| dbo:abstract
|
- Post-Disco ist heute eine Bezeichnung, die in der ersten Hälfte der 1980er Jahre für die Disco-Bewegung verwendet wurde. Sie entwickelte sich Ende der 1970er Jahre aus verschiedenen Einflüssen des Dub, Funk, Synthie-Pop, Experimentalmusik und Jazz und hat wiederum Musikstile wie Italo Disco, Electro Funk, Dance-Pop oder Housemusik stark geprägt oder beeinflusst. Die Besetzung einer Postdiscoband besteht üblicherweise aus Synthesizer, Gesang, Keyboard mit Sampler und Sequencer sowie Schlaginstrumenten wie Schlagtrommel, Schlagzeug oder Drumcomputer. Typische Post-Disco-Vertreter waren bzw. sind Arthur Baker, Larry Levan, Shep Pettibone, Freeez, Imagination, Evelyn King, The Whispers, Kano, Skyy, Nick Straker Band, Telex, Was (Not Was), und Arthur Russell. (de)
- Ως Ποστ ντίσκο (αγγλικά: Post-disco) χαρακτηρίζεται ένα μουσικό είδος που πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Ο όρος περιγράφει ένα κίνημα στην ιστορία της μουσικής που ξεκίνησε από μια πρωτοφανή αντίδραση εναντίον της ντίσκο στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία οδήγησε σε εξέγερση στο Σικάγο, ακολουθούμενη από αστικές συλλήψεις, γνωστή και ως Νύχτα Κατεδάφισης της Ντίσκο, 12 Ιουλίου 1979. Χιλιάδες ντίσκο άλμπουμ ανατινάχτηκαν εκείνη τη νύχτα. Η αντίδραση τελείωσε έμμεσα με την εμφάνιση της στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Κατά τη διάρκεια της παρακμής της, η ντίσκο έδειξε έναν ολοένα και πιο ηλεκτρονικό χαρακτήρα που σύντομα ευνόησε την ανάπτυξη διαφόρων μουσικών ειδών, όπως old-school hip hop, new wave και eurodisco, και ακολουθείται από μια υπόγεια μουσική σκηνή που ονομάζεται hi-NRG, η οποία ήταν η άμεση συνέχισή της ντίσκο. Ένα αντεργκράουντ κίνημα της ντίσκο, πιο "γυμνό" και με "ριζικά διαφορετικούς ήχους", όπου δεν ήταν "ούτε ντίσκο ούτε RnB" έλαβε χώρα στην Ανατολική Ακτή. Γνωστή και ως post-disco, αρχικά χρησιμοποιήθηκε από urban contemporary καλλιτέχνες που εν μέρει ήταν απάντηση στην υπερ-εμπορευματοποίηση και καλλιτεχνική πτώση της ντίσκο κουλτούρας. Αναπτύχθηκε από rhythm and blues, την ηλεκτρονική πλευρά της ντίσκο, dub και διάφορα άλλα είδη. Υιοθετήθηκε από γκρουπ της Νέας Υόρκης όπως "D" Train και Unlimited Touch, όπου ακολούθησαν μια πιο urban προσέγγιση, ενώ γκρουπ όπως Material και ESG, το προσέγγισαν πιο πειραματικά. Η post-disco ήταν όπως και η ντίσκο μια αγορά που επικεντρωνόταν περισσότερο στα σινγκλ, και ελεγχόταν κυρίως από ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρίες που δημιουργούσε μια ποικιλία στα τσαρτ από τις αρχές μέχρι τα μέσα της δεκαετίες του 1980. Ο περισσότερος δημιουργικός έλεγχος ήταν στα χέρια των παραγωγών και των DJ, μια τάση που ξεπέρασε την εποχή της dance-pop. Άλλα μουσικά στυλ που εμφανίστηκαν στην post-disco εποχή είναι τα dance-pop, , και ενώ οδήγησε στην ανάπτυξη των , και τέκνο. Η Μαντόνα και ο Μάικλ Τζάκσον θεωρούνται οι πιο επιτυχημένοι post-disco καλλιτέχνες. (el)
- El post-disco también conocido como Synth-Funk hace referencia a un movimiento en las postrimerías de la música disco y un género temprano de la música electrónica de baile caracterizado por el uso prominente de instrumentos electrónicos (como sintetizadores, secuenciadores y cajas de ritmos). Más específicamente, es un período de la historia del pop que comienza con el declive de la música disco en Estados Unidos a finales de los años 1970 y termina con la popularización de la música house en la segunda mitad de los 80.Muy popular en las pistas de baile, estilos característicos de este género fueron el boogie, el italo disco y el dance alternativo inicial. El dance-pop, el house y el techno tienen sus raíces en el post-disco. Influidos por Parliament-Funkadelic, Kashif, Quincy Jones, Mtume, Evelyn "Champagne" King y otros, los representantes de este género, entre los que se encuentran figuras de la talla de Michael Jackson o Madonna, dejaron una fuerte impronta en la década de 1980. (es)
- Post-disco (also called boogie, synth-funk, or electro-funk) is a term to describe an aftermath in popular music history circa 1979–1985, imprecisely beginning with an unprecedented backlash against disco music in the United States, leading to civil unrest and a riot in Chicago known as the Disco Demolition Night on July 12, 1979, and indistinctly ending with the mainstream appearance of new wave in 1980. During its dying stage, disco displayed an increasingly electronic character that soon served as a stepping stone to new wave, old-school hip hop, euro disco, and was succeeded by an underground club music called hi-NRG, which was its direct continuation. An underground movement of disco music, which was simultaneously "stripped-down" and featured "radically different sounds," took place on the East Coast that "was neither disco and neither R&B." This scene, known as post-disco, catering to New York metropolitan area, was initially led by urban contemporary artists partially in response to the over-commercialization and artistic downfall of disco culture. Developed from the rhythm and blues sound as perfected by Parliament-Funkadelic, the electronic side of disco, dub music techniques, and other genres. Post-disco was typified by New York City music groups like "D" Train and Unlimited Touch who followed a more urban approach while others, like Material and ESG, a more experimental one. Post-disco was, like disco, a singles-driven market controlled mostly by independent record companies that generated a cross-over chart success all through the early-to-mid 1980s. Most creative control was in the hands of record producers and club DJs which was a trend that outlived the dance-pop era. Other musical styles that emerged in the post-disco era include dance-pop, boogie, and Italo disco and led to the development of the early alternative dance, club-centered house and techno music. (en)
- Le post-disco est un genre musical de danse ayant émergé à la fin des années 1970. Le terme décrit un « séisme » dans l'histoire de la musique populaire entre 1979 et 1988, imprécisément lancé lors d'une protestation sans précédent contre la musique disco aux États-Unis, qui mènera à des interpellations civiles et à une émeute dans la ville de Chicago connue sous le nom de Disco Demolition Night le 12 juillet 1979, et qui prendra indirectement fin pendant l'émergence de la musique house à la fin des années 1980. Le disco, à sa période déclinante, se caractérise par un son de type électronique qui favorisera le développement des genres new wave, hip-hop, Euro disco, et suivi par une scène musicale underground appelée hi-NRG, qui en est sa continuité directe. Un mouvement underground du disco, « dépouillé », et « radicalement différent » prend place sur la côte Est des États-Unis et « ne ressemble ni à du disco ni à du R&B. » Cette scène connue sous le nom de post-disco, en émergence à New York, est initialement mené par des artistes urban partiellement en réaction à la sur-commercialisation et à l'écroulement artistique de la culture disco. Il se développe à partir du rhythm and blues et perfectionné par Parliament-Funkadelic, le côté électronique du disco, les techniques du dub, et d'autres genres. Le post-disco est adopté par des groupes musicaux comme « D » Train et Unlimited Touch qui suivent une approche plus urban tandis que d'autres, comme Material et ESG adoptent une approche plus expérimentale. D'autres styles ayant émergé dans le post-disco sont la dance-pop, le et l'Italo disco qui mènera au développement de la dance alternative, la house et la techno. (fr)
- ポスト・ディスコ（英：Post-disco）は、1970年代前半から1980年代初頭まで流行したディスコ音楽の流行が去った後、ダンスに関する暗中模索を行っていた時代の音楽である。 音楽の傾向は、DJやプロデューサーによって、ダンス・ポップやブギー、イタロ・ディスコに象徴されるように、より電子化され、実験的なものだった。テクノとハウスはポスト・ディスコから定着した。 ディスコ音楽からは、シンセサイザーで作られるダンス系の音楽ジャンルのほとんどすべてが派生して行ったが、まさにその派生の最初期にあたる音楽ジャンルである。 (ja)
- Per post-disco si intende una variante della disco music emersa lungo la fine degli anni settanta negli Stati Uniti. (it)
- Post disco – gatunek muzyki elektronicznej powstały w Nowym Jorku i innych miastach w latach 80. XX wieku. Wpływ na powstanie gatunku miała muzyka elektroniczna i muzyka eksperymentalna, zwłaszcza dub, disco, R&B, funk, a także inne gatunki muzyczne. Największymi twórcami byli tacy artyści jak Evelyn King, D-Train, , , Freeez, Telex, Madonna, czy , Frankie Knuckles, . (pl)
- Постдиско (англ. post-disco) — жанр электронного прогрессивного ритм-н-блюза, возникшего в конце 1970-х, однако этот термин чаще используется для описания развития популярной музыки в 1979—1986 гг., начиная с ночи 12 июля 1979 года, которая получила название Disco Demolition Night (рус. Ночь Сноса Диско), когда неприязнь к диско привела к уничтожению тысяч пластинок на бейсбольном поле в Чикаго и заканчивая повсеместным появлением хаус-музыки. На последних этапах своего существования диско стал проявлять все более и более электронный характер, который стал основой для Hi-NRG, , итало-диско, буги, фанк. Кроме того, некоторые варианты постдиско включают дэнс-поп и ранний альт-дэнс. На Восточном побережье существовало андеграундное движение, «урезанное» и демонстрирующее «радикальное различие звуков», которое не представляло собой «ни диско, ни R&B». Эта сцена, изначально возглавляемая исполнителями Urban contemporary, известная как постдиско, появилась в Нью-Йорке, частично, в ответ на чрезмерную коммерциализацию и художественный крах диско-культуры. Постдиско развился из ритм-н-блюза, под влиянием Parliament-Funkadelic, электронного диско, даб-техники и других жанров. Типичными постдиско-исполнителями были нью-Йоркские и , характеризуемые более урбанистическим подходом, в то время как Material и ESG были более экспериментальными. Постдиско, как и диско, был рынком на основе синглов, контролируемым в основном независимыми звукозаписывающими компаниями, которые достигали различного успеха в чартах в начале-середине 1980-х. Наибольший творческий контроль был у продюсеров и клубных диджеев, а не в руках исполнителей. (ru)
- Pós-disco (em inglês: post-disco, também denominado boogie, synth-funk, ou electro-funk) é um termo utilizado para descrever as consequências da história da música popular por volta de 1979 a 1985, começando de forma imprecisa com uma reação sem precedentes contra a música disco nos Estados Unidos, levando a agitação civil e um tumulto em Chicago conhecido como Disco Demolition Night (Noite de Demolição da Disco) em julho 12 de 1979, e terminando indistintamente com o aparecimento da new wave em 1980, hip hop old-school, euro disco, e foi sucedido por um clube de música underground chamado hi-NRG, que foi sua continuação direta. Também teve influência na aparição da house music no mainstream no final de 1980. A música disco, durante a sua fase terminal, exibia um caráter cada vez mais eletrônico que logo serviu como um trampolim para a new wave. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- ポスト・ディスコ（英：Post-disco）は、1970年代前半から1980年代初頭まで流行したディスコ音楽の流行が去った後、ダンスに関する暗中模索を行っていた時代の音楽である。 音楽の傾向は、DJやプロデューサーによって、ダンス・ポップやブギー、イタロ・ディスコに象徴されるように、より電子化され、実験的なものだった。テクノとハウスはポスト・ディスコから定着した。 ディスコ音楽からは、シンセサイザーで作られるダンス系の音楽ジャンルのほとんどすべてが派生して行ったが、まさにその派生の最初期にあたる音楽ジャンルである。 (ja)
- Per post-disco si intende una variante della disco music emersa lungo la fine degli anni settanta negli Stati Uniti. (it)
- Post disco – gatunek muzyki elektronicznej powstały w Nowym Jorku i innych miastach w latach 80. XX wieku. Wpływ na powstanie gatunku miała muzyka elektroniczna i muzyka eksperymentalna, zwłaszcza dub, disco, R&B, funk, a także inne gatunki muzyczne. Największymi twórcami byli tacy artyści jak Evelyn King, D-Train, , , Freeez, Telex, Madonna, czy , Frankie Knuckles, . (pl)
- Post-Disco ist heute eine Bezeichnung, die in der ersten Hälfte der 1980er Jahre für die Disco-Bewegung verwendet wurde. Sie entwickelte sich Ende der 1970er Jahre aus verschiedenen Einflüssen des Dub, Funk, Synthie-Pop, Experimentalmusik und Jazz und hat wiederum Musikstile wie Italo Disco, Electro Funk, Dance-Pop oder Housemusik stark geprägt oder beeinflusst. Die Besetzung einer Postdiscoband besteht üblicherweise aus Synthesizer, Gesang, Keyboard mit Sampler und Sequencer sowie Schlaginstrumenten wie Schlagtrommel, Schlagzeug oder Drumcomputer. (de)
- Ως Ποστ ντίσκο (αγγλικά: Post-disco) χαρακτηρίζεται ένα μουσικό είδος που πρωτοεμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Ο όρος περιγράφει ένα κίνημα στην ιστορία της μουσικής που ξεκίνησε από μια πρωτοφανή αντίδραση εναντίον της ντίσκο στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία οδήγησε σε εξέγερση στο Σικάγο, ακολουθούμενη από αστικές συλλήψεις, γνωστή και ως Νύχτα Κατεδάφισης της Ντίσκο, 12 Ιουλίου 1979. Χιλιάδες ντίσκο άλμπουμ ανατινάχτηκαν εκείνη τη νύχτα. Η αντίδραση τελείωσε έμμεσα με την εμφάνιση της στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Κατά τη διάρκεια της παρακμής της, η ντίσκο έδειξε έναν ολοένα και πιο ηλεκτρονικό χαρακτήρα που σύντομα ευνόησε την ανάπτυξη διαφόρων μουσικών ειδών, όπως old-school hip hop, new wave και eurodisco, και ακολουθείται από μια υπόγεια μουσική σκηνή που ονομάζε (el)
- El post-disco también conocido como Synth-Funk hace referencia a un movimiento en las postrimerías de la música disco y un género temprano de la música electrónica de baile caracterizado por el uso prominente de instrumentos electrónicos (como sintetizadores, secuenciadores y cajas de ritmos). Más específicamente, es un período de la historia del pop que comienza con el declive de la música disco en Estados Unidos a finales de los años 1970 y termina con la popularización de la música house en la segunda mitad de los 80.Muy popular en las pistas de baile, estilos característicos de este género fueron el boogie, el italo disco y el dance alternativo inicial. (es)
- Post-disco (also called boogie, synth-funk, or electro-funk) is a term to describe an aftermath in popular music history circa 1979–1985, imprecisely beginning with an unprecedented backlash against disco music in the United States, leading to civil unrest and a riot in Chicago known as the Disco Demolition Night on July 12, 1979, and indistinctly ending with the mainstream appearance of new wave in 1980. During its dying stage, disco displayed an increasingly electronic character that soon served as a stepping stone to new wave, old-school hip hop, euro disco, and was succeeded by an underground club music called hi-NRG, which was its direct continuation. (en)
- Le post-disco est un genre musical de danse ayant émergé à la fin des années 1970. Le terme décrit un « séisme » dans l'histoire de la musique populaire entre 1979 et 1988, imprécisément lancé lors d'une protestation sans précédent contre la musique disco aux États-Unis, qui mènera à des interpellations civiles et à une émeute dans la ville de Chicago connue sous le nom de Disco Demolition Night le 12 juillet 1979, et qui prendra indirectement fin pendant l'émergence de la musique house à la fin des années 1980. Le disco, à sa période déclinante, se caractérise par un son de type électronique qui favorisera le développement des genres new wave, hip-hop, Euro disco, et suivi par une scène musicale underground appelée hi-NRG, qui en est sa continuité directe. (fr)
- Pós-disco (em inglês: post-disco, também denominado boogie, synth-funk, ou electro-funk) é um termo utilizado para descrever as consequências da história da música popular por volta de 1979 a 1985, começando de forma imprecisa com uma reação sem precedentes contra a música disco nos Estados Unidos, levando a agitação civil e um tumulto em Chicago conhecido como Disco Demolition Night (Noite de Demolição da Disco) em julho 12 de 1979, e terminando indistintamente com o aparecimento da new wave em 1980, hip hop old-school, euro disco, e foi sucedido por um clube de música underground chamado hi-NRG, que foi sua continuação direta. Também teve influência na aparição da house music no mainstream no final de 1980. (pt)
- Постдиско (англ. post-disco) — жанр электронного прогрессивного ритм-н-блюза, возникшего в конце 1970-х, однако этот термин чаще используется для описания развития популярной музыки в 1979—1986 гг., начиная с ночи 12 июля 1979 года, которая получила название Disco Demolition Night (рус. Ночь Сноса Диско), когда неприязнь к диско привела к уничтожению тысяч пластинок на бейсбольном поле в Чикаго и заканчивая повсеместным появлением хаус-музыки. (ru)
|