| dbo:abstract
|
- La Serenata núm. 13 en sol major, «Petita serenata nocturna» («Eine kleine Nachtmusik», en alemany), K. 525, és una serenata de Wolfgang Amadeus Mozart composta per a orquestra de cordes (violins I i II, violes, violoncels i contrabaixos). Aquesta obra data del 1787. El seu primer moviment és un dels temes més coneguts de la música clàssica. 1.
* (?·pàg.) L'obra és contemporània a la mort de Leopold Mozart, pare del compositor, i de l'òpera Don Giovanni. Està datada el 10 d'agost del 1787 i originalment tenia 5 moviments, amb un primer minuet després de l'allegro, que fou suprimit i del qual no en tenim notícia. La partitura s'edità el 1827 i el manuscrit es va retrobar el 1943. (ca)
- Malá noční hudba je v češtině nejčastěji používaný název skladby Serenáda č.13 pro smyčcový kvartet a kontrabas v G dur od W. A. Mozarta z roku 1787, K. 525 . Název vzešel z poznámky Eine kleine Nachtmusik, která znamená „Malá serenáda“, ve skladatelově vlastním katalogu prací. (cs)
- To Eine kleine Nachtmusik, γνωστό στα ελληνικά ως Μικρή νυχτερινή μουσική (αυθ. ονομασία του έργου στα γερμ.: Serenade Nr. 13 für Streicher in G-dur K. 525, δηλ. «Σερενάτα No. 13 για έγχορδα σε Σολ μείζονα»), είναι σύνθεση μουσικής δωματίου του 1787, από τον Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. Το κομμάτι γράφτηκε για δύο βιολιά, μία βιόλα, και ένα τσέλο, ενώ συνήθως ερμηνεύεται από ορχήστρα εγχόρδων. Το κομμάτι αποτελείται από τέσσερα μέρη: I. Allegro II. Romanze: AndanteIII. Menuetto: AllegrettoΙV. Rondo: Allegro. (el)
- La Serenado n.º 13 por kordinstrumentoj en G-maĵoro, plej ofte konata kiel Eine kleine Nachtmusik (Malgranda nokta kanteto, Malgranda serenado aŭ Malgranda nokta serenado), K-525 estas unu de la plej popularaj komponaĵoj de Wolfgang Amadeus Mozart kaj de la klasika muziko mem. Ĝi estas datita en Vieno la 10an de Aŭgusto 1787, koincide kun la kompono de la opero Don Giovanni. Tamen, oni ne scias por kiu aŭ kial komponis ĝin Mozart. Origine verkita en kvin movimentoj, oni konservis nur kvar. Ties instrumentato estas la ofta de ĉambra ensemblo: du violonoj, vjolo, violonĉelo kaj kontrabaso. (eo)
- Die Serenade Nr. 13 für Streicher in G-Dur KV 525 ist eine der populärsten Kompositionen von Wolfgang Amadeus Mozart. Ihren Beinamen Eine kleine Nachtmusik verdankt sie Mozarts Eintrag in seinem Werkverzeichnis: „Eine kleine Nachtmusik, bestehend in einem Allegro.Menuett und Trio.-Romance.Menuett und Trio, und Finale.-2 violini, viola e bassi.“ Mit Nachtmusik übersetzt er den Begriff Serenade ins Deutsche, der eine Gattung der Unterhaltungsmusik bezeichnet, die traditionell abends und oft im Freien zur Aufführung kam und deshalb häufig für Blasinstrumente geschrieben war. Die „Kleine Nachtmusik“ ist jedoch für ein Kammermusikensemble von zwei Violinen, Bratsche, Violoncello und Kontrabass geschrieben (die Stimmen werden heute meist mehrfach besetzt). Darüber hinaus weisen auch die Kunstfertigkeit der Stimmführung und die klassischen Proportionen der Sätze darauf hin, dass das Werk eher als anspruchsvolle Kammermusik denn als reine, „leichte“ Unterhaltungsmusik konzipiert war. Die Komposition wurde am 10. August 1787 in Wien beendet, während Mozart an Don Giovanni arbeitete. Es ist jedoch unbekannt, für welchen Anlass oder welchen Auftraggeber Mozart sie schrieb. Zu seinen Lebzeiten wurde sie vermutlich nie aufgeführt. Aus