| dbo:abstract
|
- La conformitat és l'acceptació de les normes socials i el canvi de la mateixa actitud per influència dels altres. Forma part del procés de socialització, on l'individu modifica progressivament la seva conducta segons els valors i regles que va aprenent de la comunitat. Quan apareix un nou estímul que altera l'esquema mental anterior, es pot produir una internalització (la persona accepta la nova norma o model i l'incorpora als seus) o bé un xoc entre la conducta exterior i les creences internes; en aquest cas si el comportament presenta conformitat es parla d'obediència (l'individu accepta la regla malgrat no hi estigui d'acord). Si el nou estímul no és capaç de provocar la conformitat, produeix desobediència o bé és ignorat, en funció de la seva força. La conformitat respon a les necessitats psicològiques d'afiliació: ningú no vol sentir-se rebutjat pel seu grup de referència i per tant intenta adaptar-se al que es considera acceptable dins d'aquesta comunitat. Els premis i reforçadors accentuen l'hàbit de conformitat, clau en el procés de l'educació d'un infant. Aquest hàbit no és inalterable i pot modificar-se sempre que es produeixi una influència social prou poderosa, independentment de l'edat del subjecte. Si es produeix identificació amb el subjecte o grup emissor de la influència o petició de canvi, és més probable que es produeixi conformitat, com passa amb les persones que gaudeixen de popularitat als seus cercles de relació. Aquesta conformitat no sempre és conscient. També augmenten les possibilitats de canvi en l'altre si és una majoria la que propugna la innovació (pressió de grup). (ca)
- سلوك الامتثال أو الاتباعية أو الإمعية (بالإنجليزية: Conformity) هو أن يرى الفرد بعض أفراد المجتمع يتصرفون خطأً في موقف ما، ثم يتبعهم بالرغم من تيقنه من خطأ موقفهم. وذلك مراده لعدم رغبته في مخالفة الأكثرية والشذوذ عنهم. قعد لهذه النظرية بتجربة ناجحة عالم النفس الاجتماعي الأمريكي صلمون آش عام 1958م. أصناف من المطابقة أو الامتثال: 1.الامتثال: المطابقة التي تنطوي على التصرف علنا بسبب الضغوط الاجتماعية في حين أن الاختلاف يكون في الرأي الخاص. 2.الطاعة: العمل بما يتوافق مع الأمر المباشر. 3.القبول: المطابقة التي تنطوي على كل من التمثيل والاعتقاد من خلال الضغط الاجتماعي. (ar)
- Konformita nebo konformismus (z lat. con-formis, shodného tvaru, podoby) je přizpůsobení se převažujícím či dominantním názorům, požadavkům, normám skupiny či společnosti, v níž člověk žije, a potlačení projevů vlastních. Tento pojem poprvé zmínil ve svém článku A. Jenness. Někteří autoři se shodují na tom, že určitá míra konformity je jedním z logických důsledků socializace a je podmínkou pro bezkonfliktní fungování . Nadměrná konformita ovšem vede k potlačení vlastní individuality, k povrchnímu přijímání společenských rolí, případně k nezodpovědnosti. Bývá například spojována s byrokracií. Opakem konformity je antikonformita, záměrné vystupování proti normám společnosti, které se může jevit jako zásadovost, ale i nepružnost, nepřizpůsobivost, a které může přerůst až v revoltu. Objevuje se nejčastěji u mladých lidí, připisuje se někdy umělcům (bohémům), výjimečným i marginálním osobnostem. Silný může přerůst až v deviantní chování. Střed mezi konformitou a antikonformitou tvoří nonkonformita.Člověk jedná s ohledem na normy své společnosti, ale podle vlastního rozumu. Vše si řádně rozmyslí, ohlíží se na důsledky svého jednání, bere v potaz několik úhlů pohledu. (cs)
- Konformität oder Konformismus ist die Übereinstimmung einer Person mit den Normen eines gesellschaftlichen, inhaltlichen oder ethischen Kontextes. Konformität kann im inneren Bedürfnis nach einem Gefühl der Zugehörigkeit und der Sehnsucht nach Integration durch Assimilation wurzeln oder ein Ergebnis des äußeren Konformitätsdrucks der umgebenden Gesellschaft oder der Bezugsgruppe sein. „Konformismus“ bezeichnet mit kritischem Beiklang eine Haltung, die sich im Lebensvollzug und in der Entscheidungsfindung überdurchschnittlich stark, unter Aufgabe eigener Individualität, an den Normen und Meinungen der Mehrheit der Gesellschaft beziehungsweise der Bezugsgruppe orientiert. Der Gegensatz dazu ist Nonkonformismus oder auch Individualismus. Hierbei strebt das Individuum vergleichsweise stark eigene selbständige Entscheidungen an. Individualismus ist dabei ein vielschichtiger Begriff, der neben der Bedeutung im Gegensatz zu Konformismus auch ein Gedankensystem bezeichnet, dessen Gegensatz Kollektivismus ist. Die westdeutsche 68er-Bewegung beispielsweise protestierte gegen einen von ihr konstatierten Konformismus in der Gesellschaft der Nachkriegszeit, der unter anderem an einer einheitlichen strengen Kleiderordnung, aber auch in durch Massenmedien vereinheitlichten Meinungen im Mainstream sichtbar gewesen sei. Aber auch heute wächst unter dem sich verschärfenden wirtschaftlichen Wettbewerb der Druck auf das Individuum, sich den Anforderungen der Märkte gegenüber konform zu verhalten. (de)
- Konformeco aŭ obeemo estas konduto imitanta de aliaj, ŝanĝo en konduto aŭ kredoj laŭ la normoj aŭ reguloj uzataj de la Kompanio aŭ la Grupo, socia adaptiĝo kaj grupa integrado. Ĝi estas situacio en kiu homo adaptas sian konduton aŭ opiniojn al ekzistantaj sociaj normoj kaj reguloj de konduto akceptitaj en donitaj cirkonstancoj, ĉu realaj aŭ imagitaj. (eo)
- Conformity is the act of matching attitudes, beliefs, and behaviors to group norms, politics or being like-minded. Norms are implicit, specific rules, shared by a group of individuals, that guide their interactions with others. People often choose to conform to society rather than to pursue personal desires - because it is often easier to follow the path others have made already, rather than forging a new one. Thus, conformity is sometimes a product of group communication. This tendency to conform occurs in small groups and/or in society as a whole and may result from subtle unconscious influences (predisposed state of mind), or from direct and overt social pressure. Conformity can occur in the presence of others, or when an individual is alone. For example, people tend to follow social norms when eating or when watching television, even if alone. The Asch Conformity Experiment demonstrates how much influence conformity has on people. In a laboratory experiment, Asch asked 50 male students from Swarthmore College in the US to participate in a 'vision test'. Asch put a naive participant in a room with seven confederates/stooges in a line judgment task. When confronted with the line task, each confederate had already decided what response they would give. The real members of the experimental group sat in the last position, while the others were pre-arranged experimenters who gave apparently incorrect answers in unison; Asch recorded the last person's answer to analyze the influence of conformity. The results were very surprising on average, about one third (32%) of the participants who were placed in this situation sided with the clearly incorrect majority on the critical trials. Over the 12 critical trials, about 75% of participants conformed at least once. After being interviewed, subjects acknowledged that they did not actually agree with the answers given by others. The majority of them, however, believe that groups are wiser or do not want to appear as mavericks and choose to repeat the same obvious misconception. It is clear from this that conformity has a powerful effect on human perception and behavior, even to the extent that it can be faked against a person's basic belief system. Changing our behaviors to match the responses of others, which is conformity, can be conscious or not. People have an intrinsic tendency to unconsciously imitate other's behaviors such as gesture, language, talking speed, and other actions of the people they interact with. There are two other main reasons for conformity: informational influence and normative influence. People display conformity in response to informational influence when they believe the group is better informed, or in response to normative influence when they are afraid of rejection. When the advocated norm could be correct, the informational influence is more important than the normative influence, while otherwise the normative influence dominates. People often conform from a desire for security within a group, also known as normative influence—typically a group of a similar age, culture, religion or educational status. This is often referred to as groupthink: a pattern of thought characterized by self-deception, forced manufacture of consent, and conformity to group values and ethics, which ignores realistic appraisal of other courses of action. Unwillingness to conform carries the risk of social rejection. Conformity is often associated in media with adolescence and youth culture, but strongly affects humans of all ages. Although peer pressure may manifest negatively, conformity can be regarded as either good or bad. Driving on the conventionally-approved side of the road may be seen as beneficial conformity. With the appropriate environmental influence, conforming, in early childhood years, allows one to learn and thus, adopt the appropriate behaviors necessary to interact and develop "correctly" within one's society. Conformity influences the formation and maintenance of social norms, and helps societies function smoothly and predictably via the self-elimination of behaviors seen as contrary to unwritten rules. According to Herbert Kelman, there are three types of conformity: 1) compliance (which is public conformity, and it is motivated by the need for approval or the fear of disapproval; 2) identification (which is a deeper type of conformism than compliance); 3) internalization(which is to conform both publicly and privately). Major factors that influence the degree of conformity include culture, gender, age, size of the group, situational factors, and different stimuli. In some cases, minority influence, a special case of informational influence, can resist the pressure to conform and influence the majority to accept the minority's belief or behaviors. (en)
- Konformitatea arau sozialak onartzea eta besteen eraginez norberaren jarrera bera aldatzea da. Sozializazio-prozesuaren parte da, non gizabanakoak pixkanaka aldatzen baitu bere jokabidea, komunitatetik ikasten dituen balio eta arauen arabera. (eu)
- Conformidad o conformismo es el grado hasta el cual los miembros de un grupo social cambian su comportamiento, opiniones y actitudes para encajar con las opiniones del grupo. Un grupo puede influenciar a sus miembros por medio de procesos subconscientes o a través de una manifiesta presión de pares sobre los individuos. El tamaño del grupo, la unanimidad, cohesión social, estatus social, compromiso previo y opinión pública, ayudan a determinar el nivel de conformidad que un individuo reflejará hacia su grupo. Conformidad es el acto de adecuar las actitudes, creencias y comportamientos al grupo , política o ser afín. Las normas son reglas implícitas y específicas, compartidas por un grupo de individuos, que guían sus interacciones con los demás. La gente suele elegir conformarse a la sociedad en lugar de perseguir sus deseos personales, porque a menudo es más fácil seguir el camino que otros ya han hecho, en lugar de forjar uno nuevo. Esta tendencia a conformarse se da en pequeños grupos y/o en la sociedad en su conjunto y puede ser el resultado de sutiles influencias inconscientes (estado mental predispuesto), o de una presión social directa y manifiesta. El conformismo puede producirse en presencia de otros o cuando un individuo está solo. Por ejemplo, las personas tienden a seguir las normas sociales cuando comen o cuando ven la televisión, aunque estén solas. El Experimento de Conformidad de Asch demuestra la influencia que tiene la conformidad en las personas. En un experimento de laboratorio, Asch pidió a 50 estudiantes varones del Swarthmore College de Estados Unidos que participaran en una "prueba de visión". Asch colocó a un participante ingenuo en una sala con siete confederados/secuestros en una tarea de juicio de líneas. Al enfrentarse a la tarea de la línea, cada confederado ya había decidido qué respuesta daría. Los verdaderos miembros del grupo experimental se sentaban en la última posición, mientras que los demás eran experimentadores preestablecidos que daban respuestas aparentemente incorrectas al unísono; Asch registró la respuesta de la última persona para analizar la influencia de la conformidad. Los resultados fueron muy sorprendentes: por término medio, cerca de un tercio (32%) de los participantes que se pusieron en esta situación se pusieron del lado de la mayoría claramente incorrecta en los ensayos críticos. En los 12 ensayos críticos, alrededor del 75% de los participantes se conformaron al menos una vez. Después de ser entrevistados, los sujetos reconocieron que en realidad no estaban de acuerdo con las respuestas dadas por los demás. Sin embargo, la mayoría de ellos creen que los grupos son más sabios o no quieren parecer inconformistas y optan por repetir el mismo error evidente. De ello se desprende que la conformidad tiene un poderoso efecto en la percepción y el comportamiento humanos, incluso hasta el punto de que puede fingirse en contra del sistema de creencias básico de una persona. El cambio de nuestros comportamientos para ajustarse a las respuestas de los demás, que es la conformidad, puede ser consciente o no. Las personas tienen una tendencia intrínseca a imitar inconscientemente los comportamientos de los demás, como los gestos, el lenguaje, la velocidad al hablar y otras acciones de las personas con las que interactúan. Hay otras dos razones principales para la conformidad: y . Las personas muestran conformidad en respuesta a la influencia informativa cuando creen que el grupo está mejor informado, o en respuesta a la influencia normativa cuando tienen miedo al rechazo. Cuando la norma defendida podría ser correcta, la influencia informativa es más importante que la influencia normativa, mientras que en caso contrario domina la influencia normativa. Las personas suelen conformarse por un deseo de seguridad dentro de un grupo, también conocido como -por lo general, un grupo de edad, cultura, religión o estatus educativo similares. A menudo se denomina : un patrón de pensamiento caracterizado por el autoengaño, la fabricación forzada del consentimiento y la conformidad con los valores y la ética del grupo, que ignora la evaluación realista de otros cursos de acción. La falta de conformidad conlleva el riesgo de rechazo social. El conformismo se asocia a menudo en los medios de comunicación con la adolescencia y la cultura juvenil, pero afecta fuertemente a los seres humanos de todas las edades. Aunque la puede manifestarse negativamente, el conformismo puede considerarse bueno o malo. Conducir por el lado de la carretera aprobado convencionalmente puede considerarse una conformidad beneficiosa. Con la influencia ambiental adecuada, el conformismo, en los primeros años de la infancia, permite aprender y, por tanto, adoptar los comportamientos adecuados necesarios para interactuar y desarrollarse "correctamente" dentro de la propia sociedad. La conformidad influye en la formación y el mantenimiento de las normas socialess, y ayuda a que las sociedades funcionen de forma fluida y predecible a través de la autoeliminación de los comportamientos considerados contrarios a las reglas no escritas. Según Herbert Kelman, hay tres tipos de conformidad: 1) (que es la conformidad pública, y está motivada por la necesidad de aprobación o el miedo a la desaprobación; 2) identificación (que es un tipo de conformismo más profundo que el cumplimiento); 3) (que es conformarse tanto pública como privadamente). Los principales factores que influyen en el grado de conformidad son la cultura, el género, la edad, el tamaño del grupo, los factores situacionales y los diferentes estímulos. En algunos casos, la , un caso especial de influencia informativa, puede resistir la presión para conformarse e influir en la mayoría para que acepte las creencias o comportamientos de la minoría. (es)
- Le conformisme est une attitude très largement étudiée en sciences sociales qui correspond à un comportement qui est en accord avec ce qui est attendu d'un individu ou d'un groupe dans une situation donnée : être conforme veut dire ne pas dévier de la norme admise, ne pas prendre une liberté en agissant de façon différente de ce qui est attendu, socialement. Il existe différentes formes de conformisme, qui impliquent les individus de manière plus ou moins forte. Celui-ci a des implications dans plusieurs secteurs comme dans la consommation, les goûts musicaux, la mode ou encore l'économie. Ce principe est considéré comme une condition du fonctionnement de nos sociétés, cependant il est remis en cause par plusieurs courants de pensée et de nombreux mouvements artistiques. En psychologie, Solomon Asch (1907-1996) explique que l'individu se conforme pour éviter d'une part le conflit entre deux opinions différentes (l'une exprimée par la majorité, l'autre exprimée ou représentée mentalement par le sujet en minorité) et d'autre part, éviter d'être rejeté par la majorité (l'expérience de Asch). Pour Asch, le conformisme correspond à un suivisme, dans lequel le sujet qui se conforme n'adhère pas du tout aux opinions de la majorité. (fr)
