| dbo:abstract
|
- El gripau gegant o gripau marí (Bufo marinus) és un gripau natiu d'Amèrica: Amèrica Central i de l'Amèrica del Sud. Pertany al gènere Bufo, que inclou centenars d'espècies de gripaus diferents, distribuïdes per diverses regions del món. És un animal fèrtil a causa del gran nombre d'ous que ponen les femelles. El seu èxit reproductiu es deu també, en part, a la varietat dels aliments que pot constituir la seva dieta, poc comú entre els anurs, i que tant inclou materials vius com morts. En general, els adults aconsegueixen de 10 a 15 centímetres de llargada. El major exemplar de l'espècie del qual se'n té notícia mesurava 38 centímetres de llargada i pesava 2,65 quilograms. (ca)
- علجوم القصب أو علجوم مارينوس ,يعرف أيضا باسم العلجوم العملاق أو العلجوم البحري اسم أطلقi الأستراليون على العلجوم البحرية العملاقة التي تعيش في بحار أمريكا الوسطى وأمريكا الجنوبية. بعد نجاح واضح من علجوم القصب في قتل الخنافس التي كانت تتلف محصولات قصب السكر في بورتو ريكو والبدايات الناجحة أثناء جلبها إلى هاواي والفلبين، جائت فكرة إدخالها أستراليا لتدمير الآفات التي تعصف حقول قصب السكر في ولاية كوينزلاند فأصبحت علجوم القصب أحد أنوع من البرمائيات التي استجلبت إلى حقول قصب السكر شمالي كوينزلاند في أستراليا عام 1935م وذلك بهدف مكافحة آفات الخنافس وبعض الآفات الزراعية الأخرى. ولكن مع مرور الأيام أصبح علجوم القصب هو نفسه نوع مجتاح أدى إلى آفة خطرة منذ عام 1935م. فقد أخذت العلاجيم تنشر سمومها لقتل كثير من الحشرات الأخرى والأسماك الصغيرة، والبرمائيات والطيور التي تبني أعشاشها على الأرض، وكذلك الثدييات الصغيرة, وقد ماتت الكثير من الثعابين التي أكلت علجوم القصب متأثرة بسمها. لدى علجوم القصب جلد جاف ومغطى بالغدد والبثور، ويصل طول علجوم القصب إلى 20سم, وقد لوحظ أن الإناث هي أكبر بكثير في الحجم من الذكور, تتعدد الوان علجوم القصب فقد تأخذ اللون الرمادي أو الأصفر والبني الأحمر أو البني الأخضر، وتوجد غدد سامة في حلقومها تجعلها غير مستساغة. وتتميز الغدد النكافية الموجودة خلف العينين بكبر الحجم، وتتوالد بكثرة حيث تضع أنثى علجوم القصب ما بين 8000 و 25000 بيضة على شكل سلاسل طويلة هلامية الشكل يصل طولها إلى 20 مترا مما أدى إلى ازداد عددها زيادة ملحوظة لعدم وجود أعداء حقيقيين لها في الطبيعة. (ar)
- Ropucha obrovská (Rhinella marina) je velká pozemní ropucha s domovinou ve Střední a Jižní Americe. Má velmi dobrou rozmnožovací schopnost. Tato žába je tak reprodukčně úspěšná také díky svým stravovacím návykům, které jsou mezi ostatními žábami neobvyklé. Požírá totiž nejenom živou kořist, ale i mrtvou. Dospělé žáby mají velikost obvykle 10 až 20 cm, ale největší zaznamenaný exemplář měřil 40 cm a vážil 2,70 kg. Kvůli svému nenasytnému apetitu byla ropucha obrovská vysazena do mnohých oblastí Pacifiku (včetně Austrálie) a Karibiku jako způsob boje proti škůdcům. Byla využívána zejména na třtinových plantážích proti škodlivému broukovi Dermolepida albohirtum a tak taky získala své anglické jméno "cane toad" (cane = třtina, toad = ropucha). Paradoxně se na mnoha místech vysazení sama stala škůdcem. Dospělé žáby i pulci jsou po požití vysoce toxičtí pro většinu zvířat. V oblastech nepůvodního výskytu tak tato ropucha zabíjí mnoho místních predátorů. Je to nejenom ekologický problém, ale přináší to také mnoho negativních dopadů pro zemědělce. (cs)
- Die Aga-Kröte (Rhinella marina, Syn.: Bufo marinus), auch einfach Aga oder Riesenkröte genannt, ist eine Amphibienart aus der früher zu den Echten Kröten (Bufo) gehörenden Gattung innerhalb der Familie der Kröten (Bufonidae). Große Exemplare dieser Art erreichen Körperlängen von über 22 Zentimetern. Die Aga-Kröte gehört daher mit dem Goliathfrosch (Conraua goliath), der Kolumbianischen Riesenkröte (Bufo blombergi), dem Afrikanischen Ochsenfrosch (Pyxicephalus adspersus) und dem Amerikanischen Ochsenfrosch (Rana catesbeiana) zu den größten Froschlurchen der Welt. Heute zählt die ursprünglich auf dem amerikanischen Kontinent beheimatete Kröte zu den Amphibien mit dem größten Verbreitungsgebiet: Bereits im 19. Jahrhundert wurde die Aga-Kröte auf Jamaika und Barbados eingeführt, weil man sich von ihr erhoffte, dass sie die Schadinsekten in den Zuckerrohrplantagen