| dbo:abstract
|
- El Pou de Moisès és el vestigi d'un Calvari situat al bell mig d'un pou antigament situat al centre del gran claustre de la Cartoixa de Champmol. Actualment està al parc del centre hospitalari especialitzat de Dijon, al Comtat de Borgonya. Va ser un encàrrec de Felip II de Borgonya i és obra de l'escultor holandès Claus Sluter i del seu nebot Claus de Werve, amb la participació del pintor Jean Malouel per a la policromia. Segons els relats dels ducs de Borgonya, es va esculpir i pintar entre el 1396 i el 1405. Destrossat a la seva part superior durant el segle xviii, només en queda la part inferior, formada per una pila hexagonal superada per sis escultures dels profetes de l'Antic Testament i es conserven alguns fragments de les estàtues que estaven situades al voltant de la creu al Museu Arqueològic de Dijon. Aquest Calvari, que mostra el vincle tipològic entre l'Antic i el Nou Testament, és també una obra marcada per molts símbols dels cartoixans. Així mateix, nombrosos elements converteixen el monument en una obra de propaganda a favor del duc de Borgonya. El Pou de Moisès mai ha deixat de marcar els seus visitants pel seu realisme i per la magnificència de les seves decoracions. És considerat una obra mestra de l'escultura gòtica internacional i un precursor de l'art renaixentista. Ha estat objecte de diverses rèpliques i ha inspirat molts artistes, tant antics com contemporanis. (ca)
- Der Mosesbrunnen in der Chartreuse de Champmol in Dijon ist das Hauptwerk Claus Sluters. Er steht außerhalb des Stadtzentrums von Dijon im Garten des ehemaligen Klosters Champmol im Bereich der ehemaligen Grabkirche der Herzöge von Burgund. Heute befindet sich hier eine psychiatrische Anstalt, in die man auch hineinfahren muss, um den Brunnen zu sehen. Der Brunnen war ursprünglich als monumentaler Kalvarienberg für den Kreuzgang ausgeführt. Sechs Prophetenfiguren (Mose, David, Jeremia, Sacharja, Daniel, Jesaja) stehen im Brunnensockel und es gab eine Kreuzigungsgruppe als Bekrönung, die nur noch als Fragment erhalten ist. Der Mosesbrunnen ist das dritte und bekannteste Werk Sluters, welches als Höhepunkt seiner Schaffensphase gesehen werden kann. Wahrscheinlich beruht der Brunnen auf der Idee des „Fons vitae“, des Lebensbrunnens. Zwischen dem 24. September 1405 und dem 31. Januar 1406 starb der niederländische Bildhauer Claus Sluter in Dijon. Sein Werk lässt erkennen, dass er zu diesem Zeitpunkt die Höhe seines Lebens bereits überschritten hatte und an der Schwelle des Greisenalters stand. Der Moses-Brunnen wurde von 1395 bis 1405 geschaffen. Die ganze Brunnenanlage befindet sich heute in einem Glashaus. Ursprünglich befand sich hier die ganze Kalvarienberg-Szene mit Christus am Kreuz, Maria, Johannes und Magdalena zu Füßen. Dieser Hauptteil des Werkes war schon vor der Französischen Revolution weitgehend zerstört oder verschwunden. Erhalten sind nur die sechs den Brunnen umstehenden Propheten: Moses, David, Jeremias, Zacharias, Daniel und Isaias, jeder mit einem Spruchband, das die jeweilige Weissagung trägt. (de)
- Le puits de Moïse est le vestige d'un calvaire situé au milieu d'un puits autrefois au centre du grand cloître de la chartreuse de Champmol. Il se trouve actuellement au sein du parc du centre hospitalier spécialisé de Dijon, en Bourgogne-Franche-Comté. Commandé par Philippe II de Bourgogne, il est l'œuvre du sculpteur hollandais Claus Sluter et de son neveu Claus de Werve, avec la participation du peintre Jean Malouel pour la polychromie. Selon les comptes des ducs de Bourgogne, il a été sculpté et peint entre 1396 et 1405. Détruit dans sa partie haute au cours du XVIIIe siècle, il n'en subsiste plus que la partie basse, constituée d'une pile hexagonale surmontée de six statues de prophètes de l'Ancien Testament. Seuls quelques fragments des statues situées autour de la croix sont actuellement conservés au musée archéologique de Dijon. Ce calvaire, qui montre le lien typologique entre l'Ancien et le Nouveau Testament, est aussi une œuvre marquée par de nombreux symboles cartusiens. Enfin, de nombreux indices font du monument une œuvre de propagande en faveur du duc de Bourgogne. Le puits de Moïse n'a cessé de marquer ses visiteurs, par son réalisme et la magnificence de ses décorations. Il est considéré comme un chef-d'œuvre de la sculpture du gothique international et un précurseur de l'art de la Renaissance. Il a fait l'objet de plusieurs répliques et inspiré de nombreux artistes, anciens ou contemporains. (fr)
- The Well of Moses (French: Puits de Moïse) is a monumental sculpture recognised as the masterpiece of the Dutch artist Claus Sluter (1340–1405–06), assisted by his nephew Claus de Werve. It was executed by Sluter and his workshop in 1395–1403 for the Carthusian monastery of Chartreuse de Champmol built as a burial site by the Burgundian Duke Philip the Bold just outside the Burgundian capital of Dijon, now in France. (en)
- Il Pozzo dei Profeti o di Mosè (in francese Puits de Moïse) è un complesso scultoreo tra i capolavori di Claus Sluter e della scultura tardo gotica europea in generale. Si trova nella Certosa di Champmol, presso Digione. (it)
- Studnia Patriarchów, znana również jako Studnia Mojżesza (fr. Puits de Moïse) – studnia-fontanna w stylu gotyckim usytuowana w dawnej kartuzji Champmol koło Dijon, w Burgundii we Francji (obecnie na terenie miasta Dijon, w Centre Hospitalier Spécialisé de la Chartreuse). Dzieło to zostało wykonane w latach 1395–1404 przez Clausa Slutera i , niderlandzkich rzeźbiarzy działających na dworze książąt burgundzkich. Wczesny przykład nurtu realistycznego rzeźby gotyckiej przełomu XIV i XV wieku. (pl)
- De Mozesput is een laatmiddeleeuws beeldhouwwerk van Claus Sluter dat zich in het klooster Chartreuse de Champmol bij Dijon bevond. Het wordt gezien als een van de belangrijkste werken van Sluter, een gotisch kunstenaar die reeds veel aandacht had voor realisme en plasticiteit. Sluter was een Nederlander die in 1385 in dienst trad van Filips de Stoute. Hij maakte verschillende beeldengroepen. Van de oorspronkelijke calvarie in het midden van de kloostergalerij zijn de voornaamste delen – Christus aan het kruis, Maria en Johannes de Doper – op een enkel stuk na verdwenen. Het centrale deel, de Mozesput, is bewaard gebleven. Het staat nu in een later gebouwd paviljoen en is in 1840 tot historisch monument verklaard. Het monument diende oorspronkelijk als sokkel voor een kruisbeeld. Het bestaat uit losstaande beelden van de zes oudtestamentische profeten op een zeshoekig voetstuk van de put, die omgeven zijn door treurende engelen. Ze stellen de profetenfiguren Mozes, David, Jeremia, Zacharia, Daniël en Jesaja voor. Elke profeet is duidelijk herkenbaar aan zijn attributen (hoorns bij Mozes, een lier bij David etc.) en heeft een band met een Bijbelse tekst in de hand. De gezichten zijn zeer realistisch, naar het schijnt geïnspireerd door ouderen uit de joodse gemeenschap van die tijd. Hier en daar zijn nog resten van de oorspronkelijke polychrome beschildering zichtbaar. Drie beelden zijn pas na de dood van Sluter (1406) gereedgekomen. Een zestiende-eeuwse kopie van het monument staat sinds 1968 in het centrum van Dijon. Filips de Stoute was een van de Bourgondische hertogen die Dijon en zijn omgeving tot een centrum van cultuur en schoonheid maakten. Hij stichtte het kartuizerklooster van Champmol, dat ten westen van de stad Dijon was gelegen. Het was bedoeld als mausoleum. Het portaal van de kloosterkerk was getooid met beeldhouwwerk van Sluter en op de overdekte binnenplaats bevond zich de Mozesput, die eruitzag als een kruisigingsgroep en symbool stond voor het leven. De beschilderde repliek in het museum in Dijon kan ons een idee geven van de oorspronkelijke kleuren. In 1793 werd het klooster echter verwoest; alleen het hoofdportaal bleef gespaard. Later werd op dezelfde plek een psychiatrisch ziekenhuis opgericht waar nu nog geleide excursies plaatsvinden en de gerestaureerde Mozesput te bezichtigen is. (nl)
- Mosebrunnen är en med Mose och andra gestalter dekorerad brunnsbyggnad i forna Kartusianklostret i Dijon. Brunnen, som numera är flyttad till , utfördes av Claus Sluter och brukar anses som det mest betydande skulpturarbetet under övergången mellan medeltid och renässans norr om Alperna. (sv)
- Т. н. «Колодец предков», «Колодец Моисея» — одно из самых примечательных произведений средневековой скульптуры. Работа фламандского скульптора Клауса Слютера, его мастерской (включая помощника и племянника Клауса де Верве), выполненная для картезианского монастыря (Champmol) вблизи Дижона — места упокоения бургундского герцога Филиппа Толстого. «Статуи пророков, особенно могучая фигура старца Моисея, замечательны монументальной обобщенностью форм, смелостью изображения сильных, мужественных характеров». Произведение было выполнено для следующего герцога Иоанна Бесстрашного, в стиле, комбинирующем элегантность интернациональной готики с северным реализмом, но с монументальностью, отсутствующей в них обеих. Сохранились счета, описывающие этот заказ, что необычно. Скульптура была размещена в отдельном павильоне XVII века посреди бывшего монастырского дворика, после того, как сильно пострадала от осадков. Дальнейшие повреждения произошли во время французской революции в 1791. Сохранившийся «колодец» — на самом деле постамент не дошедшей до нас скульптурной группы «Распятие (Голгофа)» (с Девой Марией, Магдалиной и Иоанном; хотя возможно — с одной Магдалиной). Сохранились только фрагменты сцены «Распятия» — голова и торс Христа (ныне — в Археологическом музее Дижона). Шестигранный цоколь обрамляется 6 фигурами пророков из числа тех, кто предсказал смерть Христову на кресте (Моисей, Давид, Иеремия, Захария, Даниил и Исайя). В руках у них свитки с пророчествами. Их фигуры разделяют изображения плачущих ангелов на консольных полуколоннах. «Слютер создал выразительные и пластически мощные образы. Пророки объединены попарно и контрастно сопоставлены. Рядом с величавым в своей кротости царем Давидом — состарившийся от скорби Иеремия; страсти Даниила, с какой он указует сроки свершения пророчеств, противопоставлены размышлениям Захарии о сути предательства; раздумья мудрого Исайи оттеняют силу духа законодателя и боговидца Моисея».
*
*
*
*
* (ru)
- 摩西之井（法语：Puits de Moïse）是一个巨大的雕塑，被认定为荷兰艺术家克勞斯·斯呂特 (1340-1405/6) 的杰作。它是由斯呂特及其工作室创作于1395年至1403年，位于勃艮第首都第戎（现在属于法国）郊外的卡尔特修道院，勃艮第公爵 勇敢的菲利普的安葬地点。 这件作品规模宏大，风格结合了优雅的国际哥特式与北方的写实主义，中心是十字架上的基督，周围环绕着六个先知：摩西、大卫、耶利米、撒迦利亚，但以理和以赛亚，还有六名哭泣的天使。 这件作品当时位于修道院的中央庭院，上部后遭天气因素损坏。1791年法国大革命时期进一步遭到损坏。基督受难像只有残存的头部和躯干部，收藏于第戎考古博物馆。雕塑的六角形底座保存至今，游客可以看到。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- The Well of Moses (French: Puits de Moïse) is a monumental sculpture recognised as the masterpiece of the Dutch artist Claus Sluter (1340–1405–06), assisted by his nephew Claus de Werve. It was executed by Sluter and his workshop in 1395–1403 for the Carthusian monastery of Chartreuse de Champmol built as a burial site by the Burgundian Duke Philip the Bold just outside the Burgundian capital of Dijon, now in France. (en)
- Il Pozzo dei Profeti o di Mosè (in francese Puits de Moïse) è un complesso scultoreo tra i capolavori di Claus Sluter e della scultura tardo gotica europea in generale. Si trova nella Certosa di Champmol, presso Digione. (it)