- Is éard atá i gceist le oiriúnú ná a bheith i gcomhréir le rud, nó a bheith ag teacht le rud, mar shampla, cloí le traidisiúin na háite, déanamh de réir an dlí, leanúint don fhaisean, nó gníomh comhalta (gabh le lucht creidimh srl). Go minic, bíonn brú sóisialta ar daoine a bheith ar nós gach duine eile sa tsochaí; tugtar 'oiriúnú cultúir' ar sin b'fhéidir. Sa pholaitíocht, níos minice ná a mhalairt, tá nós ann géilleadh do ghnásanna an mhóraimh. Éilíonn na faisistigh agus na cumannaigh fiú go mbíonn gach duine ag cloí leis an idé-eolaíocht chéanna. Ní glacann siad go bhfuil daoine ann a mbíonn a mbealach féin acu. Tharla borradh an indibhidiúlachais san Iarthar sa 20ú haois, ach tá an comhsheilbheachas láidir fós san Áise. (ga)
- Konformitas adalah suatu jenis pengaruh sosial ketika seseorang mengubah sikap dan tingkah laku mereka agar sesuai dengan norma sosial yang ada. Beberapa contoh dari konfomitas adalah ketika menengok orang sakit, orang akan membawakan buah atau makanan lainnya. Ketika hendak mengambil uang di ATM atau menaruh uang di bank, orang akan menunggu giliran dengan mengantri. Kuatnya pengaruh sosial yang ada dalam konformitas dibuktikan secara ilmiah dalam penelitian yang dilakukan oleh pada tahun 1951. Pada penelitian ini menunjukkan bahwa orang cenderung melakukan konformitas, mengikuti penilaian orang lain karena tekanan kelompok yang dirasakan. Penelitian lain tentang konformitas juga dilakukan oleh pada tahun 1936. (in)
- 同調（どうちょう）とは、調子を同じくする、という意で、英単語の訳語としては異なるいくつかの英単語の訳語に使われるため、それぞれ別の意味がある。 (ja)
- Con il termine conformismo si fa riferimento a un atteggiamento o tendenza ad adeguarsi o omologarsi a opinioni, usi e comportamenti pre-definiti e politicamente o socialmente prevalenti. Questo atteggiamento si può notare ad esempio nel modo di vestire o nel comportamento, o anche nelle idee e nei modi di pensare. Questo atteggiamento viene definito in psicologia con il termine . (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 동조 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 동조 (同調, conformity)는 상태를 같이 한다는 뜻으로, 영단어의 역어로서는 다른 몇 개의 영단어의 역어에 사용되기 때문에, 각각 다른 의미가 있다. 동조는 같은 가락이라는 철자의 의미에서 남의 주장에 자기의 의견을 일치시키거나 보조를 맞춤과 같은 의미를 갖는다. 한편 문학에서 시 따위의 음률이 같은 것을 가리키기도 하며 또는 동조는 물리학에서 기계적 진동체나 전기적 진동 회로가 밖에서 오는 진동에 공명(共鳴)하도록 고유 진동수나 주파수를 조절하는 일을 가리키는 용어로도 사용한다. (ko)
- Conformisme is het zich aanpassen aan het gedrag en aan de opvattingen die heersen in een bepaalde groep, met als doel het geaccepteerd worden door deze groep. (nl)
- Konformism är rättning efter omgivningens normer och regler och svårigheten att hävda en avvikande åsikt. Motsatsen kallas nonkonformism och betecknar självständighet, originalitet eller excentricitet. Ett nonkonformt beteende betecknar ett avvikande beteende och i vissa fall antisocialt beteende. Jantelagen är exempel på ett regelsystem som syftar till konformism. (sv)
- Konformizm (łac. conformo – nadaję kształt) – zmiana zachowania na skutek rzeczywistego bądź wyobrażonego wpływu innych ludzi. Podporządkowanie się wartościom, poglądom, zasadom i normom postępowania obowiązującym w danej grupie społecznej. W tym rozumieniu jest to zmiana związana z faktem, że członek grupy miał początkowo inne zdanie czy inaczej się zachowywał niż grupa, a następnie je zmienił w kierunku zgodnym z oczekiwaniami grupy. Konformizm według Stanisława Miki to również zgodność, zbieżność istniejąca między członkami grupy, jeśli chodzi o zachowania, normy i postawy. Jako przeciwieństwo zachowania konformistycznego podawany jest nonkonformizm lub antykonformizm. W socjologii jest to jeden ze sposobów dostosowania jednostki społecznej. W ujęciu Roberta Mertona oznacza zgodę na realizację celów społecznych grupy przy pomocy społecznie uznawanych środków lub, w szerszym znaczeniu, realizacje norm społecznych i wartości danej grupy odniesienia. Odejście od zachowań konformistycznych określane jest w ujęciu Mertona jako dewiacja społeczna. Zachowania konformistyczne w grupach są wskaźnikiem dużej spójności tych grup. W latach 50. XX wieku opublikowane zostały badania Solomona Ascha, z których wynikało, że na konformizm jednostki duży wpływ mają inni członkowie grupy. W dalszych badaniach ustalono, że niektóre jednostki mają większą, a nawet trwałą skłonność poddawania się autorytetom. Określone zostały one jako osobowości autorytarne, jednostki zewnątrzsterowne w przeciwieństwie do wewnątrzsterownych nonkonformistów nie poddających się w łatwy sposób wpływom autorytetów. Na zachowania konformistyczne przede wszystkim ma wpływ ukształtowana w toku socjalizacji osobowość jednostki, lecz również typ relacji społecznych, w których jednostka uczestniczy, struktura grupy, istniejący w niej system aksjonormatywny czy rodzaj zadania które realizuje jednostka w grupie, sposób sankcjonowania działań czy formy kontroli społecznej. Na jednostkę jest wywierana silniejsza presja wobec zachowań konformistycznych w grupach, które próbują kontrolować większą część jej życia, w szczególności są to wymieniane przez Ervinga Goffmana instytucje totalne. Osobowości autorytarne i związane z nimi zachowania konformistyczne występują częściej w społeczeństwach, w których dominuje władza totalitarna, w częściej tolerowane są odstępstwa od konformizmu. Opisuje się różne poziomy głębokości konformizmu takie jak:
* Uleganie. Gdy istnieje wyraźny konflikt między przekonaniem jednostki a presją grupy, w wyniku którego jednostka podporządkowuje się grupie, to ulega. Uleganie pojawia się jedynie wtedy, gdy grupa nacisku jest fizycznie obecna. Gdy grupa znika, jednostka wraca do swoich uprzednich przekonań czy zachowań. Motywem takiego zachowania jest zwykle lęk przed odrzuceniem przez grupę lub lęk przed karą. Nie kradnę, bo mnie złapią lub uznają za złodzieja.
* Identyfikacja Gdy jednostce zależy, aby być podobnym do jakiejś grupy lub jakiejś osoby (jednostka identyfikuje się z tą grupą), to jej zachowania dopasowują się do wyobrażeń o tej jednostce. Na przykład, zależy mi na tym, aby mnie oceniano jako osobę inteligentną – zachowuję się tak jak wyobrażam sobie, że zachowuje się osoba inteligentna. Identyfikacja jest głębszą formą konformizmu, dopasowanie do grupy pojawia się bowiem nawet przy fizycznej nieobecności grupy. Nie kradnę, bo inteligentne osoby nie kradną. Gdy grupa zmienia swoje zdanie, ja także je zmieniam.
* Introjekcja (lub internalizacja). Najgłębsza forma konformizmu, polega na uznaniu pewnych norm i wartości za własne. Nie kradnę, bo to jest złe. Jeśli grupa zniknie lub zmieni swoje zapatrywania, ja mimo to dalej zachowuję się zgodnie ze zinternalizowaną normą. Introjekcja jest jednym z zadań socjalizacji. (pl)
- Conformidade é o ato de combinar atitudes, crenças e comportamentos para agrupar normas. Sendo a condição de alguém ou grupo de pessoas, de alguma coisa ou um ser, ou de um conjunto deles, estar conforme (do lat., com- "junto" + formare "formar", "dar forma" = com a mesma forma) o pretendido ou previamente estabelecido por si, por outrem ou entre diferentes pessoas ou grupos de pessoas. A conformidade pode ser, por exemplo, o atendimento às especificações prometidas a terceiros. Os consumidores esperam que os produtos comprados tenham sua qualidade em conformidade com as especificações declaradas. Quando se trata de instituições governamentais que atuam na regulação prescritiva, estabelecendo requisitos ou exigências regulatórias para seus entes regulados, a conformidade se dará pelo atendimento destes entes àqueles requisitos ou exigências. O não atendimento das especificações ou requisitos exigíveis, pretendidos, prometidos ou previamente estabelecidos, configura o que usualmente se chama de "não conformidade". No relacionamento entre pessoas ou grupos, as crenças ou comportamentos de cada um ficam sujeitos à submissão, por imposição, ou à imitação, por solicitação ou pela expectativas do(s) outro(s) a uma forma, através de processos sutis de influência mútua, mesmo subconscientes ou inconscientes, ou por ou individual, direta e aberta. Nos , a conformidade se traduz pelo atendimento às especificações do produto ou processo, avaliada por meio de medições, testes ou auditorias. Um psicólogo de Harvard, Herbert Kelman (1958), identificou três tipos principais de influência social: 1.
* Concordância: é a conformidade pública, enquanto conservamos nossas próprias crenças privadas. 2.
* Identificação: é a conformidade a alguém de quem gostamos e respeitamos, tal como uma celebridade ou um tio favorito. 3.
