| dbo:abstract
|
- Robert Jacob Fruin auch: Robert Jacobus Fruin (* 14. November 1823 in Rotterdam; † 29. Januar 1899 in Leiden) war ein niederländischer Historiker. (de)
- Robert Jacobus Fruin (11 November 1823 in Rotterdam – 29 January 1899 in Leiden) was a Dutch historian. A follower of Leopold von Ranke, he introduced the scientific study of history in the Netherlands when he was professor of Dutch national history (Dutch: Vaderlandsche Geschiedenis) at Leiden University. (en)
- Robert Jacobus Fruin lahir di Rotterdam pada 14 november 1823 dan meninggal di Leiden pada tanggal 22 Januari 1899. Ia adalah seorang sejarawan Belanda terkemuka yang beraliran Liberal dengan konsepsi sejarah yang dipengaruhi oleh kaum Positivis. Robert Fruin adalah sejarawan yang paling dihormati pada zamannya di Nederland, kemudian ia disebut sebagai Bapak Sejarah Belanda. Robert Fruin menempuh kuliah di Leiden dan menjadi guru besar sejarah Belanda di Leiden pada tahun 1860 – 1894. Ia dianggap sebagai ahli sejarah terbesar abad ke-19 bersama Bakhuizen van den Brink dan Groen van Prinsterer. Ia sudah terkenal sejak tahun 1857 berkat hasil karyanya mengenai Republik Belanda selama perang menentang Spanyol. Karyanya pada tahun 1857 berjudul Tien jaren den TachtigjarigenOorlog. Karya-Karyanya yang lain Geschiedenis deer staatsinstellingen in Nederland tot den val der Republiek (1922, cetakan ke-2), dan Verspreide geschriften sebanyak 10 jilid (1900 -1905) yang merupakan kumpulan karangan mengenai masalah–masalah khusus dan resensi buku. (in)
- Robert Jacobus Fruin (Rotterdam, 14 november 1823 - Leiden, 29 januari 1899) was een Nederlands historicus. De rechtsgeleerde Jacobus Anthonie Fruin was een broer van hem. (nl)
- Роберт Якобус Фрейн (нід. Robert Jacobus Fruin; 11 листопада 1823, Роттердам — 29 січня 1899, Лейден) — нідерландський історик та викладач. Під час викладання в Лейденському університеті став першим хто почав вивчати історію з наукової точки зору. (uk)
- Robert Fruin, född 14 november 1823 i Rotterdam, död 29 januari 1899 i Leiden, var en nederländsk historiker. Fruin studerade i Leiden och blev 1847 filosofie doktor på en egyptologisk avhandling, anställdes 1849 som lärare i historia och geografi vid Leidens gymnasium samt blev 1860 innehavare av den nyupprättade professuren i historia vid därvarande universitet. Denna lärostol innehade han till 1894 och lade därunder genom en fruktbringande lärarverksamhet grunden till den moderna metodiska och källkritiska historieskrivningen i Nederländerna. Fruins förnämsta arbete är Tien jaaren uit den tachtigjarigen oorlog, 1588-1598 (1861, femte upplagan 1899), en banbrytande översikt över ett av det nederländska frihetskrigets betydelsefullaste skeden. I övrigt nedlade han resultaten av sina omfattande forskningar i nederländsk historia (särskilt under frihetskriget) i en mängd tidskriftsartiklar och smärre avhandlingar i lärda publikationer. Dessa samlades senare och utgavs av hans lärjungar, professorerna Petrus Johannes Blok och Pieter Lodewijk Muller samt riksarkivarien , under titeln Robert Fruin's verspreide geschriften met aanteekeningen (tio band jämte bibliografi och register, 1899-1905). Här förekommer bland annat en mängd monografier till Vilhelm I:s av Oranien historia, studier över Johan van Oldenbarnevelt, Hugo Grotius samt Vilhelm III:s engelska politik. Fruins värdefulla kollegium i nederländsk författningshistoria, Geschiedenis der staatsinstellingen in Nederlanden tot den valder republiek, utgavs efter hans egna utkast och åhörares anteckningar 1901 av Herman Theodoor Colenbrander. I det politiska livet var Fruin rätt framträdande som en av Liberala Unionens ledare. (sv)
- Роберт Якобус Фрёйн (нидерл. Robert Jacobus Fruin; 11 ноября 1823, Роттердам — 29 января 1899, Лейден) — нидерландский историк и педагог, специалист по нидерландской истории, ученик и сторонник концепций Леопольда фон Ранке. Родился в богатой семье фармацевта, всю свою жизнь прожил холостяком. В 1837 году поступил в Эразмвоскую гимназию в Роттердаме. После её окончания в сентябре 1842 года поступил в Лейденский университет, где изучал древние языки и получил в декабре 1847 года по итогам обучения докторскую степень за исследование творчества древнеегипетского историка Манефона. Ввиду финансовой независимости в 1848—1850 годах занимался собственными историческими исследованиями античности и современной истории (в первую