- Studnia Patriarchów, znana również jako Studnia Mojżesza (fr. Puits de Moïse) – studnia-fontanna w stylu gotyckim usytuowana w dawnej kartuzji Champmol koło Dijon, w Burgundii we Francji (obecnie na terenie miasta Dijon, w Centre Hospitalier Spécialisé de la Chartreuse). Dzieło to zostało wykonane w latach 1395–1404 przez Clausa Slutera i , niderlandzkich rzeźbiarzy działających na dworze książąt burgundzkich. Wczesny przykład nurtu realistycznego rzeźby gotyckiej przełomu XIV i XV wieku. (pl)
- Mosebrunnen är en med Mose och andra gestalter dekorerad brunnsbyggnad i forna Kartusianklostret i Dijon. Brunnen, som numera är flyttad till , utfördes av Claus Sluter och brukar anses som det mest betydande skulpturarbetet under övergången mellan medeltid och renässans norr om Alperna. (sv)
- 摩西之井（法语：Puits de Moïse）是一个巨大的雕塑，被认定为荷兰艺术家克勞斯·斯呂特 (1340-1405/6) 的杰作。它是由斯呂特及其工作室创作于1395年至1403年，位于勃艮第首都第戎（现在属于法国）郊外的卡尔特修道院，勃艮第公爵 勇敢的菲利普的安葬地点。 这件作品规模宏大，风格结合了优雅的国际哥特式与北方的写实主义，中心是十字架上的基督，周围环绕着六个先知：摩西、大卫、耶利米、撒迦利亚，但以理和以赛亚，还有六名哭泣的天使。 这件作品当时位于修道院的中央庭院，上部后遭天气因素损坏。1791年法国大革命时期进一步遭到损坏。基督受难像只有残存的头部和躯干部，收藏于第戎考古博物馆。雕塑的六角形底座保存至今，游客可以看到。 (zh)
- El Pou de Moisès és el vestigi d'un Calvari situat al bell mig d'un pou antigament situat al centre del gran claustre de la Cartoixa de Champmol. Actualment està al parc del centre hospitalari especialitzat de Dijon, al Comtat de Borgonya. El Pou de Moisès mai ha deixat de marcar els seus visitants pel seu realisme i per la magnificència de les seves decoracions. És considerat una obra mestra de l'escultura gòtica internacional i un precursor de l'art renaixentista. Ha estat objecte de diverses rèpliques i ha inspirat molts artistes, tant antics com contemporanis. (ca)
- Der Mosesbrunnen in der Chartreuse de Champmol in Dijon ist das Hauptwerk Claus Sluters. Er steht außerhalb des Stadtzentrums von Dijon im Garten des ehemaligen Klosters Champmol im Bereich der ehemaligen Grabkirche der Herzöge von Burgund. Heute befindet sich hier eine psychiatrische Anstalt, in die man auch hineinfahren muss, um den Brunnen zu sehen. (de)
- Le puits de Moïse est le vestige d'un calvaire situé au milieu d'un puits autrefois au centre du grand cloître de la chartreuse de Champmol. Il se trouve actuellement au sein du parc du centre hospitalier spécialisé de Dijon, en Bourgogne-Franche-Comté. Le puits de Moïse n'a cessé de marquer ses visiteurs, par son réalisme et la magnificence de ses décorations. Il est considéré comme un chef-d'œuvre de la sculpture du gothique international et un précurseur de l'art de la Renaissance. Il a fait l'objet de plusieurs répliques et inspiré de nombreux artistes, anciens ou contemporains. (fr)
- De Mozesput is een laatmiddeleeuws beeldhouwwerk van Claus Sluter dat zich in het klooster Chartreuse de Champmol bij Dijon bevond. Het wordt gezien als een van de belangrijkste werken van Sluter, een gotisch kunstenaar die reeds veel aandacht had voor realisme en plasticiteit. Sluter was een Nederlander die in 1385 in dienst trad van Filips de Stoute. Hij maakte verschillende beeldengroepen. Van de oorspronkelijke calvarie in het midden van de kloostergalerij zijn de voornaamste delen – Christus aan het kruis, Maria en Johannes de Doper – op een enkel stuk na verdwenen. Het centrale deel, de Mozesput, is bewaard gebleven. Het staat nu in een later gebouwd paviljoen en is in 1840 tot historisch monument verklaard. Het monument diende oorspronkelijk als sokkel voor een kruisbeeld. (nl)
- Т. н. «Колодец предков», «Колодец Моисея» — одно из самых примечательных произведений средневековой скульптуры. Работа фламандского скульптора Клауса Слютера, его мастерской (включая помощника и племянника Клауса де Верве), выполненная для картезианского монастыря (Champmol) вблизи Дижона — места упокоения бургундского герцога Филиппа Толстого. «Статуи пророков, особенно могучая фигура старца Моисея, замечательны монументальной обобщенностью форм, смелостью изображения сильных, мужественных характеров».
*
*
*
*
* (ru)
|