* : é a aceitação da crença ou comportamento, tanto pública quanto privadamente. Embora a distinção de Kelman tenha sido muito influente, as pesquisas em psicologia social têm se concentrado principalmente em duas variedades principais de conformidade:
* conformidade informacional ou influência social informacional
* a conformidade normativa, também conhecida por influência normativa social. (pt)
- Конфо́рмность — изменение в поведении или мнении человека под влиянием реального или воображаемого давления со стороны другого человека или группы людей. Зачастую в качестве синонима используют также слово «конформи́зм» (от позднелат. conformis — «подобный; сообразный»). Но последнее в обыденном языке означает приспособленчество, приобретая негативный оттенок, а в политике конформизм является символом соглашательства и примиренчества. Поэтому в социальной психологии разделяют эти два понятия, определяя конформность как чисто психологическую характеристику позиции индивида относительно позиции группы, принятие или отвержение им определённого стандарта, мнения, свойственного группе, меру подчинения индивида . Причём давление может исходить как от конкретного человека или малой группы, так и со стороны общества в целом. Конформность — свойство личности, выражающееся в склонности к конформизму, то есть изменению индивидом установок, мнений, восприятия, поведения — в соответствии с теми, которые господствуют, по мнению личности, в данных обществе или группе. При этом господствующая позиция не обязательно должна быть выражена явно или даже вообще существовать в реальности. (ru)
- Конформí́зм (від пізньо лат. conformis — «подібний», «схожий») — морально-політичний термін, що означає пасивне, пристосовницьке прийняття готових стандартів у поведінці, безапеляційне визнання реального стану речей, законів, норм, правил, безумовне схиляння перед авторитетами, ігнорування унікальності поглядів, інтересів, уподобань естетичних та інших смаків окремих людей і т. д. Конформізм означає відсутність власної позиції домінантності, безпринципна і некритична покора певній моделі, що володіє найбільшою силою тиску (думка більшості, визнаний авторитет, традиція) тощо. Умберто Еко розглядає конформізм як прояв «нездатності середньої людини звільнитися від формальних систем, що нав'язані їй ззовні, а не набуті завдяки власному дослідженню реальності, … результат пасивного засвоєння тих норм розуміння і судження, які ототожнюються з «хорошою формою» як в моралі, так і в політиці, як в дієтиці, так і в моді — на рівні естетичних смаків і педагогічних принципів». Конформність — здатність до конформізму, піддатливість людини до реального чи уявного тиску іншої людини або групи, що виявляється у зміні її поведінки і настанов у відповідність до раніше не поділюваної позиції. Нонконформізм, як один із основних видів девіантної поведінки виділив Роберт Мертон. (uk)
- 從眾或從眾行為（英語：Conformity）是一種社會、信念、態度跟隨群體規範的行為。規範即是內在、不明文規定，由一般個人組成的群體組成，他們可互相影響。從眾的趨勢可由小群體到社會及全部人，可能產生不自覺的微妙影響，或直接及明顯的。從眾行為可被個人或他人執行。例人們傾向於在吃東西、看電視甚至單獨時跟隨社會規範。同儕壓力亦有一定的影響。 通常的话，人们从众是为了集体感，而这个集体感可以让他们安心，而他们从众的目标大多都是与他们拥有相似年龄，文化，宗教，又或者教育环境的人。这是通常被称之为團體迷思，即一种自我欺骗的思想，强制自己同意，并符合从众目标的價值觀和道德观，且忽略了所采取举动的真实性。害怕承担由于不合群，而导致的社会排斥 。从众心理通常与青春期和青年文化有关联，但实际上倒不如说不管在什么年龄的人，都会有从众行为。 虽然人们对于从众行为的看法通常是负面的，如同儕壓力，但实际上还是要经过判断才能得知从众行为是好是坏。就好像开车时不会逆行一样，这是一种好的从众行为。从众行为对于一个孩童来说可谓是有利的，从众行为使孩童向父母学习到正确的遇事态度，并有利于他们在社会上的交流与发展，当然这一切的前提是家庭拥有一个良好的环境，不然这就是一件负面的事情了。从众行为保持着并影响着社會規範的构造，同时加快社会的效率，并且尽量让人们遵循着不成文的规定。在这个方面来看的话，从众心理可以较大程度地防止明面上的危险以及刻意的破坏。 从众行为就是一种組織现象，它的主要因素是由以下影响（跟随组织的规模大小，合意性，凝聚力，，以及对于事物的事先承诺和公众言论）这些因素帮助我们理解从众行为更深。 当人接受一个社会角色或者屈服于一种社会规范时，在某种程度上就是在从众于社会期望。从众指人们采纳其他群体成员的行为和意见的倾向。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- سلوك الامتثال أو الاتباعية أو الإمعية (بالإنجليزية: Conformity) هو أن يرى الفرد بعض أفراد المجتمع يتصرفون خطأً في موقف ما، ثم يتبعهم بالرغم من تيقنه من خطأ موقفهم. وذلك مراده لعدم رغبته في مخالفة الأكثرية والشذوذ عنهم. قعد لهذه النظرية بتجربة ناجحة عالم النفس الاجتماعي الأمريكي صلمون آش عام 1958م. أصناف من المطابقة أو الامتثال: 1.الامتثال: المطابقة التي تنطوي على التصرف علنا بسبب الضغوط الاجتماعية في حين أن الاختلاف يكون في الرأي الخاص. 2.الطاعة: العمل بما يتوافق مع الأمر المباشر. 3.القبول: المطابقة التي تنطوي على كل من التمثيل والاعتقاد من خلال الضغط الاجتماعي. (ar)
- Konformeco aŭ obeemo estas konduto imitanta de aliaj, ŝanĝo en konduto aŭ kredoj laŭ la normoj aŭ reguloj uzataj de la Kompanio aŭ la Grupo, socia adaptiĝo kaj grupa integrado. Ĝi estas situacio en kiu homo adaptas sian konduton aŭ opiniojn al ekzistantaj sociaj normoj kaj reguloj de konduto akceptitaj en donitaj cirkonstancoj, ĉu realaj aŭ imagitaj. (eo)
- Konformitatea arau sozialak onartzea eta besteen eraginez norberaren jarrera bera aldatzea da. Sozializazio-prozesuaren parte da, non gizabanakoak pixkanaka aldatzen baitu bere jokabidea, komunitatetik ikasten dituen balio eta arauen arabera. (eu)
- Konformitas adalah suatu jenis pengaruh sosial ketika seseorang mengubah sikap dan tingkah laku mereka agar sesuai dengan norma sosial yang ada. Beberapa contoh dari konfomitas adalah ketika menengok orang sakit, orang akan membawakan buah atau makanan lainnya. Ketika hendak mengambil uang di ATM atau menaruh uang di bank, orang akan menunggu giliran dengan mengantri. Kuatnya pengaruh sosial yang ada dalam konformitas dibuktikan secara ilmiah dalam penelitian yang dilakukan oleh pada tahun 1951. Pada penelitian ini menunjukkan bahwa orang cenderung melakukan konformitas, mengikuti penilaian orang lain karena tekanan kelompok yang dirasakan. Penelitian lain tentang konformitas juga dilakukan oleh pada tahun 1936. (in)
- 同調（どうちょう）とは、調子を同じくする、という意で、英単語の訳語としては異なるいくつかの英単語の訳語に使われるため、それぞれ別の意味がある。 (ja)
- Con il termine conformismo si fa riferimento a un atteggiamento o tendenza ad adeguarsi o omologarsi a opinioni, usi e comportamenti pre-definiti e politicamente o socialmente prevalenti. Questo atteggiamento si può notare ad esempio nel modo di vestire o nel comportamento, o anche nelle idee e nei modi di pensare. Questo atteggiamento viene definito in psicologia con il termine . (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 동조 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 동조 (同調, conformity)는 상태를 같이 한다는 뜻으로, 영단어의 역어로서는 다른 몇 개의 영단어의 역어에 사용되기 때문에, 각각 다른 의미가 있다. 동조는 같은 가락이라는 철자의 의미에서 남의 주장에 자기의 의견을 일치시키거나 보조를 맞춤과 같은 의미를 갖는다. 한편 문학에서 시 따위의 음률이 같은 것을 가리키기도 하며 또는 동조는 물리학에서 기계적 진동체나 전기적 진동 회로가 밖에서 오는 진동에 공명(共鳴)하도록 고유 진동수나 주파수를 조절하는 일을 가리키는 용어로도 사용한다. (ko)
- Conformisme is het zich aanpassen aan het gedrag en aan de opvattingen die heersen in een bepaalde groep, met als doel het geaccepteerd worden door deze groep. (nl)
- Konformism är rättning efter omgivningens normer och regler och svårigheten att hävda en avvikande åsikt. Motsatsen kallas nonkonformism och betecknar självständighet, originalitet eller excentricitet. Ett nonkonformt beteende betecknar ett avvikande beteende och i vissa fall antisocialt beteende. Jantelagen är exempel på ett regelsystem som syftar till konformism. (sv)
- La conformitat és l'acceptació de les normes socials i el canvi de la mateixa actitud per influència dels altres. Forma part del procés de socialització, on l'individu modifica progressivament la seva conducta segons els valors i regles que va aprenent de la comunitat. Quan apareix un nou estímul que altera l'esquema mental anterior, es pot produir una internalització (la persona accepta la nova norma o model i l'incorpora als seus) o bé un xoc entre la conducta exterior i les creences internes; en aquest cas si el comportament presenta conformitat es parla d'obediència (l'individu accepta la regla malgrat no hi estigui d'acord). Si el nou estímul no és capaç de provocar la conformitat, produeix desobediència o bé és ignorat, en funció de la seva força. (ca)
- Konformita nebo konformismus (z lat. con-formis, shodného tvaru, podoby) je přizpůsobení se převažujícím či dominantním názorům, požadavkům, normám skupiny či společnosti, v níž člověk žije, a potlačení projevů vlastních. Tento pojem poprvé zmínil ve svém článku A. Jenness. Někteří autoři se shodují na tom, že určitá míra konformity je jedním z logických důsledků socializace a je podmínkou pro bezkonfliktní fungování . Nadměrná konformita ovšem vede k potlačení vlastní individuality, k povrchnímu přijímání společenských rolí, případně k nezodpovědnosti. Bývá například spojována s byrokracií. (cs)
- Konformität oder Konformismus ist die Übereinstimmung einer Person mit den Normen eines gesellschaftlichen, inhaltlichen oder ethischen Kontextes. Konformität kann im inneren Bedürfnis nach einem Gefühl der Zugehörigkeit und der Sehnsucht nach Integration durch Assimilation wurzeln oder ein Ergebnis des äußeren Konformitätsdrucks der umgebenden Gesellschaft oder der Bezugsgruppe sein. (de)
- Conformity is the act of matching attitudes, beliefs, and behaviors to group norms, politics or being like-minded. Norms are implicit, specific rules, shared by a group of individuals, that guide their interactions with others. People often choose to conform to society rather than to pursue personal desires - because it is often easier to follow the path others have made already, rather than forging a new one. Thus, conformity is sometimes a product of group communication. This tendency to conform occurs in small groups and/or in society as a whole and may result from subtle unconscious influences (predisposed state of mind), or from direct and overt social pressure. Conformity can occur in the presence of others, or when an individual is alone. For example, people tend to follow social no (en)
- Conformidad o conformismo es el grado hasta el cual los miembros de un grupo social cambian su comportamiento, opiniones y actitudes para encajar con las opiniones del grupo. Un grupo puede influenciar a sus miembros por medio de procesos subconscientes o a través de una manifiesta presión de pares sobre los individuos. El tamaño del grupo, la unanimidad, cohesión social, estatus social, compromiso previo y opinión pública, ayudan a determinar el nivel de conformidad que un individuo reflejará hacia su grupo. (es)
- Le conformisme est une attitude très largement étudiée en sciences sociales qui correspond à un comportement qui est en accord avec ce qui est attendu d'un individu ou d'un groupe dans une situation donnée : être conforme veut dire ne pas dévier de la norme admise, ne pas prendre une liberté en agissant de façon différente de ce qui est attendu, socialement. Il existe différentes formes de conformisme, qui impliquent les individus de manière plus ou moins forte. Celui-ci a des implications dans plusieurs secteurs comme dans la consommation, les goûts musicaux, la mode ou encore l'économie. (fr)
- Is éard atá i gceist le oiriúnú ná a bheith i gcomhréir le rud, nó a bheith ag teacht le rud, mar shampla, cloí le traidisiúin na háite, déanamh de réir an dlí, leanúint don fhaisean, nó gníomh comhalta (gabh le lucht creidimh srl). Tharla borradh an indibhidiúlachais san Iarthar sa 20ú haois, ach tá an comhsheilbheachas láidir fós san Áise. (ga)
- Konformizm (łac. conformo – nadaję kształt) – zmiana zachowania na skutek rzeczywistego bądź wyobrażonego wpływu innych ludzi. Podporządkowanie się wartościom, poglądom, zasadom i normom postępowania obowiązującym w danej grupie społecznej. W tym rozumieniu jest to zmiana związana z faktem, że członek grupy miał początkowo inne zdanie czy inaczej się zachowywał niż grupa, a następnie je zmienił w kierunku zgodnym z oczekiwaniami grupy. Konformizm według Stanisława Miki to również zgodność, zbieżność istniejąca między członkami grupy, jeśli chodzi o zachowania, normy i postawy. Jako przeciwieństwo zachowania konformistycznego podawany jest nonkonformizm lub antykonformizm. (pl)
- Conformidade é o ato de combinar atitudes, crenças e comportamentos para agrupar normas. Sendo a condição de alguém ou grupo de pessoas, de alguma coisa ou um ser, ou de um conjunto deles, estar conforme (do lat., com- "junto" + formare "formar", "dar forma" = com a mesma forma) o pretendido ou previamente estabelecido por si, por outrem ou entre diferentes pessoas ou grupos de pessoas. Nos , a conformidade se traduz pelo atendimento às especificações do produto ou processo, avaliada por meio de medições, testes ou auditorias. (pt)
- Конформí́зм (від пізньо лат. conformis — «подібний», «схожий») — морально-політичний термін, що означає пасивне, пристосовницьке прийняття готових стандартів у поведінці, безапеляційне визнання реального стану речей, законів, норм, правил, безумовне схиляння перед авторитетами, ігнорування унікальності поглядів, інтересів, уподобань естетичних та інших смаків окремих людей і т. д. Конформізм означає відсутність власної позиції домінантності, безпринципна і некритична покора певній моделі, що володіє найбільшою силою тиску (думка більшості, визнаний авторитет, традиція) тощо. (uk)
- Конфо́рмность — изменение в поведении или мнении человека под влиянием реального или воображаемого давления со стороны другого человека или группы людей. Зачастую в качестве синонима используют также слово «конформи́зм» (от позднелат. conformis — «подобный; сообразный»). Но последнее в обыденном языке означает приспособленчество, приобретая негативный оттенок, а в политике конформизм является символом соглашательства и примиренчества. Поэтому в социальной психологии разделяют эти два понятия, определяя конформность как чисто психологическую характеристику позиции индивида относительно позиции группы, принятие или отвержение им определённого стандарта, мнения, свойственного группе, меру подчинения индивида . Причём давление может исходить как от конкретного человека или малой группы, так и (ru)
- 從眾或從眾行為（英語：Conformity）是一種社會、信念、態度跟隨群體規範的行為。規範即是內在、不明文規定，由一般個人組成的群體組成，他們可互相影響。從眾的趨勢可由小群體到社會及全部人，可能產生不自覺的微妙影響，或直接及明顯的。從眾行為可被個人或他人執行。例人們傾向於在吃東西、看電視甚至單獨時跟隨社會規範。同儕壓力亦有一定的影響。 通常的话，人们从众是为了集体感，而这个集体感可以让他们安心，而他们从众的目标大多都是与他们拥有相似年龄，文化，宗教，又或者教育环境的人。这是通常被称之为團體迷思，即一种自我欺骗的思想，强制自己同意，并符合从众目标的價值觀和道德观，且忽略了所采取举动的真实性。害怕承担由于不合群，而导致的社会排斥 。从众心理通常与青春期和青年文化有关联，但实际上倒不如说不管在什么年龄的人，都会有从众行为。 从众行为就是一种組織现象，它的主要因素是由以下影响（跟随组织的规模大小，合意性，凝聚力，，以及对于事物的事先承诺和公众言论）这些因素帮助我们理解从众行为更深。 当人接受一个社会角色或者屈服于一种社会规范时，在某种程度上就是在从众于社会期望。从众指人们采纳其他群体成员的行为和意见的倾向。 (zh)
|