очередь революционных событий 1848—1849 годов); с 1850 года преподавал историю и географию в Стенделейской гимназии в Лейдене, с 1859 года был её вице-ректором. С 1 июня 1860 по 18 сентября 1894 года возглавлял в звании профессора им же основанную кафедру нидерландской истории в Лейденском университете — первую подобную в стране, вследствие чего считается заложившим основы современной исторической методологии и критической историографии в Нидерландах. В 1877/78 учебном году был ректором университета. Основными принципами работы историка считал комплексный подход и беспристрастную работу с источниками, а также тщательное внимание к деталям. Разделял либеральные идеи, однако к нидерландской истории XVII века подходил с позиций национализма, считая установление республиканского строя в Нидерландах исключительным и не имеющим аналогов событием и называя решающим аспектом успеха революции не социальный, а национально-освободительный; главную роль в революционных событиях отводил буржуазии. По воспоминаниям современников, его лекции были скучными, но скрупулёзно подготовленными. По политическим взглядам был правым либералом, являлся одним из лидеров партии Либеральный союз. С 1851 года был членом Нидерландского литературного общества в Лейдене, с 4 мая 1859 года — академиком Королевской академии наук Нидерландов. Его главный труд — «Tien jaren uit den 80-jarigen oorlog» (Гаага, 1861; 4-е издание — 1888, 5-е издание — 1899), представляющий собой масштабную работу о Нидерландской революции. Его перу принадлежат также «Overlijfsels van geheugenis der besonderste voorvallen in het leven van de Heere Coenraet Droste» (Лондон, 1879) и ряд исторической статей в «De Gids» и других журналах. Издавал исторический журнал «Nijhoffs Bijdragen voor vaderlandsche geschiedenis». Многие его статьи были собраны и затем изданы его учениками под заглавием «Robert Fruin’s verspreide geschriften met aanteekeningen» (1899—1905). (ru)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 8590 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Robert Jacob Fruin auch: Robert Jacobus Fruin (* 14. November 1823 in Rotterdam; † 29. Januar 1899 in Leiden) war ein niederländischer Historiker. (de)
- Robert Jacobus Fruin (11 November 1823 in Rotterdam – 29 January 1899 in Leiden) was a Dutch historian. A follower of Leopold von Ranke, he introduced the scientific study of history in the Netherlands when he was professor of Dutch national history (Dutch: Vaderlandsche Geschiedenis) at Leiden University. (en)
- Robert Jacobus Fruin (Rotterdam, 14 november 1823 - Leiden, 29 januari 1899) was een Nederlands historicus. De rechtsgeleerde Jacobus Anthonie Fruin was een broer van hem. (nl)
- Роберт Якобус Фрейн (нід. Robert Jacobus Fruin; 11 листопада 1823, Роттердам — 29 січня 1899, Лейден) — нідерландський історик та викладач. Під час викладання в Лейденському університеті став першим хто почав вивчати історію з наукової точки зору. (uk)
- Robert Jacobus Fruin lahir di Rotterdam pada 14 november 1823 dan meninggal di Leiden pada tanggal 22 Januari 1899. Ia adalah seorang sejarawan Belanda terkemuka yang beraliran Liberal dengan konsepsi sejarah yang dipengaruhi oleh kaum Positivis. Robert Fruin adalah sejarawan yang paling dihormati pada zamannya di Nederland, kemudian ia disebut sebagai Bapak Sejarah Belanda. (in)
- Роберт Якобус Фрёйн (нидерл. Robert Jacobus Fruin; 11 ноября 1823, Роттердам — 29 января 1899, Лейден) — нидерландский историк и педагог, специалист по нидерландской истории, ученик и сторонник концепций Леопольда фон Ранке. (ru)
- Robert Fruin, född 14 november 1823 i Rotterdam, död 29 januari 1899 i Leiden, var en nederländsk historiker. Fruin studerade i Leiden och blev 1847 filosofie doktor på en egyptologisk avhandling, anställdes 1849 som lärare i historia och geografi vid Leidens gymnasium samt blev 1860 innehavare av den nyupprättade professuren i historia vid därvarande universitet. Denna lärostol innehade han till 1894 och lade därunder genom en fruktbringande lärarverksamhet grunden till den moderna metodiska och källkritiska historieskrivningen i Nederländerna. (sv)
|
| rdfs:label
|
- Robert Jacob Fruin (de)
- Robert Fruin (in)
- Robert Fruin (historicus) (nl)
- Robert Fruin (en)
- Фрёйн, Роберт Якобус (ru)
- Robert Fruin (sv)
- Роберт Фрейн (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is dbp:caption
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |