| dbo:abstract
|
- Epikoros (or Apikoros or Apikores; Hebrew: אפיקורוס, lit. "Epicurus", pl. Epicorsim) is a Jewish term figuratively meaning "a heretic", cited in the Mishnah, referring to one who does not have a share in the world to come: "All Israel have a share in the world to come as states: Your people are all righteous, they shall inherit the land for ever, the branch of My planting, the work of My hands, wherein I glory. And these are the ones who do not have a portion in the world to come: He who maintains that there is no resurrection of the dead derived from the Torah, and [He who maintains] that the Torah is not from the Heavens, and an Epikoros" — Mishnah, Seder Nezikin, tractate Sanhedrin, 10a The rabbinic literature uses the term Epikoros, without a specific reference to the Greek philosopher Epicurus, yet it is apparent that the term is derived from the Greek philosopher's name, a philosopher whose views contradicted Jewish scripture, the strictly monotheistic conception of God in Judaism and the Jewish belief in the world to come; see Epicureanism § Philosophy. The Talmudic interpretation is that the Aramaic word is derived from the root-word פק"ר (PKR; lit. licentious), hence disrespect, and accordingly: "AN EPIKOROS. Rab and R. Hanina both taught that this means one who disrespects a Talmid Chacham [erudite Torah scholar]. R. Johanan and R. Joshua b. Levi maintained that it is one who disrespects his neighbour in the presence of a Talmid Chacham. " — B. Talmud, Seder Nezikin, tractate Sanhedrin, 99b According to Maimonides, scorning a Talmid Chacham is actually a singular case of disrespecting the entire Torah or its rabbinic scholar-sages. In his work Mishneh Torah (Yad, Teshuvah 3:8), Maimonides rules that an Epikoros is a person who denies that God communicates with humans through prophecy, or one who denies the prophecy of Moses, or one who denies God's knowledge of the affairs of humans (i.e., one who maintains there is no divine providence). Maimonides probably encountered the name of Epicurus, the Greek philosopher, some time after composing his commentary on the Mishnah and before composing The Guide for the Perplexed. In the first source he erroneously states that the rabbinic term epikoros is an Aramaic word, but in the Guide he has already become aware of the atheistic doctrine of the philosopher by that name. He cites the source of his information as Alexander of Aphrodisias' treatise On Providence. Following the Christian censorship of the Talmud, starting with the aftermath of the Disputation of Barcelona and during the Roman Inquisition and the Spanish Inquisition, the term spread within the Jewish classical texts. Censors shunned expressions like minim ("sectary"), which they viewed as referring to the Christian faith, and replaced them with the term Epikoros or Epicurus, hence a heretic, since the church would also fight the heretics. The censors also replaced terms that refer to Christians with the word akum, which stands for avodas kochavim. This term literally means "star worshippers", a belief that both Jews and their Christian censors abhorred. (en)
- Apikojres (jidysz z hebr. אפיקורוס - apikoros, z gr. ἐπικούρειος - „epikurejczyk”) – w literaturze rabinicznej określenie heretyka bądź sceptyka religijnego. Odnosi się ono do Żyda, który nie wierzy w Objawienie, zaprzecza wiarygodności tradycji rabinicznej, bądź wyśmiewa się z rabinów. Wedle halachy heretycy zostaną potępieni, zaś w życiu doczesnym powinni zostać wyłączeni ze wspólnoty, a nawet zabici. W XIX w. termin ten był stosowany przez ortodoksów na określenie „ekscentryków”, to znaczy nie ubierających się w tradycyjny sposób, odnoszono to zwolenników haskali, wszelkich „postępowców” i asymilatorów, a później także żydowskich socjalistów i nihilistów. (pl)
- Эпикоро́с, или апикоро́с (ивр. אפיקורוס, мн. чис. эпикорсим; апикорсим), — в обыденной еврейской речи именование человека-еретика, нетвёрдого в своей вере или вообще слабого в религии. Аналогично русскому слову «нигилист» середины XIX века. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Apikojres (jidysz z hebr. אפיקורוס - apikoros, z gr. ἐπικούρειος - „epikurejczyk”) – w literaturze rabinicznej określenie heretyka bądź sceptyka religijnego. Odnosi się ono do Żyda, który nie wierzy w Objawienie, zaprzecza wiarygodności tradycji rabinicznej, bądź wyśmiewa się z rabinów. Wedle halachy heretycy zostaną potępieni, zaś w życiu doczesnym powinni zostać wyłączeni ze wspólnoty, a nawet zabici. W XIX w. termin ten był stosowany przez ortodoksów na określenie „ekscentryków”, to znaczy nie ubierających się w tradycyjny sposób, odnoszono to zwolenników haskali, wszelkich „postępowców” i asymilatorów, a później także żydowskich socjalistów i nihilistów. (pl)
- Эпикоро́с, или апикоро́с (ивр. אפיקורוס, мн. чис. эпикорсим; апикорсим), — в обыденной еврейской речи именование человека-еретика, нетвёрдого в своей вере или вообще слабого в религии. Аналогично русскому слову «нигилист» середины XIX века. (ru)
- Epikoros (or Apikoros or Apikores; Hebrew: אפיקורוס, lit. "Epicurus", pl. Epicorsim) is a Jewish term figuratively meaning "a heretic", cited in the Mishnah, referring to one who does not have a share in the world to come: — Mishnah, Seder Nezikin, tractate Sanhedrin, 10a The Talmudic interpretation is that the Aramaic word is derived from the root-word פק"ר (PKR; lit. licentious), hence disrespect, and accordingly: — B. Talmud, Seder Nezikin, tractate Sanhedrin, 99b (en)
|