niedrig halten könne. Diese wenig erfolgreiche Praxis wurde vor allem in der Pazifikregion bis weit ins 20. Jahrhundert fortgesetzt. Auf die biologische Vielfalt der Länder und Regionen, in die man Aga-Kröten einführte, hatte dies teilweise erhebliche Auswirkungen. Die Kröte gehört weltweit zu den bekanntesten Neozoen. Die negativen ökologischen Folgen, die durch ihre künstliche Ansiedlung entstanden sind, dienen heute als Paradebeispiel für die enormen Risiken einer unkontrollierten und unüberlegten biologischen Schädlingsbekämpfung. Wahrscheinlich handelt es sich bei Rhinella marina um zwei verschiedene Kryptospezies, die morphologisch nur schwer unterschieden werden können. Mehrere molekulargenetische Untersuchungen deuten darauf hin, dass die im ursprünglichen Verbreitungsgebiet östlich bzw. westlich der Anden auftretenden Populationen der Aga-Kröte zwei verschiedene Arten sind. (de)
- La Kanbufo (Rhinella marina), estas granda, surterema bufospecio kiu estas indiĝena de Centra Ameriko kaj Sudameriko, sed estis ankaŭ enmetitaj en kelkaj insuloj de Oceanio kaj de Karibio same kiel ĉe norda Aŭstralio. Ĝi estas membro de la genro sed estis iam en la genro Bufo, kiu inkludas multajn diversajn verajn bufo-speciojn troviĝantajn tra Centra Ameriko kaj Sudameriko. La Kanbufo estas fekundega reproduktulo; inoj demetas ununuran frajon kun miloj da ovoj. Ties reprodukta sukceso estas parte pro ties oportunema manĝo: ĝi havas dieton, malkutime inter ranoj, kaj de mortinta kaj de viva materialo. Plenkreska averaĝo estas de 10–15 cm de longo; la plej granda registrita specimeno pezas 2.65 kg kun longo de 38 cm el muzelo al kloako. (eo)
- The cane toad (Rhinella marina), also known as the giant neotropical toad or marine toad, is a large, terrestrial true toad native to South and mainland Central America, but which has been introduced to various islands throughout Oceania and the Caribbean, as well as Northern Australia. It is a member of the genus Rhinella, which includes many true toad species found throughout Central and South America, but it was formerly assigned to the genus Bufo. The cane toad is an old species. A fossil toad (specimen UCMP 41159) from the La Venta fauna of the late Miocene in Colombia is indistinguishable from modern cane toads from northern South America. It was discovered in a floodplain deposit, which suggests the R. marina habitat preferences have long been for open areas. The cane toad is a prolific breeder; females lay single-clump spawns with thousands of eggs. Its reproductive success is partly because of opportunistic feeding: it has a diet, unusual among anurans, of both dead and living matter. Adults average 10–15 cm (4–6 in) in length; the largest recorded specimen had a snout-vent length of 24 cm (9.4 in). The cane toad has poison glands, and the tadpoles are highly toxic to most animals if ingested. Its toxic skin can kill many animals, both wild and domesticated, and cane toads are particularly dangerous to dogs. Because of its voracious appetite, the cane toad has been introduced to many regions of the Pacific and the Caribbean islands as a method of agricultural pest control. The common name of the species is derived from its use against the cane beetle (Dermolepida albohirtum), which damages sugar cane. The cane toad is now considered a pest and an invasive species in many of its introduced regions. The 1988 film Cane Toads: An Unnatural History documented the trials and tribulations of the introduction of cane toads in Australia. (en)
- Rhinella marina Rhinella generoko animalia da. Anfibioen barruko Bufonidae familian sailkatuta dago, Anura ordenan. (eu)
- El sapo gigante o sapo de caña (Rhinella marina) también conocido como sapo neotropical gigante o sapo marino, es una especie de la familia Bufonidae. Este anfibio tiene grandes glándulas venenosas; los adultos y renacuajos al ser ingeridos son altamente tóxicos para la mayoría de los animales. Es grande y terrestre, mide en promedio de 10 a 15 cm; el espécimen más grande registrado pesó 2,65 kg y alcanzó 38 cm de hocico a cloaca y 54 cm totalmente extendido. Su piel seca y verrugosa tiene distintas protuberancias que comienzan encima de los ojos y terminan en el hocico. Puede ser gris, marrón, rojo-marrón u oliva. Con gran glándula parotoide detrás de cada ojo. Vientre color crema y a veces manchas en sombras de negro o marrón. Pupilas horizontales con iris dorado. Dedos del pie con membranas carnosas en su base, los dedos de la mano son libres. Este sapo es miembro del género Rhinella con decenas de especies de sapos en diferentes hábitats en América. Está incluido en la lista 100 de las especies exóticas invasoras más dañinas del mundo, de la UICN. Es nativo de América, desde el valle del Río Bravo en el norte de México hasta el Amazonas central y sudeste de Perú. Este rango incluye ambientes tropical y semiárido. En México se distribuye a lo largo de las vertientes del Pacífico y del Golfo hasta alcanzar la Península de Yucatán. Dado su voraz apetito, se ha introducido particularmente en regiones de islas Pacíficas y Caribeñas como método agrícola de control de plagas (notable en el caso de Australia en 1935). Deriva su nombre común de su uso contra las plagas de la caña de azúcar, pero ahora es considerado una plaga en muchas de las regiones donde fue introducido, ya que la toxicidad de su piel mata a los depredadores nativos cuando es comido. El sapo de caña es una especie antigua; un fósil de sapo Bufonidae, el ejemplar "UCMP 41159" encontrado en depósitos del Mioceno (hace trece millones de años) en la zona de La Venta, Colombia, es prácticamente indistinguible de la especie moderna, siendo hallados sus restos en depósitos de planicies de inundación, lo que indica la antigua preferencia de la especie por áreas abiertas.Asimismo, recientemente se han encontrado restos fósiles en la ciudad de Temuco en Chile. Actualmente, se conocen 89 especies vivas del género de sapos Rhinella, grupo que cuenta con una amplia distribución en América, pero cuyo registro fósil es escasísimo, por lo que se conoce muy poco de sus antepasados. Es un reproductor prolífico; las hembras depositan un solo grupo, desovando gran número de huevos. Su éxito reproductor es en parte debido al alimento oportuno; tienen una dieta, rara entre los anuros, de ambas, materia viva y muerta. La UICN2019-1 considera a la especie como de preocupación menor. (es)
- Tá an buaf chána (Bufo marinus) le fáil ó dhúchas i Meiriceá Láir agus i Meiriceá Theas, ach tugadh isteach ina lán oileán san Aigéine agus i Muir Chairib í. Baineann sé le , foghéineas den ghéineas . Síolraíonn sí go flúirseach: beirtear sceathrach aonchuail agus na mílte ubh inti. Ní bhíonn easpa bia uirthi: itear chuile shórt, idir bheo agus mharbh. D'fhéadfadh an ghnáthbhuaf chána a bheith cúig cheintiméadar ar fad agus í i mbun a méide. Bhí meáchan 2.65 cileagram sa cheann ba mhó a taifeadadh agus é 38 ceintiméadar ar fad. Tá dúil ina béile ag an mbuaf seo agus dá bhrí sin tugadh isteach ina lán áiteanna í chun péistí díobhálacha a scrios. Tagann a gnáthainm ón gciaróg chána (Dermolepida albohirtum). Tá faireoga nimhe sa bhuaf chána, agus is mór an baol í, mar sin, d'aon ainmhí a d'íosfadh í. Dá bhrí sin meastar gur ainmhí díobhálach í agus speiceas ionrach i gcuid mhaith de na háiteanna a bhfuil sí le fáil. (ga)
- Rhinella marina, le Crapaud buffle, autrefois parfois nommé Bufo marinus, est une espèce d'amphibiens de la famille des Bufonidae. Ce crapaud est originaire d'Amérique centrale et d'Amérique du Sud, mais il a été introduit sur diverses îles d'Océanie et des Caraïbes. Il appartient au genre Rhinella, qui comprend diverses espèces de crapauds d'Amérique centrale et du Sud. Le Crapaud buffle est prolifique : les femelles pondent des centaines d'œufs regroupés dans un même amas. C'est un animal opportuniste, se nourrissant d'animaux vivants comme morts, ce qui est très inhabituel chez les anoures. Les adultes mesurent entre 10 et 15 cm de longueur. Le plus gros spécimen jamais rencontré pesait 2,65 kg pour 38 cm de long. Le Crapaud buffle possède des glandes qui sécrètent du poison, et son têtard est très toxique pour la plupart des animaux susceptibles de l'ingérer. Du fait de sa voracité, le Crapaud buffle a été introduit dans diverses régions du Pacifique et des Caraïbes pour maîtriser les nuisibles en agriculture. Il est maintenant considéré lui-même comme un nuisible et une espèce invasive dans beaucoup de régions dans lesquelles il a été introduit. Le principal problème posé est l'empoisonnement de nombreux animaux par sa peau toxique. (fr)
- オオヒキガエル (Rhinella marina) は、両生綱無尾目ヒキガエル科に分類されるカエル。 (ja)
- De reuzenpad (Rhinella marina) is een kikker uit de familie padden (Bufonidae). De reuzenpad staat ook wel bekend onder andere Nederlandse namen, zoals zeepad en suikerrietpad en daarnaast zijn er ook verschillende wetenschappelijke namen gepubliceerd. In de literatuur wordt de soort meestal aangeduid met Bufo marinus. De reuzenpad komt oorspronkelijk voor in grote delen van Midden- en Zuid-Amerika, maar is door de mens op verschillende andere plaatsen geïntroduceerd, zoals het Caraïbisch gebied, delen van Azië en op Australië. De kikker werd hier vrijgelaten om insecten en muizen te bestrijden, maar in plaats van deze plaagdieren op te eten richtte de kikker zich op andere dieren, zoals andere amfibieën die ook insecten eten. Daarnaast is de kikker erg giftig en vijanden in gebieden waar de kikker van nature niet voorkomt kunnen doodgaan als ze de kikker proberen te eten. Hierdoor wordt de reuzenpad tegenwoordig zelf als plaagdier gezien. De reuzenpad is zelfs een symbool geworden voor diersoorten die een ecologische ramp veroorzaakt hebben als ze in gebieden terechtkomen waar ze eigenlijk niet thuishoren. De reuzenpad is een van de grootste soorten kikkers ter wereld en kan een lengte bereiken van meer dan 20 centimeter. De kikker lijkt uiterlijk sterk op de in België en Nederland voorkomende gewone pad, die echter veel kleiner blijft. De lichaamskleur is bruin en de pad heeft een tekening die variabel is. De huid is ruw en voorzien van vele wratachtige huidklieren. Achter de ogen zijn twee grote 'bobbels' aanwezig die voorzien zijn van kleine gaatjes. Deze verdikkingen zijn de gifklieren, de gaatjes zijn de poriën waardoor het gif naar buiten stroomt als de kikker wordt verstoord. (nl)
- Il rospo delle canne (Rhinella marina (Linnaeus, 1758)), noto anche come rospo gigante neotropicale o rospo marino, è un grande rospo terrestre facente parte della famiglia Bufonidae, originario del Centro e Sud America, oltre a essere stato introdotto in varie isole dell'Oceania e dei Caraibi, e soprattutto nell'Australia settentrionale. Viene spesso inserito per limitare o eliminare la presenza di serpenti velenosi. Si tratta del rospo più grande al mondo, ed è membro del genere Rhinella, che comprende molte specie di veri rospi che si trovano in tutta l'America centrale e meridionale, sebbene fosse stato in precedenza assegnato al genere Bufo. Il rospo delle canne è una specie antica: un rospo fossile (l'esemplare UCMP 41159) facente parte della fauna di La Venta del Miocene superiore della Colombia, è risultato indistinguibile dai moderni rospi delle canne del Sud America settentrionale. L'esemplare è stato trovato in un deposito di pianura alluvionale, il che suggerisce che fin dalla sua comparsa questo animale prediligeva gli habitat aperti. I rospi delle canne sono una specie molto prolifica; le femmine depongono le uova in un singolo grappolo che può contenere migliaia di uova. Il suo successo riproduttivo è in parte dovuto all'alimentazione opportunistica: ha una dieta insolita tra gli anuri, che consiste sia di materia morta sia vivente. Gli adulti hanno una lunghezza media di 10–15 centimetri (4-6 pollici); l'esemplare più grande registrato aveva una lunghezza di 24 centimetri (9,4 pollici). Il rospo delle canne possiede delle ghiandole velenose dietro la testa, e i girini sono altamente tossici per la maggior parte degli animali se ingeriti. La sua pelle tossica può uccidere molti animali, sia selvatici sia domestici, per questo sono particolarmente pericolosi per i cani. A causa del suo vorace appetito, il rospo delle canne è stato introdotto in molte regioni del Pacifico e delle isole dei Caraibi come metodo naturale per il controllo dei parassiti agricoli. Il nome comune della specie deriva proprio dal suo uso contro lo (Dermolepida albohirtum), che danneggia le coltivazioni delle canne da zucchero. Il rospo delle canne è ora considerato un parassita e una specie invasiva in molte delle regioni in cui è stato introdotto, guadagnandosi un posto nell'elenco delle 100 tra le specie invasive più dannose al mondo. Il film del 1988 Cane Toads: An Unnatural History ha documentato le prove e le tribolazioni dell'introduzione dei rospi delle canne in Australia, dove la specie ha provocato i danni più ingenti all'ecosistema. (it)
- 사탕수수두꺼비는 두꺼비과의 양서류이다. 평균 몸길이는 10~15cm이다. 사탕수수두꺼비는 독샘이 있으며, 올챙이는 섭취하면 동물에게 매우 유독하다. 독성이 매우 강해서 악어도 죽일만큼 맹독성이다. (ko)
- Aga, kururu, ropucha olbrzymia (Rhinella marina) – gatunek płaza z rodziny ropuchowatych pochodzący z Ameryki Środkowej i Południowej, introdukowany na licznych wyspach Oceanii i Karaibów. Jest to lądowa ropucha. Zalicza się do rodzaju Rhinella uznawanego niekiedy za podrodzaj rodzaju Bufo, obejmującego wiele różnorodnych ropuchowatych Ameryki Środkowej i Południowej. Jest bardzo płodna – samice składają skrzek w pojedynczym kłębie zawierającym tysiące jaj. Sukces reprodukcyjny wynika po części z oportunizmu w odżywianiu się: aga cechuje się nietypową wśród bezogonowych dietą, spożywając zarówno żywy, jak i martwy pokarm. Obfitość pokarmu skłania ją do zasiedlania ogrodów, parków a nawet wysypisk śmieci, ruder czy wszelkich terenów w pobliżu człowieka. Osobniki dorosłe osiągają 10–15 cm długości. Masa ciała najcięższego odnotowanego osobnika osiągnęła 2,65 kilograma, przy długości 38 cm (od czubka pyska do kloaki). Jest to stary gatunek. Skamieniałości oznaczone jako UCMP 41159 wchodzące w skład kolumbijskiej z późnego miocenu są niemożliwe do odróżnienia od dzisiejszej agi z północnej Ameryki Południowej. Odkryto je w skałach powstałych w środowisku równiny zalewowej, co sugeruje, że aga zawsze preferowała tereny otwarte. Ropucha ta ma produkujące toksynę gruczoły, a kijanki w przypadku połknięcia są wysoce toksyczne dla większości zwierząt. Z powodu nieposkromionego apetytu agę introdukowano w wielu miejscach jako sposób na kontrolę szkodników rolniczych. Anglojęzyczna nazwa gatunku cane toad (ropucha trzcinowa) bierze źródłosłów z powodu używania ropuchy przeciwko . Obecnie jednak to agę uważa się za szkodnika i gatunek inwazyjny na wielu terenach introdukcji. Szczególną uwagę zwraca się na ginięcie rodzimych drapieżników w wyniku kontaktu z jej toksyczną skórą, także w przypadku połknięcia. (pl)
- Жа́ба-а́га, или ага (лат. Rhinella marina) — бесхвостое земноводное из семейства жаб, родом из Южной и Центральной Америки. Является крупной наземной настоящей жабой, которая была завезена на различные острова Океании и Карибского бассейна, а также в Северную Австралию. Учёные относят агу к роду Rhinella, который включает в себя 92 современных вида, обитающих по всей Центральной и Южной Америке. Ранее жаба-ага включалась в род Жабы. Тростниковая жаба — древний вид. Ископаемая жаба (образец UCMP 41159) из фауны Ла-Вента позднего миоцена в Колумбии неотличима от современных тростниковых жаб из северной части Южной Америки. Ага довольно плодовита: самки откладывают нити икры с тысячами яиц. Питаются жабы насекомыми, ящерицами, скорпионами, небольшими птицами. Взрослые особи в среднем достигают 10—15 см в длину, а наиболее крупные весят более килограмма и могут достигать 25—27 см в длину. Масса тела самой тяжёлой зарегистрированной особи достигала 2,65 кг при длине 38 см (от кончика носа до клоаки). У тростниковой жабы есть ядовитые железы, а головастики при попадании в организм очень токсичны для большинства животных. Ага ядовита на всех жизненных стадиях — от икры до взрослой особи; при превращении личинки в лягушку молодняк временно теряет свой яд, что делает их уязвимыми для хищников. Её ядовитая кожа может убить многих животных, как диких, так и домашних, особенно жабы опасны для собак. Благодаря неприхотливости в питании тростниковая жаба была завезена во многие регионы Тихого океана и на Карибские острова в качестве метода борьбы с сельскохозяйственными вредителями. Общее название вида происходит от его использования против тростникового жука, который поедает сахарный тростник. Ага в настоящее время считается вредителем и инвазивным видом во многих странах и регионах. Ныне их общая численность оценивается не менее чем в 200 миллионов особей. По словам учёных, граница распространения жабы-аги расширяется примерно на 40—60 километров в год. Фильм 1988 года «Тростниковые жабы: Неестественная история» задокументировал испытания и невзгоды, связанные с интродукцией тростниковых жаб в Австралию. (ru)
- Agapadda (Rhinella marina) är ett groddjur som först beskrevs av Linné 1758 under det vetenskapliga namnet Rana marina. Agapaddan ingår i släktet Rhinella och familjen paddor. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade. (sv)
- Rhinella marina (antigamente chamado de Bufo marinus), conhecido como sapo-cururu, sapo-boi ou cururu, é um sapo nativo das Américas Central e do Sul. Pertence ao gênero Rhinella, que inclui centenas de espécies de sapos diferentes, distribuídas principalmente pelo Brasil. É um animal fértil devido ao grande número de ovos postos pelas fêmeas. Seu sucesso reprodutivo deve-se também, em parte, à variedade de alimentos que podem constituir a sua dieta, incomum entre os anuros, e que tanto inclui materiais vivos como mortos. Em geral, os adultos atingem de 10 a 15 centímetros de comprimento. O maior exemplar da espécie de que se tem notícia media 38 centímetros do focinho à cloaca e pesava 2,65 quilogramas. O sapo-cururu possui grandes glândulas de veneno. Tanto os adultos como os girinos são altamente tóxicos quando ingeridos. Por causa do apetite voraz, foi introduzido em várias regiões do Oceano Pacífico e dos arquipélagos caribenhos como método de controle biológico de pragas, nomeadamente na Austrália, em 1935. Em inglês é conhecido como Cane Toad e, em espanhol, como Sapo de Caña ("sapo-da-cana" em ambas as línguas) por ter sido comumente usado no controle de pragas da cana-de-açúcar. Atualmente, é considerado uma praga em muitas das regiões onde foi introduzido, pois sua pele tóxica mata muitos predadores nativos quando ingerido, além de afetar animais domésticos e de estimação que os comem. (pt)
- А́га (Rhinella marina), також очеретяна жаба — велетенська ропуха, одна з найбільших (до 25 см) отруйних жаб, що поширені в Південній і Центральній Америці та на Антильських островах. Харчується комахами, дрібними ящірками, пташенятами й тваринами розміром з мишу, веде нічний спосіб життя. Отрутою з аги стародавні воїни просочували наконечники стріл. (uk)
- 海蟾蜍（學名：Bufo marinus），又名美洲巨蟾蜍、甘蔗蟾蜍、蔗蟾蜍或蔗蟾，是原產於中美洲及南美洲一種熱帶地區陸生的蟾蜍，後來被引入澳洲，廣泛的分佈在澳洲大陸的東海岸和北部地區。牠們的繁殖能力很強，一次就可以產達幾千顆卵。成體長10-15厘米；紀錄最大的標本重達2.65公斤及長24厘米。 海蟾蜍有毒腺，蝌蚪對於大部份動物也是有具有劇毒的。牠們被引入到多個國家來控制害蟲，不过由于没有天敌反而成為了害蟲及入侵物種。國際自然保護聯盟物種存續委員會的入侵物種專家小組（ISSG）列為世界百大外來入侵種。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La Kanbufo (Rhinella marina), estas granda, surterema bufospecio kiu estas indiĝena de Centra Ameriko kaj Sudameriko, sed estis ankaŭ enmetitaj en kelkaj insuloj de Oceanio kaj de Karibio same kiel ĉe norda Aŭstralio. Ĝi estas membro de la genro sed estis iam en la genro Bufo, kiu inkludas multajn diversajn verajn bufo-speciojn troviĝantajn tra Centra Ameriko kaj Sudameriko. La Kanbufo estas fekundega reproduktulo; inoj demetas ununuran frajon kun miloj da ovoj. Ties reprodukta sukceso estas parte pro ties oportunema manĝo: ĝi havas dieton, malkutime inter ranoj, kaj de mortinta kaj de viva materialo. Plenkreska averaĝo estas de 10–15 cm de longo; la plej granda registrita specimeno pezas 2.65 kg kun longo de 38 cm el muzelo al kloako. (eo)
- Rhinella marina Rhinella generoko animalia da. Anfibioen barruko Bufonidae familian sailkatuta dago, Anura ordenan. (eu)
- オオヒキガエル (Rhinella marina) は、両生綱無尾目ヒキガエル科に分類されるカエル。 (ja)
- 사탕수수두꺼비는 두꺼비과의 양서류이다. 평균 몸길이는 10~15cm이다. 사탕수수두꺼비는 독샘이 있으며, 올챙이는 섭취하면 동물에게 매우 유독하다. 독성이 매우 강해서 악어도 죽일만큼 맹독성이다. (ko)
- Agapadda (Rhinella marina) är ett groddjur som först beskrevs av Linné 1758 under det vetenskapliga namnet Rana marina. Agapaddan ingår i släktet Rhinella och familjen paddor. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade. (sv)
- А́га (Rhinella marina), також очеретяна жаба — велетенська ропуха, одна з найбільших (до 25 см) отруйних жаб, що поширені в Південній і Центральній Америці та на Антильських островах. Харчується комахами, дрібними ящірками, пташенятами й тваринами розміром з мишу, веде нічний спосіб життя. Отрутою з аги стародавні воїни просочували наконечники стріл. (uk)
- 海蟾蜍（學名：Bufo marinus），又名美洲巨蟾蜍、甘蔗蟾蜍、蔗蟾蜍或蔗蟾，是原產於中美洲及南美洲一種熱帶地區陸生的蟾蜍，後來被引入澳洲，廣泛的分佈在澳洲大陸的東海岸和北部地區。牠們的繁殖能力很強，一次就可以產達幾千顆卵。成體長10-15厘米；紀錄最大的標本重達2.65公斤及長24厘米。 海蟾蜍有毒腺，蝌蚪對於大部份動物也是有具有劇毒的。牠們被引入到多個國家來控制害蟲，不过由于没有天敌反而成為了害蟲及入侵物種。國際自然保護聯盟物種存續委員會的入侵物種專家小組（ISSG）列為世界百大外來入侵種。 (zh)
- علجوم القصب أو علجوم مارينوس ,يعرف أيضا باسم العلجوم العملاق أو العلجوم البحري اسم أطلقi الأستراليون على العلجوم البحرية العملاقة التي تعيش في بحار أمريكا الوسطى وأمريكا الجنوبية. بعد نجاح واضح من علجوم القصب في قتل الخنافس التي كانت تتلف محصولات قصب السكر في بورتو ريكو والبدايات الناجحة أثناء جلبها إلى هاواي والفلبين، جائت فكرة إدخالها أستراليا لتدمير الآفات التي تعصف حقول قصب السكر في ولاية كوينزلاند فأصبحت علجوم القصب أحد أنوع من البرمائيات التي استجلبت إلى حقول قصب السكر شمالي كوينزلاند في أستراليا عام 1935م وذلك بهدف مكافحة آفات الخنافس وبعض الآفات الزراعية الأخرى. (ar)
- El gripau gegant o gripau marí (Bufo marinus) és un gripau natiu d'Amèrica: Amèrica Central i de l'Amèrica del Sud. Pertany al gènere Bufo, que inclou centenars d'espècies de gripaus diferents, distribuïdes per diverses regions del món. (ca)
- Ropucha obrovská (Rhinella marina) je velká pozemní ropucha s domovinou ve Střední a Jižní Americe. Má velmi dobrou rozmnožovací schopnost. Tato žába je tak reprodukčně úspěšná také díky svým stravovacím návykům, které jsou mezi ostatními žábami neobvyklé. Požírá totiž nejenom živou kořist, ale i mrtvou. Dospělé žáby mají velikost obvykle 10 až 20 cm, ale největší zaznamenaný exemplář měřil 40 cm a vážil 2,70 kg. (cs)
- Die Aga-Kröte (Rhinella marina, Syn.: Bufo marinus), auch einfach Aga oder Riesenkröte genannt, ist eine Amphibienart aus der früher zu den Echten Kröten (Bufo) gehörenden Gattung innerhalb der Familie der Kröten (Bufonidae). Große Exemplare dieser Art erreichen Körperlängen von über 22 Zentimetern. Die Aga-Kröte gehört daher mit dem Goliathfrosch (Conraua goliath), der Kolumbianischen Riesenkröte (Bufo blombergi), dem Afrikanischen Ochsenfrosch (Pyxicephalus adspersus) und dem Amerikanischen Ochsenfrosch (Rana catesbeiana) zu den größten Froschlurchen der Welt. (de)
- The cane toad (Rhinella marina), also known as the giant neotropical toad or marine toad, is a large, terrestrial true toad native to South and mainland Central America, but which has been introduced to various islands throughout Oceania and the Caribbean, as well as Northern Australia. It is a member of the genus Rhinella, which includes many true toad species found throughout Central and South America, but it was formerly assigned to the genus Bufo. (en)
- El sapo gigante o sapo de caña (Rhinella marina) también conocido como sapo neotropical gigante o sapo marino, es una especie de la familia Bufonidae. Este anfibio tiene grandes glándulas venenosas; los adultos y renacuajos al ser ingeridos son altamente tóxicos para la mayoría de los animales. Es grande y terrestre, mide en promedio de 10 a 15 cm; el espécimen más grande registrado pesó 2,65 kg y alcanzó 38 cm de hocico a cloaca y 54 cm totalmente extendido. Su piel seca y verrugosa tiene distintas protuberancias que comienzan encima de los ojos y terminan en el hocico. Puede ser gris, marrón, rojo-marrón u oliva. Con gran glándula parotoide detrás de cada ojo. Vientre color crema y a veces manchas en sombras de negro o marrón. Pupilas horizontales con iris dorado. Dedos del pie con mem (es)
- Rhinella marina, le Crapaud buffle, autrefois parfois nommé Bufo marinus, est une espèce d'amphibiens de la famille des Bufonidae. Ce crapaud est originaire d'Amérique centrale et d'Amérique du Sud, mais il a été introduit sur diverses îles d'Océanie et des Caraïbes. Il appartient au genre Rhinella, qui comprend diverses espèces de crapauds d'Amérique centrale et du Sud. Le Crapaud buffle est prolifique : les femelles pondent des centaines d'œufs regroupés dans un même amas. C'est un animal opportuniste, se nourrissant d'animaux vivants comme morts, ce qui est très inhabituel chez les anoures. Les adultes mesurent entre 10 et 15 cm de longueur. Le plus gros spécimen jamais rencontré pesait 2,65 kg pour 38 cm de long. (fr)
- Tá an buaf chána (Bufo marinus) le fáil ó dhúchas i Meiriceá Láir agus i Meiriceá Theas, ach tugadh isteach ina lán oileán san Aigéine agus i Muir Chairib í. Baineann sé le , foghéineas den ghéineas . Síolraíonn sí go flúirseach: beirtear sceathrach aonchuail agus na mílte ubh inti. Ní bhíonn easpa bia uirthi: itear chuile shórt, idir bheo agus mharbh. D'fhéadfadh an ghnáthbhuaf chána a bheith cúig cheintiméadar ar fad agus í i mbun a méide. Bhí meáchan 2.65 cileagram sa cheann ba mhó a taifeadadh agus é 38 ceintiméadar ar fad. (ga)
- Il rospo delle canne (Rhinella marina (Linnaeus, 1758)), noto anche come rospo gigante neotropicale o rospo marino, è un grande rospo terrestre facente parte della famiglia Bufonidae, originario del Centro e Sud America, oltre a essere stato introdotto in varie isole dell'Oceania e dei Caraibi, e soprattutto nell'Australia settentrionale. Viene spesso inserito per limitare o eliminare la presenza di serpenti velenosi. Si tratta del rospo più grande al mondo, ed è membro del genere Rhinella, che comprende molte specie di veri rospi che si trovano in tutta l'America centrale e meridionale, sebbene fosse stato in precedenza assegnato al genere Bufo. (it)
- De reuzenpad (Rhinella marina) is een kikker uit de familie padden (Bufonidae). De reuzenpad staat ook wel bekend onder andere Nederlandse namen, zoals zeepad en suikerrietpad en daarnaast zijn er ook verschillende wetenschappelijke namen gepubliceerd. In de literatuur wordt de soort meestal aangeduid met Bufo marinus. (nl)
- Aga, kururu, ropucha olbrzymia (Rhinella marina) – gatunek płaza z rodziny ropuchowatych pochodzący z Ameryki Środkowej i Południowej, introdukowany na licznych wyspach Oceanii i Karaibów. Jest to lądowa ropucha. Zalicza się do rodzaju Rhinella uznawanego niekiedy za podrodzaj rodzaju Bufo, obejmującego wiele różnorodnych ropuchowatych Ameryki Środkowej i Południowej. Jest bardzo płodna – samice składają skrzek w pojedynczym kłębie zawierającym tysiące jaj. Sukces reprodukcyjny wynika po części z oportunizmu w odżywianiu się: aga cechuje się nietypową wśród bezogonowych dietą, spożywając zarówno żywy, jak i martwy pokarm. Obfitość pokarmu skłania ją do zasiedlania ogrodów, parków a nawet wysypisk śmieci, ruder czy wszelkich terenów w pobliżu człowieka. Osobniki dorosłe osiągają 10–15 cm dł (pl)
- Жа́ба-а́га, или ага (лат. Rhinella marina) — бесхвостое земноводное из семейства жаб, родом из Южной и Центральной Америки. Является крупной наземной настоящей жабой, которая была завезена на различные острова Океании и Карибского бассейна, а также в Северную Австралию. Учёные относят агу к роду Rhinella, который включает в себя 92 современных вида, обитающих по всей Центральной и Южной Америке. Ранее жаба-ага включалась в род Жабы. (ru)
- Rhinella marina (antigamente chamado de Bufo marinus), conhecido como sapo-cururu, sapo-boi ou cururu, é um sapo nativo das Américas Central e do Sul. Pertence ao gênero Rhinella, que inclui centenas de espécies de sapos diferentes, distribuídas principalmente pelo Brasil. (pt)
|