Mozarts Werkverzeichnis geht hervor, dass die Serenade ursprünglich fünf Sätze umfasste. Im Autographen fehlen die Seiten zum ursprünglichen zweiten Satz; es ist unklar, ob sie verloren gegangen sind oder bewusst herausgetrennt wurden. Ein gar gewaltsames Entfernen, von dem teilweise zu lesen ist, erscheint eher unwahrscheinlich, da die Blätter ohnehin nie paginiert waren. Alfred Einstein vermutete, dass Mozarts Menuett B-dur, KV Anh. 136 (498a) Nr. 3, einen Klavierauszug des verlorenen zweiten Satzes der „Kleinen Nachtmusik“ darstellt. Wolfgang Plath und Wolfgang Rehm reihen dieses Menuett an seinem Ort innerhalb der Sonate in der „Neuen Mozart-Ausgabe“ unter die zweifelhaften Werke (Serie X, Werkgruppe 29, Abteilung 2, also Bd. 112) ein und referieren im Vorwort August Eberhard Müller (1767–1817) als Arrangeur und teilweisen Verfasser der Sonate. (de)
- Eine kleine Nachtmusik (Serenade No. 13 for strings in G major), K. 525, is a 1787 composition for a chamber ensemble by Wolfgang Amadeus Mozart (1756–1791). The German title means "a little night music". The work is written for an ensemble of two violins, viola, cello and double bass, but is often performed by string orchestras. The serenade is one of Mozart's most famous works. (en)
- Gaueko serenata txikia (alemanez: Eine kleine Nachtmusik) K 525 Wolfgang Amadeus Mozartek sortutako maisu-lan ezagunetariko bat da. Lanean Vienan egin zuela dio, 1787ko abuztuaren 10ean. Garai horretan Mozartek Don Giovanni opera idatzi zuen. Dena dela, serenata honen kasuan ez da ezagutzen noretzat edo zergatik idatzi zuen. 1827an argitaratu zen. Jatorriz bost mugimendu zituen baina lau bakarrik gorde dira. Okestratzea, bestetik, ganbera-musikan ohikoena da: bi biolin, biola, biolontxelo eta kontrabaxu. (eu)
- La Serenata n.º 13 para cuerdas en sol mayor, más conocida como Eine kleine Nachtmusik (Una pequeña tonada nocturna, Una pequeña serenata o Pequeña serenata nocturna), K. 525 es una de las composiciones más populares de Wolfgang Amadeus Mozart y de la música clásica en sí. Está fechada en Viena el 10 de agosto de 1787, coincidiendo con la composición de la ópera Don Giovanni. Sin embargo, no se sabe para quién ni por qué la compuso Mozart. Originariamente escrita en cinco movimientos, se han conservado cuatro. Su instrumentación es la habitual de un conjunto de cámara: dos violines, viola, chelo y contrabajo. (es)
- La Sérénade no 13 pour cordes en sol majeur ou Une petite musique de nuit KV 525 (Eine kleine Nachtmusik, en allemand) est une sérénade en sol majeur pour quintette à cordes (deux violons, un alto, un violoncelle, et une contrebasse) composée par Mozart en 1787. Le premier mouvement joyeux de cette dernière sérénade du compositeur est un des grands œuvres les plus célèbres de l'histoire de la musique classique. (fr)
- Eine kleine Nachtmusik (SimfoniNo. 13 untuk dawai in G major), K. 525, adalah komposisi harmoni orkestra pada tahun 1787 dengan Musik Kamar oleh Wolfgang Amadeus Mozart. Dalama jerman berarti "sebuah simfoni kecil,"yang berarti mengacu pada artian kalimat "sebuah musik kecil pada malam hari." Komposisinya dibuat untuk musik ansambel dua buah violin, viola, and cello dan kadang memakai double bass, dan biasanya dengan alat musik dawai lainnya (in)
- La serenata in Sol maggiore K 525, universalmente nota come Eine kleine Nachtmusik ("Piccola serenata notturna"), è un notturno per archi scritto dal compositore austriaco Wolfgang Amadeus Mozart nel 1787. Si tratta di uno dei notturni orchestrali più celebri, di struttura relativamente semplice, ma ricca di idee portate avanti con grande leggerezza e continuità, che Mozart termina di scrivere il 10 agosto 1787, poco prima di partire per Praga. Originariamente la serenata comprendeva due minuetti, di cui il primo (che è andato perduto) si collocava tra l'allegro del primo movimento e la romanza. La composizione si presenta oggi con soli quattro movimenti e rientra in questo modo nel canone della sinfonia viennese. Mozart in questa serenata, il cui scopo è di festeggiamento di qualche avvenimento e quindi gioioso, evita accuratamente le formule retoriche ricorrenti e mantiene un atteggiamento musicale molto raffinato e di grande chiarezza espositiva, quasi stilizzato. Il brano inizia con un allegro che presenta un tema semplice, ma di grande impatto. La romanza che segue è un movimento molto tenero e in alcuni punti addirittura patetico. Il minuetto è assolutamente coerente con gli altri movimenti e viene svolto in modo pacato, quasi un'ulteriore romanza. Infine il rondò è trattato da Mozart in forma non canonica (è presente un ritornello, viene ripreso il tema principale). (it)
- 《아이네 클라이네 나흐트무지크(Eine kleine Nachtmusik)》는 《현악 세레나데 사장조 KV.525》의 다른 이름으로, 모차르트가 빈에서 1787년에 작곡한 실내악곡이다. 이는 그의 가장 유명한 작품 가운데 하나이다. 현악 사중주(두 대의 바이올린과 비올라, 첼로)를 위해 쓰였으나, 더블 베이스가 추가되는 경우도 있으며, 각 악기의 주자가 한 명 이상인 오케스트라가 연주하기도 한다. (ko)
- 『アイネ・クライネ・ナハトムジーク』（Eine kleine Nachtmusik）K. 525は、ヴォルフガング・アマデウス・モーツァルトが作曲したセレナードのひとつである。 (ja)
- De Serenade voor strijkers nr. 13 in G majeur, KV 525 is een muziekstuk uit 1787, geschreven door Wolfgang Amadeus Mozart. Het werk is beter bekend onder de naam Eine kleine Nachtmusik, dat wil zeggen Een kleine serenade. Het is geschreven voor een kamermuziekensemble bestaande uit twee violen, altviool en cello eventueel aangevuld met een contrabas. Het stuk wordt ook vaak uitgevoerd door strijkorkesten. Eine kleine Nachtmusik is een van de populairste werken van Mozart. Het is niet bekend waarom of voor wie Mozart dit muziekstuk componeerde. Hij schreef het stuk in 1787, toen hij ook bezig was met zijn opera Don Giovanni. Het werk werd pas in 1827, 36 jaar na Mozarts dood in 1791, gepubliceerd. (nl)
- Serenada na orkiestrę smyczkową G-dur nr 13 KV 525, znana jako Eine kleine Nachtmusik (dosłownie Mała nocna muzyka, choć terminem „Nachtmusik” określano serenadę, „muzykę nocy”; Mały Nokturn) jest jedną z najbardziej znanych kompozycji Wolfganga Amadeusa Mozarta, napisaną na kwartet smyczkowy, choć w praktyce dzieło wykonywane jest najczęściej przez . Została napisana w 1787 roku w Wiedniu, w tym samym czasie, kiedy kompozytor pracował nad operą Don Giovanni. Nie są znane okoliczności powstania dzieła. Utwór ma pogodny charakter, mimo kłopotów i cierpień, jakie były udziałem Mozarta w ostatnich latach życia. (pl)
- Eine kleine Nachtmusik är en serenad för två violiner, viola, cello och kontrabas i G-dur, komponerad sommaren 1787 av Wolfgang Amadeus Mozart. (K. 525.) Serenaden komponerades av Mozart parallellt med operan Don Giovanni, som skrevs för Pragoperan. Någon beställning låg inte till grund för Eine kleine Nachtmusik. Det var ovanligt att Mozart skrev icke-ändamålsenlig musik, det vill säga utan en särskild konsert i sikte. Möjligen tänkte han presentera stycket i samband med en gratiskonsert på någon paviljong i sommarnattens Wien eller Prag för att göra sitt namn mer ryktbart. Verket har bevarats i fyra satser; dock angav Mozart själv i sin kompositionsförteckning att stycket hade fem - en av de ursprungligen två menuettsatserna tycks sålunda ha försvunnit. De flesta musikhistoriker anser att Mozart återanvände menuetten i en pianosonat. Stycket har blivit ett av Mozarts mest kända, och de första takterna i den inledande satsen används flitigt i film och tv-sammanhang, i exempelvis den svenska filmen Sunes sommar från 1993. (sv)
- Маленька нічна серенада (нім. Eine kleine Nachtmusik, серенада № 13 для струнних у соль мажор), K. 525 — серенада у чотирьох частинах, написана Вольфгангом Амадеєм Моцартом в 1787 році, є одним з найвідоміших творів композитора. Твір написаний для ансамблю з двох скрипок, альта, віолончелі та контрабасу, але часто виконується струнними оркестрами. (uk)
- Серенада № 13 соль-мажор, K. 525, более известная как Маленькая ночная серенада (нем. Eine kleine Nachtmusik), — серенада в четырёх частях, написанная Вольфгангом Амадеем Моцартом в 1787 году. Является одним из самых известных и наиболее узнаваемых произведений великого композитора (прежде всего первая часть, Allegro). Сочинение «Маленькой ночной серенады» было закончено в Вене 10 августа 1787, во время работы над вторым актом оперы Дон Жуан. Партитуру опубликовали спустя более чем через 35 лет после смерти композитора (и через 40 лет после её создания) в 1827 году, издательством Иоганна Антона Андре (рукопись партитуры была продана издателям вдовой Моцарта Констанцией еще в 1799 году). Причина, побудившая Моцарта написать эту серенаду, неизвестна; вероятнее всего, она была написана на заказ. Изначально в ней было 5 частей, однако судьба пятой части неизвестна. Помимо серьёзной музыки Моцарт сочиняет на заказ лёгкую развлекательную музыку для придворных балов, для вечерних или ночных концертов, которые в летнее время устраивались в дворянских садах. Одним из популярных жанров того времени является и серенада. Так появляется "Маленькая ночная серенада" — жизнерадостное и необыкновенно гармоничное по форме воплощения произведение великого мастера. (ru)
- G大调第13号小夜曲（德語：Serenade Nr. 13 in G-Dur），克氏號525，別称《一首小夜曲》（Eine kleine Nachtmusik），是沃尔夫冈·阿马德乌斯·莫扎特的著名作品，写于1787年。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Malá noční hudba je v češtině nejčastěji používaný název skladby Serenáda č.13 pro smyčcový kvartet a kontrabas v G dur od W. A. Mozarta z roku 1787, K. 525 . Název vzešel z poznámky Eine kleine Nachtmusik, která znamená „Malá serenáda“, ve skladatelově vlastním katalogu prací. (cs)
- To Eine kleine Nachtmusik, γνωστό στα ελληνικά ως Μικρή νυχτερινή μουσική (αυθ. ονομασία του έργου στα γερμ.: Serenade Nr. 13 für Streicher in G-dur K. 525, δηλ. «Σερενάτα No. 13 για έγχορδα σε Σολ μείζονα»), είναι σύνθεση μουσικής δωματίου του 1787, από τον Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. Το κομμάτι γράφτηκε για δύο βιολιά, μία βιόλα, και ένα τσέλο, ενώ συνήθως ερμηνεύεται από ορχήστρα εγχόρδων. Το κομμάτι αποτελείται από τέσσερα μέρη: I. Allegro II. Romanze: AndanteIII. Menuetto: AllegrettoΙV. Rondo: Allegro. (el)
- La Serenado n.º 13 por kordinstrumentoj en G-maĵoro, plej ofte konata kiel Eine kleine Nachtmusik (Malgranda nokta kanteto, Malgranda serenado aŭ Malgranda nokta serenado), K-525 estas unu de la plej popularaj komponaĵoj de Wolfgang Amadeus Mozart kaj de la klasika muziko mem. Ĝi estas datita en Vieno la 10an de Aŭgusto 1787, koincide kun la kompono de la opero Don Giovanni. Tamen, oni ne scias por kiu aŭ kial komponis ĝin Mozart. Origine verkita en kvin movimentoj, oni konservis nur kvar. Ties instrumentato estas la ofta de ĉambra ensemblo: du violonoj, vjolo, violonĉelo kaj kontrabaso. (eo)
- Eine kleine Nachtmusik (Serenade No. 13 for strings in G major), K. 525, is a 1787 composition for a chamber ensemble by Wolfgang Amadeus Mozart (1756–1791). The German title means "a little night music". The work is written for an ensemble of two violins, viola, cello and double bass, but is often performed by string orchestras. The serenade is one of Mozart's most famous works. (en)
- Gaueko serenata txikia (alemanez: Eine kleine Nachtmusik) K 525 Wolfgang Amadeus Mozartek sortutako maisu-lan ezagunetariko bat da. Lanean Vienan egin zuela dio, 1787ko abuztuaren 10ean. Garai horretan Mozartek Don Giovanni opera idatzi zuen. Dena dela, serenata honen kasuan ez da ezagutzen noretzat edo zergatik idatzi zuen. 1827an argitaratu zen. Jatorriz bost mugimendu zituen baina lau bakarrik gorde dira. Okestratzea, bestetik, ganbera-musikan ohikoena da: bi biolin, biola, biolontxelo eta kontrabaxu. (eu)
- La Sérénade no 13 pour cordes en sol majeur ou Une petite musique de nuit KV 525 (Eine kleine Nachtmusik, en allemand) est une sérénade en sol majeur pour quintette à cordes (deux violons, un alto, un violoncelle, et une contrebasse) composée par Mozart en 1787. Le premier mouvement joyeux de cette dernière sérénade du compositeur est un des grands œuvres les plus célèbres de l'histoire de la musique classique. (fr)
- Eine kleine Nachtmusik (SimfoniNo. 13 untuk dawai in G major), K. 525, adalah komposisi harmoni orkestra pada tahun 1787 dengan Musik Kamar oleh Wolfgang Amadeus Mozart. Dalama jerman berarti "sebuah simfoni kecil,"yang berarti mengacu pada artian kalimat "sebuah musik kecil pada malam hari." Komposisinya dibuat untuk musik ansambel dua buah violin, viola, and cello dan kadang memakai double bass, dan biasanya dengan alat musik dawai lainnya (in)
- 《아이네 클라이네 나흐트무지크(Eine kleine Nachtmusik)》는 《현악 세레나데 사장조 KV.525》의 다른 이름으로, 모차르트가 빈에서 1787년에 작곡한 실내악곡이다. 이는 그의 가장 유명한 작품 가운데 하나이다. 현악 사중주(두 대의 바이올린과 비올라, 첼로)를 위해 쓰였으나, 더블 베이스가 추가되는 경우도 있으며, 각 악기의 주자가 한 명 이상인 오케스트라가 연주하기도 한다. (ko)
- 『アイネ・クライネ・ナハトムジーク』（Eine kleine Nachtmusik）K. 525は、ヴォルフガング・アマデウス・モーツァルトが作曲したセレナードのひとつである。 (ja)
- Маленька нічна серенада (нім. Eine kleine Nachtmusik, серенада № 13 для струнних у соль мажор), K. 525 — серенада у чотирьох частинах, написана Вольфгангом Амадеєм Моцартом в 1787 році, є одним з найвідоміших творів композитора. Твір написаний для ансамблю з двох скрипок, альта, віолончелі та контрабасу, але часто виконується струнними оркестрами. (uk)
- G大调第13号小夜曲（德語：Serenade Nr. 13 in G-Dur），克氏號525，別称《一首小夜曲》（Eine kleine Nachtmusik），是沃尔夫冈·阿马德乌斯·莫扎特的著名作品，写于1787年。 (zh)
- La Serenata núm. 13 en sol major, «Petita serenata nocturna» («Eine kleine Nachtmusik», en alemany), K. 525, és una serenata de Wolfgang Amadeus Mozart composta per a orquestra de cordes (violins I i II, violes, violoncels i contrabaixos). Aquesta obra data del 1787. El seu primer moviment és un dels temes més coneguts de la música clàssica. 1.
* (?·pàg.) (ca)
- Die Serenade Nr. 13 für Streicher in G-Dur KV 525 ist eine der populärsten Kompositionen von Wolfgang Amadeus Mozart. Ihren Beinamen Eine kleine Nachtmusik verdankt sie Mozarts Eintrag in seinem Werkverzeichnis: „Eine kleine Nachtmusik, bestehend in einem Allegro.Menuett und Trio.-Romance.Menuett und Trio, und Finale.-2 violini, viola e bassi.“ Mit Nachtmusik übersetzt er den Begriff Serenade ins Deutsche, der eine Gattung der Unterhaltungsmusik bezeichnet, die traditionell abends und oft im Freien zur Aufführung kam und deshalb häufig für Blasinstrumente geschrieben war. Die „Kleine Nachtmusik“ ist jedoch für ein Kammermusikensemble von zwei Violinen, Bratsche, Violoncello und Kontrabass geschrieben (die Stimmen werden heute meist mehrfach besetzt). Darüber hinaus weisen auch die Kunstfer (de)
- La Serenata n.º 13 para cuerdas en sol mayor, más conocida como Eine kleine Nachtmusik (Una pequeña tonada nocturna, Una pequeña serenata o Pequeña serenata nocturna), K. 525 es una de las composiciones más populares de Wolfgang Amadeus Mozart y de la música clásica en sí. Está fechada en Viena el 10 de agosto de 1787, coincidiendo con la composición de la ópera Don Giovanni. Sin embargo, no se sabe para quién ni por qué la compuso Mozart. (es)
- La serenata in Sol maggiore K 525, universalmente nota come Eine kleine Nachtmusik ("Piccola serenata notturna"), è un notturno per archi scritto dal compositore austriaco Wolfgang Amadeus Mozart nel 1787. (it)
- Serenada na orkiestrę smyczkową G-dur nr 13 KV 525, znana jako Eine kleine Nachtmusik (dosłownie Mała nocna muzyka, choć terminem „Nachtmusik” określano serenadę, „muzykę nocy”; Mały Nokturn) jest jedną z najbardziej znanych kompozycji Wolfganga Amadeusa Mozarta, napisaną na kwartet smyczkowy, choć w praktyce dzieło wykonywane jest najczęściej przez . Została napisana w 1787 roku w Wiedniu, w tym samym czasie, kiedy kompozytor pracował nad operą Don Giovanni. Nie są znane okoliczności powstania dzieła. (pl)
- De Serenade voor strijkers nr. 13 in G majeur, KV 525 is een muziekstuk uit 1787, geschreven door Wolfgang Amadeus Mozart. Het werk is beter bekend onder de naam Eine kleine Nachtmusik, dat wil zeggen Een kleine serenade. (nl)
- Серенада № 13 соль-мажор, K. 525, более известная как Маленькая ночная серенада (нем. Eine kleine Nachtmusik), — серенада в четырёх частях, написанная Вольфгангом Амадеем Моцартом в 1787 году. Является одним из самых известных и наиболее узнаваемых произведений великого композитора (прежде всего первая часть, Allegro). (ru)
- Eine kleine Nachtmusik är en serenad för två violiner, viola, cello och kontrabas i G-dur, komponerad sommaren 1787 av Wolfgang Amadeus Mozart. (K. 525.) Serenaden komponerades av Mozart parallellt med operan Don Giovanni, som skrevs för Pragoperan. Någon beställning låg inte till grund för Eine kleine Nachtmusik. Det var ovanligt att Mozart skrev icke-ändamålsenlig musik, det vill säga utan en särskild konsert i sikte. Möjligen tänkte han presentera stycket i samband med en gratiskonsert på någon paviljong i sommarnattens Wien eller Prag för att göra sitt namn mer ryktbart. (sv)
|