| dbo:abstract
|
- Pruská G 8.1 je dvouválcová parní lokomotiva na přehřátou páru. Lokomotivu zkonstruoval jako vylepšenou variantu řady G 8, z počátku byla i označená jako „zesílené normální provedení“ - „Verstärkte Normalbauart“. Na rozdíl od původního provedení má větší kotel a tím pádem vyšší hmotnost, což mělo sice za důsledek zvýšení tažné síly vlivem vyšší adhezní váhu, na druhou stranu měla nová lokomotiva vlivem vyššího nápravového tlaku omezenou přechodnost převážně pouze na hlavní tratě. Lokomotivy této řady našly uplatnění v dopravě těžkých nákladních vlaků a později také v těžkém posunu. Pro lehčí svršek byla od této řady odvozena pětispřežní lokomotiva řady G 10. (cs)
- Die Dampflokomotivtype Preußische G 8.1 war eine von Robert Garbe durchgeführte Weiterentwicklung der G 8 und wurde zunächst als „Verstärkte Normalbauart“ bezeichnet. Sie hatte einen größeren Kessel, und das daraus folgende höhere Gewicht war beabsichtigt, um durch das höhere Reibungsgewicht die Zugkraft ebenso zu erhöhen. Durch den hohen Achsdruck konnte die G 8.1 allerdings nur auf Hauptbahnstrecken eingesetzt werden. Als Einsatzgebiet kam zum schweren Güterverkehr später der schwere Rangierdienst hinzu. (de)
- The Prussian G 8.1 was a heavier, stronger development of the G 8 and was initially referred to as a 'strengthened standard class' (Verstärkte Normalbauart). (en)
- La locomotiva prussiana G 81 era una locomotiva a vapore con tender, per servizio merci, di rodiggio 0-4-0, a 2 cilindri esterni e a semplice espansione delle ferrovie della Prussia, (Koniglich Preussische Eisenbahnverwaltung). (it)
- Tp4 – polskie oznaczenie pruskiego parowozu towarowego serii G8¹. Oznaczenie Tp oznacza parowóz przeznaczony do pociągów towarowych, o układzie osi D (0-4-0). Lokomotywy G8¹ były najliczniejszą i najbardziej udaną – obok równie znanej P8 (PKP Ok1) – serią pruskich parowozów, wyprodukowaną w liczbie ponad 4500 egzemplarzy w latach 1910–1922. Była to również ostatnia, najdojrzalsza konstrukcja tradycyjnej silnej pruskiej lokomotywy towarowej z czterema osiami wiązanymi bez osi tocznych, poprzedzona wieloma odmianami serii G7, G8 i G9 obecnymi na PKP jako pozostałe serie Tp niemieckiego pochodzenia. W odróżnieniu od wcześniejszych maszyn tej rodziny, G81 miała nowy, wydajny kocioł o ciśnieniu 14 atmosfer, zwiększony do 4,7 m stały rozstaw osi, większe cylindry i średnicę kół. Wersje produkowane w kolejnych latach różniły się m.in. wyglądem kabiny, liczbą i rozmieszczeniem kołpaków na kotle i osprzętu kotła. Typowy tender 17C1 mieścił 16,5 m³ wody i 7 ton węgla. Po I wojnie światowej na kolejach niemieckich lokomotywy te otrzymały oznaczenie serii 5525-56. Praktycznie identyczne były lokomotywy meklemburskiej serii G81, oznaczone jako seria 5558. Poza Niemcami, lokomotywy te trafiły do wielu krajów europejskich – w największej liczbie do Polski, Francji i Belgii w ramach reparacji wojennych. Do Polski trafiło 459 sztuk po 1918 r. Szereg kolei po I wojnie światowej zamówiło dodatkowo nowe lokomotywy tej serii – m.in. PKP 50 sztuk. Lokomotywa prowadziła na poziomym torze pociąg o masie 1150 ton z prędkością 55 km/h, 650 ton na wzniesieniu 10 promili z prędkością 25 km/h, 450 ton na wzniesieniu 20 promili z prędkością 20 km/h. Nacisk osi 17,5 tony ograniczał jej zastosowanie do linii głównych. Do 1930 r. Tp4 i inne maszyny, takie jak Tr20, Tr21, Tw1, Tw11 oraz Tw12 były podstawowym środkiem lokomocji wykorzystywanym na kolei. Maszyny te zostały wyparte przez Ty23. Typowa dla maszyn pozbawionych osi prowadzącej niespokojna jazda ograniczała prędkość maksymalną. Dla jej zwiększenia (i zmniejszenia nacisku osiowego) w latach międzywojennych 691 maszyn tej serii przebudowano w Niemczech na serię 562-8 (PKP Tr5) przesuwając osie z cylindrami do tyłu i dodając wózek Kraussa-Helmholza z serii 24/64/86 (PKP Oi2/OKl2/TKt3). Podobnie jak starsze konstrukcje pruskich parowozów, G8¹ miał możliwość pracy na łukach o promieniu 100 m dzięki odpowiednio dobranej przesuwności osi, co pozwalało na jego zastosowanie na bocznicach przemysłowych. W PKP lokomotywy te oznaczone jako Tp4, przed II wojną światową w liczbie 459 egzemplarzy były podstawą trakcji towarowej, w miarę upływu czasu wspomagane przez nowe polskie konstrukcje Tr21 i Ty23. Po 1945 r. do PKP trafiły 288 lokomotywy (w tym tylko nieliczne z przedwojennych polskich). Tp4 z założenia przeznaczone były do obsługi pociągów towarowych na równinnych liniach głównych, jednak w miarę wzrostu ich masy i oczekiwanej szybkości ustąpiły pola silniejszym, nowym lokomotywom i znalazły swoje miejsce w ciężkiej pracy manewrowej – na długie dziesięciolecia, tam też stopniowo ustępując pola kolejnym generacjom nowszych parowozów wypieranych przez trakcję spalinową i elektryczną z głównych szlaków. W miarę wycofywania tej serii przez PKP (ok. 1970 r.) lokomotywy chętnie kupowała kolej piaskowa PMPiPW okręgu katowickiego i przedsiębiorstwa mające rozbudowane koleje zakładowe. Parowóz Tp4-148 należący do Przedsiębiorstwa Materiałów Podsadzkowych Przemysłu Węglowego dotrwał na kolei piaskowej w czynnej służbie do 26 listopada 1983 r., następnie stał jako pomnik w Pyskowicach, a od 1986 roku znalazł się w Czeremsze. Parowozy Tp4-148 oraz Tp4-217 należą do Muzeum Kolejnictwa w Warszawie. Zachowany w stanie czynnym jest za to pokrewny parowóz Tr5-65 (obecnie stacjonuje w Wolsztynie). (pl)
- Паровоз G 8.1 или G 81 — прусский паровоз типа 0-4-0. Является усиленной версией паровоза G 8 (поставлен более мощный паровой котёл и увеличена сцепная масса, из-за чего паровоз мог работать лишь на магистральных линиях). Был разработан (Robert Garbe) и выпускался с 1913 по 1921 г. Всего было построено: 4958 штук для прусских железных дорог, 137 для Имперской дороги в Эльзас-Лотарингии (подробнее см.: ), 10 для железной дороги Фридриха Франца (de:Friedrich-Franz-Eisenbahn), 50 для немецкой армии для обслуживания прифронтовых участков в период Первой мировой войны, 6 для Германского императорского общества (de:Gewerkschaft Deutscher Kaiser) и 185 были проданы зарубежным странам (Польша, Румыния, Швеция). В 1925 году на немецких государственных железных дорогах у 3121 паровоза обозначение серии сменили на 55.25-56 и присвоили номера 55 2501-5622 (пропущен № 55 3367), 12 паровозам присвоили обозначение серии 55.58 и номера 5801-5810 и 5851-5852. Также на прусских дорогах эксплуатировались 10 паровозов G 8.1 с Имперских железных дорог в Эльзас-Лотарингии. В 1935 году было приобретено ещё 43 локомотива из Саара, которым присвоили серию 55 и номера 5623-5665, данные паровозы были последними из представителей серии на Имперской железной дороге в Эльзас-Лотарингии. Во время Второй мировой войны поступили также паровозы из Польши и Литвы (также получили серию 55). В Бельгии были приобретены 55 паровозов G 8.1 (после переименования серии получили номера 5666-5699). После окончания войны Deutsche Reichsbahn (ГДР) выкупила в Польше паровоз № 55 5898, а в Бельгии и Франции — №№ 55 7251-7260 и 55 8170. С целью снизить нагрузку на рельсы и повысить скорость движения, с 1934 по 1941 гг. в общей сложности 691 паровоз G 8.1 был оснащен бегунковой осью (переделан в тип 1-4-0. Таким паровозам была присвоена серия 56.2-8. (ru)
|
| dbo:activeYearsEndYear
| |
| dbo:activeYearsStartYear
| |
| dbo:cylinderCount
|
- 2 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:numberBuilt
|
- 5155 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 6615 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:bgcolor
| |
| dbp:builddate
| |
| dbp:color
| |
| dbp:cylindercount
| |
| dbp:fleetnumbers
|
- DR 55 5898, 7251–7260, 8170 (en)
- DRG 55 2501–3366, 3368–5665, 5801–5810, 5851–5852 (en)
|
