: |
 |
Шахсиятҳо
|
Идҳо ва маворид
|
Ғусл (ар. غسل) — шустушӯи тамоми бадан, оббозӣ[1].
Ғусл дар Қуръон
[вироиш | вироиши манбаъ]Дар ояти 6-уми сураи Моида чунин навишта шудааст:
|
Эй касоне, ки имон овардаед, чун ба намоз бархостед, рӯй ва дастҳоятонро бо оринҷ бишӯед ва сари худро масҳ кашед, пойҳоятонро то иштолинг (буҷилак) бишӯед. Ва агар ҷунуб (олуда) будед, худро пок созед. Ва агар бемор ё дар сафар будед ё аз ҷои қазои ҳоҷат омада будед, ё бо занон (ҳамсарони бо никоҳи доимии шаръӣ) наздикӣ карда будед ва об наёфтед, бо хоки пок таяммум кунед ва рӯю дастҳоятонро бо он масҳ кунед. Худо намехоҳад шумо дар ранҷ афтед, балки мехоҳад, ки шуморо покиза созад ва неъматашро бар шумо тамом кунад, бошад, ки шукргузор шавед! | 
|
Эзоҳ
[вироиш | вироиши манбаъ]- ↑ Фарҳанги забони тоҷикӣ
Сарчашма
[вироиш | вироиши манбаъ]Сураи МОИДА (Дастархон) — islamtv.ru
|
Ин мақолаи хурд дар бораи ислом аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. |
| Анвои поксозӣ | |
|---|---|
| Воситаҳои поксозӣ | |
| Ҳолати покизагӣ | |
| Ҳамчунин ниг. | |