| dbp:name
|
- DB Class 055 (en)
- DRG Class 55.25–56, 55.58 (en)
- G 8.1 (en)
- PKP Tp4 (en)
- SJ Class G (en)
- SNCB Type 81 (en)
|
| dbp:retiredate
| |
| dbp:totalproduction
| |
| dbp:watercap
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dct:subject
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Pruská G 8.1 je dvouválcová parní lokomotiva na přehřátou páru. Lokomotivu zkonstruoval jako vylepšenou variantu řady G 8, z počátku byla i označená jako „zesílené normální provedení“ - „Verstärkte Normalbauart“. Na rozdíl od původního provedení má větší kotel a tím pádem vyšší hmotnost, což mělo sice za důsledek zvýšení tažné síly vlivem vyšší adhezní váhu, na druhou stranu měla nová lokomotiva vlivem vyššího nápravového tlaku omezenou přechodnost převážně pouze na hlavní tratě. Lokomotivy této řady našly uplatnění v dopravě těžkých nákladních vlaků a později také v těžkém posunu. Pro lehčí svršek byla od této řady odvozena pětispřežní lokomotiva řady G 10. (cs)
- Die Dampflokomotivtype Preußische G 8.1 war eine von Robert Garbe durchgeführte Weiterentwicklung der G 8 und wurde zunächst als „Verstärkte Normalbauart“ bezeichnet. Sie hatte einen größeren Kessel, und das daraus folgende höhere Gewicht war beabsichtigt, um durch das höhere Reibungsgewicht die Zugkraft ebenso zu erhöhen. Durch den hohen Achsdruck konnte die G 8.1 allerdings nur auf Hauptbahnstrecken eingesetzt werden. Als Einsatzgebiet kam zum schweren Güterverkehr später der schwere Rangierdienst hinzu. (de)
- The Prussian G 8.1 was a heavier, stronger development of the G 8 and was initially referred to as a 'strengthened standard class' (Verstärkte Normalbauart). (en)
- La locomotiva prussiana G 81 era una locomotiva a vapore con tender, per servizio merci, di rodiggio 0-4-0, a 2 cilindri esterni e a semplice espansione delle ferrovie della Prussia, (Koniglich Preussische Eisenbahnverwaltung). (it)
- Tp4 – polskie oznaczenie pruskiego parowozu towarowego serii G8¹. Oznaczenie Tp oznacza parowóz przeznaczony do pociągów towarowych, o układzie osi D (0-4-0). Lokomotywy G8¹ były najliczniejszą i najbardziej udaną – obok równie znanej P8 (PKP Ok1) – serią pruskich parowozów, wyprodukowaną w liczbie ponad 4500 egzemplarzy w latach 1910–1922. Była to również ostatnia, najdojrzalsza konstrukcja tradycyjnej silnej pruskiej lokomotywy towarowej z czterema osiami wiązanymi bez osi tocznych, poprzedzona wieloma odmianami serii G7, G8 i G9 obecnymi na PKP jako pozostałe serie Tp niemieckiego pochodzenia. W odróżnieniu od wcześniejszych maszyn tej rodziny, G81 miała nowy, wydajny kocioł o ciśnieniu 14 atmosfer, zwiększony do 4,7 m stały rozstaw osi, większe cylindry i średnicę kół. Wersje produkowa (pl)
- Паровоз G 8.1 или G 81 — прусский паровоз типа 0-4-0. Является усиленной версией паровоза G 8 (поставлен более мощный паровой котёл и увеличена сцепная масса, из-за чего паровоз мог работать лишь на магистральных линиях). Был разработан (Robert Garbe) и выпускался с 1913 по 1921 г. Всего было построено: 4958 штук для прусских железных дорог, 137 для Имперской дороги в Эльзас-Лотарингии (подробнее см.: ), 10 для железной дороги Фридриха Франца (de:Friedrich-Franz-Eisenbahn), 50 для немецкой армии для обслуживания прифронтовых участков в период Первой мировой войны, 6 для Германского императорского общества (de:Gewerkschaft Deutscher Kaiser) и 185 были проданы зарубежным странам (Польша, Румыния, Швеция). (ru)
|
| rdfs:label
|
- Pruská G 8.1 (cs)
- Preußische G 8.1 (de)
- Locomotiva prussiana G 8.1 (it)
- Prussian G 8.1 (en)
- Tp4 (pl)
- G 8.1 (ru)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
|
- DB Class 055 (en)
- DRG Class 55.25–56, 55.58 (en)
- PKP Tp4 (en)
- SJ Class G (en)
- SNCB Type 81 (en)
- G 8.1 (Prussia, Mecklenburg, Alsace-Lorraine) (en)
|
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |