| dbo:abstract
|
- القانون الكنسي للكنيسة الكاثوليكية هو نظام من القوانين والمبادئ القانونية التي تطبّق من قبل السلطات الهرمية للكنيسة الرومانية الكاثوليكية لتنظيم تنظيمها الخارجي والحكومي والنظام هذه القوانين عبارة عن قواعد ملزمة والتي تحكم علاقات الأفراد ومعاملاتهم، والتي تخضع للمصادر الكنسية الكاثوليكية ولا تنصرف فقط إلى مسائل الأحوال الشخصية (من زواج وتفريق وغيره من مسائل الأحوال الشخصية) لكن أيضًا إلى تطبيق المصادر الكاثوليكية الكنسية المعترف بها والمعتمدة والنابعة من سلطة الباباوات في جل معاملات المخاطبين بالقانون الكنسي في حالات عامة أو خاصة. يُعد القانون الكنسي الكاثوليكي أول نظام قانوني غربي حديث، وأقدم نظام قانوني يعمل بشكل مستمر في العالم الغربي. بشكل عام تعتبر الكنيسة الكاثوليكية الأكثر تطويرًا للعقائد المسيحية من خلال دراسة خلفية النص بدلاً من حرفيته، على عكس بعض الكنائس البروتستانتية التي تنحو نحو التفسير الحرفي للكتاب المقدس بفرض سلسة من الشرائع كالقيود على الطعام وختان الذكور الذي تفرضه أيضًا كنيسة التوحيد الأرثوذكسية الإثيوبية والكنيسة القبطية الأرثوذكسية. القانون الكنسي للكنيسة الكاثوليكية قد وضعته الكنيسة الكاثوليكية لتنظيم ومراقبة حقوق وواجبات أعضائها. ومثل ذلك كان مرتبطًا بشكل مباشر مع القانون المدني، حيث أن القانون المدني ممثل لسلطة الإمبراطور، والذي كان أيضًا مرتبط ارتباطًا مباشرًا مع القانون الكنسي والقانون الروحي الذي يمثل السلطة البابوية. المحاكم كانت منفصلة: نظام مدني وكنسي. بعض السلطات القضائية كان فيها تداخل. بحلول القرن الحادي عشر من خلال جهود غريغوري السابع، نجحت الكنيسة بتأسيس واعلان نفسها بأنها «كيان مستقل من الناحية القانونية والسياسية داخل المسيحية الغربية». مما أتاح للكنيسة قوة سياسية وتأثير كبير على المجتمع الغربي؛ وكانت قوانين الكنيسة وتشريعاتها القانون النافذ ويمتد تأثيرها إلى السلطات القضائية وحياة والشعوب في جميع أنحاء أوروبا، مما أتاح لها سلطة بارزة. ومن خلال نظام المحاكم الخاص بها، احتفظت الكنيسة الولاية على جوانب كثيرة من الحياة العادية، بما في ذلك الميراث، والتعليم، والوعود شفوية، وخطاب القسم، والجرائم الأخلاقية، والزواج. وباعتبارها واحدة من أقوى المؤسسات في العصور الوسطى، فقد انعكست المواقف الكنيسة على القوانين العلمانية الحديثة. تحتوي المحاكم الكنسيّة على جميع العناصر العادية من النظام القانوني: وهي القوانين والمحاكم والمحامين والقضاة والمدونة القانونية، والتي تتضمن مبادئ التفسير القانوني، والعقوبات القسرية علمًا أنها تفتقر إلى القوة الملزمة مدنيًا في معظم الولايات القضائية العلمانية. الدرجات الأكاديمية في القانون الكنسي تشمل بكالوريوس في القانون الكنسي والتي تؤخذ عادة باعتبارها شهادة جامعية، والليسانس في القانون الكنسي والدكتوراة في القانون الكنسي. وتقدّم الجامعات الحبريّة والكاثوليكية تمنح درجات علمية خاصًة في الدراسات الدينية والقوانين الكنسيّة الكاثوليكيّة. (ar)
- El Codi de Dret Canònic (llatí: Codex Iuris Canonici), representat com a "CIC" a les cites bibliogràfiques, és el conjunt ordenat de les normes jurídiques que regulen l'organització de l'Església llatina, la jerarquia del govern, els drets i obligacions dels fidels, els sagraments i les sancions previstes per la contravenció d'aquestes normes. El Codi de Dret Canònic vigent és el promulgat per Joan Pau II el 25 de gener de 1983, amb entrada en vigor el 27 de novembre següent. (ca)
- Kodex kanonického práva (Codex Iuris Canonici, zkratka CIC) je soubor vnitřních právních předpisů a norem (kanonického práva) římskokatolické církve, závazný pro všechny římské katolíky. Poprvé vyšel v roce 1917 jakožto výsledek snahy papeže Benedikta XV. o přehledný a sjednocený soubor církevních předpisů. V roce 1983 vyšla nová verze CIC, platná dodnes. V roce 1994 vydalo nakladatelství Zvon latinsko-české vydání kodexu z roku 1983, obsahující oficiální text v latině a jeho český překlad prof. Miroslava Zedníčka. Tento překlad se stal tehdy též součástí Automatizovaných systému Právnických Informací (ASPI), a je obsažen v modulu „Předpisy“. (cs)
- Der Codex Iuris Canonici (CIC, lateinisch für Kodex des kanonischen Rechtes) ist das Gesetzbuch des Kirchenrechts der römisch-katholischen Kirche für die lateinische Kirche. Die aktuelle Version ist der von Papst Johannes Paul II. promulgierte mit den unten aufgeführten Ergänzungen.Für Deutschland gibt es eine offizielle Übersetzung der Deutschen Bischofskonferenz. Die aktuelle Ausgabe (ockerfarben gebunden) ist von 2021 und wird mit den bisherigen Ergänzungen und Änderungen sowie den bis dahin erfolgten Entscheiden der PCLT herausgegeben. Für die katholischen Ostkirchen existiert ein eigenes Gesetzbuch, der Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium (CCEO). (de)
- La Kodo de Kanona Juro (latine: Codex Iuris Canonici) estas la eklezia jura kodo (leĝaro) de la latina Eklezio. Ĝi estas la plej grava kompilaĵo de kanona juro. La aktuala aperis en 1983 nome Kanonjura kodo de 1983, anstataŭante la unuan tian kodon, eldonita en 1917, nome Kanonjura kodo de 1917. La preparon de jura kodo por la latina Eklezio ordonis papa Pio la 10-a. Li mortis antaŭ ol finiĝis la laboro. La Kodolibron de 1917 tial publikigis Benedikto la 15-a. Simile la revizion komencitan post la dua Vatikana koncilio komisiis Paŭlo la 6-a kaj ĝin eldonis Johano Paŭlo la 2-a. Analoga kodo por la orientaj katolikaj eklezioj estas la Kodo de la kanonoj de la orientaj Eklezioj. (eo)
- The canon law of the Catholic Church ("canon law" comes from Latin ius canonicum) is "how the Church organizes and governs herself". It is the system of laws and ecclesiastical legal principles made and enforced by the hierarchical authorities of the Catholic Church to regulate its external organization and government and to order and direct the activities of Catholics toward the mission of the Church. It was the first modern Western legal system and is the oldest continuously functioning legal system in the West, while the unique traditions of Eastern Catholic canon law govern the 23 Eastern Catholic particular churches sui iuris. Positive ecclesiastical laws, based directly or indirectly upon immutable divine law or natural law, derive formal authority in the case of universal laws from promulgation by the supreme legislator—the supreme pontiff, who possesses the totality of legislative, executive, and judicial power in his person, or by the College of Bishops acting in communion with the pope; in contrast, particular laws derive formal authority from promulgation by a legislator inferior to the supreme legislator, whether an ordinary or a delegated legislator. The actual subject material of the canons is not just doctrinal or moral in nature, but all-encompassing of the human condition. The canon law of the Catholic Church has all the ordinary elements of a mature legal system: laws, courts, lawyers, judges. The canon law of the Catholic Church is articulated in the legal code for the Latin Church as well as a code for the Eastern Catholic Churches. This canons law has principles of legal interpretation, and coercive penalties. It lacks civilly-binding force in most secular jurisdictions. Those who are versed and skilled in canon law, and professors of canon law, are called canonists (or colloquially, canon lawyers). Canon law as a sacred science is called canonistics. The jurisprudence of canon law is the complex of legal principles and traditions within which canon law operates, while the philosophy, theology, and fundamental theory of Catholic canon law are the areas of philosophical, theological, and legal scholarship dedicated to providing a theoretical basis for canon law as a legal system and as true law. (en)
- El Código de Derecho Canónico (en latín, Codex Iuris Canonici, representado como "CIC" en las citas bibliográficas) es el conjunto ordenado de las normas jurídicas que regulan la organización de la Iglesia latina, la jerarquía de gobierno, los derechos y obligaciones de los fieles, los sacramentos y las sanciones que se establecen por la contravención de esas normas. El Código de Derecho Canónico vigente es el de 25 de enero de 1983, promulgado por Juan Pablo II y que entró en vigor el 27 de noviembre. (es)
- Dlí canónta na hEaglaise Caitlicí (Laidin: ius canonicum) is ea na dlíthe agus na prionsabail dlí atá mar bhonn faoin gcóras dlí na hEaglaise. (ga)
- De Codex Iuris Canonici (Codex van Canoniek recht, afgekort CIC) is het wetboek van de Rooms-Katholieke Kerk, geldend voor de gehele Latijnse Kerk. Voor de oosters-katholieke kerken bestaat een eigen codex, te weten de Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium. De authentieke tekst is in het Kerklatijn. De Nederlandse vertaling is door de Nederlandse Bisschoppenconferentie en de Belgische Bisschoppenconferentie goedgekeurd. Het huidige wetboek werd na grondige herziening uitgegeven in 1983 onder paus Johannes Paulus II. Hij rondde daarmee een herzieningsproces af dat onder zijn voorganger, paus Paulus VI, was begonnen. De uitkomsten van het Tweede Vaticaans Concilie zijn in deze tekst verwerkt. De tekst van 1983 verving die van 1917 die werd gepromulgeerd door paus Benedictus XV. Een artikel heet een canon (afgekort can.), meervoud canones (afgekort cann.). (nl)
- Il diritto canonico della Chiesa cattolica (in latino ius canonicum) è l’insieme di norme giuridiche di diritto positivo o naturale, regolamenti e documenti dottrinali formulati da una legittima autorità ecclesiastica al fine di regolare l'attività della Chiesa cattolica e dei suoi fedeli nonché le sue relazioni con la società esterna. Non va confuso con il diritto ecclesiastico, che è il diritto con cui gli stati regolano i loro rapporti con i credenti e con le varie confessioni religiose, mentre con il termine più ampio di "diritto canonico" si intende il diritto che regola qualsiasi Chiesa cristiana. Il suo nucleo originario è costituito dalla legge di Dio, ovvero Antico e Nuovo Testamento, che funge da substrato per la produzione giuridica umana iniziata ai tempi delle prime comunità cristiane allo scopo di regolarne la vita e per difendere la dottrina dalle eresie. Nella storia del cristianesimo in età antica i grandi concili ecumenici (Nicea I, Costantinopoli I, Efeso I e Calcedonia) furono tra i momenti più importanti per lo sviluppo del diritto canonico ma fu in epoca medievale che si ebbe l'"età aurea" iniziata grazie al Decretum del monaco e giurista Graziano, in cui per la prima volta si tentava di riordinare la materia risolvendo le contraddizioni. L'opera di Graziano ispirò altre raccolte successive, spesso commissionate dagli stessi pontefici, fino a una prima definitiva fissazione operata con la promulgazione del Corpus Iuris Canonici nel 1580. Sulla scia delle codificazioni ottocentesche, nel 1917 anche la Chiesa cattolica si dotò di una propria «legge organicamente strutturata» con l'adozione di un proprio codice: il codice Piano Benedettino. A seguito delle innovazioni conseguenti al Concilio Vaticano II, tenutosi dal 1962 al 1965, si sentì l'esigenza di rivedere il codice, impresa portata a termine nel 1983 con l'adozione del codice di diritto canonico, a cui seguì sette anni più tardi il Codice dei canoni delle Chiese orientali. (it)
- Kodeks prawa kanonicznego – wspólna nazwa kościelnych aktów prawnych zawierających zasadniczy zrąb prawa kanonicznego Kościoła katolickiego. Przez bardzo długi okres katolickie prawo kanoniczne nie było skodyfikowane. Składały się nań kanony soborów powszechnych, dekrety synodalne, akty prawne pochodzące od papieży i normy zawarte w Tradycji Kościoła. Te ostatnie nie były nawet spisane. Do celów jurysdykcyjnych posługiwano się prywatnymi zbiorami norm. Ostatecznie przybrały one formę Corpus Iuris Canonici. Pierwszym aktem prawnym, który zasłużył na miano kodeksu prawa kanonicznego (czyli systematycznego zbioru norm dotychczas istniejących, ale o własnej mocy obowiązującej) był kodeks prawa kanonicznego z 1917 (Codex Iuris Canonici, Pii X Pontificis Maximi iussu digestus, Benedicti Papae XV auctoritate promulgatus), promulgowany 27 maja 1917 przez papieża Benedykta XV bullą Providentissima Mater Ecclesia, który wszedł w życie 19 maja 1918. Kodeks ten utracił moc obowiązującą w wyniku wejścia w życie kodeksu prawa kanonicznego z 1983 (Codex Iuris canonici auctoritate Joannis Pauli PP. II promulgatus), promulgowanego 25 stycznia 1983 przez papieża Jana Pawła II konstytucją apostolską Sacrae disciplinae leges. Kodeks ten wszedł w życie 27 listopada 1983. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku dotyczył zarówno dyscypliny w Kościele łacińskim jak i Kościołach Wschodnich uznających prymat Biskupa Rzymu. Nowe prawo kanoniczne dla tych Kościołów zostało zawarte w kodeksie kanonów Kościołów wschodnich (Codex canonum Ecclesiarum Orientalium auctoritate Joannis Pauli PP. II promulgatus), promulgowanym 18 października 1990, również przez papieża Jana Pawła II, konstytucją . Kodeks ten wszedł w życie 1 października 1991. (pl)
- O Código de Direito Canónico (em latim Codex Iuris Canonici; CIC) é o conjunto ordenado das normas jurídicas do direito canónico que regulam a organização da Igreja Católica Romana (de rito latino), a hierarquia do seu governo, os direitos e obrigações dos fiéis e o conjunto de sacramentos e sanções que se estabelecem pela contravenção das mesmas normas. Na prática é a constituição da Igreja Católica. (pt)
- Кодекс канонического права (лат. Codex iuris canonici, CIC) — корпус юридических норм общего и универсального характера, управляющий Католической Церковью латинского обряда. Ныне действующий ККП принят в 1983 году. Каноническое право базируется на дисциплинарных нормах Древней Церкви. Несмотря на это, в течение многих веков оно оставалось не кодифицированным. Первая попытка суммировать церковные юридические нормы была предпринята в XII веке, когда в Церкви появился т. н. «Декрет Грациана» (лат. Concordia discordantium canonum, буквально «Согласование канонических расхождений»). Этот декрет систематизировал каноническое право и стал, фактически, его первым суммирующим кодексом, хотя и не был официально одобрен Святым Престолом. Сборники папских декреталий, выходившие впоследствии, дополняли этот декрет. К 1500 году был подготовлен Корпус канонического права (лат. Corpus iuris canonici), включавший в себя Декрет Грациана и дополняющие его папские декреталии, суммарно именуемые «лат. Extravagantes», то есть «Выходящие за пределы» (Декрета Грациана). В 1580 году Корпус был одобрен папой Григорием XIII и оставался в силе до 1918 года. В 1917 году вступил в силу одобренный папой Бенедиктом XV Кодекс канонического права, который, в отличие от средневекового Корпуса, представлял собой не механическое собрание законов, а универсальный и систематизированный правовой сборник. Кодекс состоял из 2414 канонов, разделённых на пять книг: общие принципы, категории лиц в каноническом праве, средства Церкви в выполнении своей миссии, процедуры, связанные с церковными судами, правонарушения и наказания. В 1983 году Кодекс канонического права был переработан и провозглашён в апостольской конституции Иоанна Павла II «Sacrae disciplinae leges». Ныне действующий Кодекс состоит из 1752 канонов, разделённых на семь книг:
* Об общих нормах
* О народе Божием
* Об учительском служении Церкви
* О служении освящения в Церкви
* О временных благах в Церкви
* О санкциях в Церкви
* О процессах Кодекс канонического права 1983 года действителен только для Католической церкви латинского обряда. В восточнокатолических церквях действует Кодекс канонов Восточных церквей, принятый в 1990 году. (ru)
- 《教会法》（Canon Law）是天主教会的教会法及一个得到充分发展的法律体系，它具有全部必须的因素：法院、律师、法官、完全衔接的法典以及法律解释原则。教会法的学位是教會法学士（Juris Canonici Baccalaureatus，簡稱「J.C.B.」，通常作为毕业学位）、教會法碩士（Juris Canonici Licentiatus，簡稱「J.C.L.」）和教會法博士（Juris Canonici Doctor，簡稱「J.C.D.」）。因为其特殊的性质，民法或神学的高级学位是教会法学习的一般先决条件。 (zh)
- Кодекс канонічного права (ККП) (лат. Codex iuris canonici) — зведення правових норм загального та універсального характеру, яким керується Римо-Католицька Церква. Нині чинним є ККП, прийнятий у 1983 році. Канонічне право базується на дисциплінарних нормах Стародавньої Церкви. Незважаючи на це, протягом багатьох століть воно залишалося не кодифікованим. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- El Codi de Dret Canònic (llatí: Codex Iuris Canonici), representat com a "CIC" a les cites bibliogràfiques, és el conjunt ordenat de les normes jurídiques que regulen l'organització de l'Església llatina, la jerarquia del govern, els drets i obligacions dels fidels, els sagraments i les sancions previstes per la contravenció d'aquestes normes. El Codi de Dret Canònic vigent és el promulgat per Joan Pau II el 25 de gener de 1983, amb entrada en vigor el 27 de novembre següent. (ca)
- Kodex kanonického práva (Codex Iuris Canonici, zkratka CIC) je soubor vnitřních právních předpisů a norem (kanonického práva) římskokatolické církve, závazný pro všechny římské katolíky. Poprvé vyšel v roce 1917 jakožto výsledek snahy papeže Benedikta XV. o přehledný a sjednocený soubor církevních předpisů. V roce 1983 vyšla nová verze CIC, platná dodnes. V roce 1994 vydalo nakladatelství Zvon latinsko-české vydání kodexu z roku 1983, obsahující oficiální text v latině a jeho český překlad prof. Miroslava Zedníčka. Tento překlad se stal tehdy též součástí Automatizovaných systému Právnických Informací (ASPI), a je obsažen v modulu „Předpisy“. (cs)
- El Código de Derecho Canónico (en latín, Codex Iuris Canonici, representado como "CIC" en las citas bibliográficas) es el conjunto ordenado de las normas jurídicas que regulan la organización de la Iglesia latina, la jerarquía de gobierno, los derechos y obligaciones de los fieles, los sacramentos y las sanciones que se establecen por la contravención de esas normas. El Código de Derecho Canónico vigente es el de 25 de enero de 1983, promulgado por Juan Pablo II y que entró en vigor el 27 de noviembre. (es)
- Dlí canónta na hEaglaise Caitlicí (Laidin: ius canonicum) is ea na dlíthe agus na prionsabail dlí atá mar bhonn faoin gcóras dlí na hEaglaise. (ga)
- O Código de Direito Canónico (em latim Codex Iuris Canonici; CIC) é o conjunto ordenado das normas jurídicas do direito canónico que regulam a organização da Igreja Católica Romana (de rito latino), a hierarquia do seu governo, os direitos e obrigações dos fiéis e o conjunto de sacramentos e sanções que se estabelecem pela contravenção das mesmas normas. Na prática é a constituição da Igreja Católica. (pt)
- 《教会法》（Canon Law）是天主教会的教会法及一个得到充分发展的法律体系，它具有全部必须的因素：法院、律师、法官、完全衔接的法典以及法律解释原则。教会法的学位是教會法学士（Juris Canonici Baccalaureatus，簡稱「J.C.B.」，通常作为毕业学位）、教會法碩士（Juris Canonici Licentiatus，簡稱「J.C.L.」）和教會法博士（Juris Canonici Doctor，簡稱「J.C.D.」）。因为其特殊的性质，民法或神学的高级学位是教会法学习的一般先决条件。 (zh)
- Кодекс канонічного права (ККП) (лат. Codex iuris canonici) — зведення правових норм загального та універсального характеру, яким керується Римо-Католицька Церква. Нині чинним є ККП, прийнятий у 1983 році. Канонічне право базується на дисциплінарних нормах Стародавньої Церкви. Незважаючи на це, протягом багатьох століть воно залишалося не кодифікованим. (uk)
- القانون الكنسي للكنيسة الكاثوليكية هو نظام من القوانين والمبادئ القانونية التي تطبّق من قبل السلطات الهرمية للكنيسة الرومانية الكاثوليكية لتنظيم تنظيمها الخارجي والحكومي والنظام هذه القوانين عبارة عن قواعد ملزمة والتي تحكم علاقات الأفراد ومعاملاتهم، والتي تخضع للمصادر الكنسية الكاثوليكية ولا تنصرف فقط إلى مسائل الأحوال الشخصية (من زواج وتفريق وغيره من مسائل الأحوال الشخصية) لكن أيضًا إلى تطبيق المصادر الكاثوليكية الكنسية المعترف بها والمعتمدة والنابعة من سلطة الباباوات في جل معاملات المخاطبين بالقانون الكنسي في حالات عامة أو خاصة. يُعد القانون الكنسي الكاثوليكي أول نظام قانوني غربي حديث، وأقدم نظام قانوني يعمل بشكل مستمر في العالم الغربي. (ar)
- The canon law of the Catholic Church ("canon law" comes from Latin ius canonicum) is "how the Church organizes and governs herself". It is the system of laws and ecclesiastical legal principles made and enforced by the hierarchical authorities of the Catholic Church to regulate its external organization and government and to order and direct the activities of Catholics toward the mission of the Church. It was the first modern Western legal system and is the oldest continuously functioning legal system in the West, while the unique traditions of Eastern Catholic canon law govern the 23 Eastern Catholic particular churches sui iuris. (en)
- Der Codex Iuris Canonici (CIC, lateinisch für Kodex des kanonischen Rechtes) ist das Gesetzbuch des Kirchenrechts der römisch-katholischen Kirche für die lateinische Kirche. Die aktuelle Version ist der von Papst Johannes Paul II. promulgierte mit den unten aufgeführten Ergänzungen.Für Deutschland gibt es eine offizielle Übersetzung der Deutschen Bischofskonferenz. Die aktuelle Ausgabe (ockerfarben gebunden) ist von 2021 und wird mit den bisherigen Ergänzungen und Änderungen sowie den bis dahin erfolgten Entscheiden der PCLT herausgegeben. (de)
- La Kodo de Kanona Juro (latine: Codex Iuris Canonici) estas la eklezia jura kodo (leĝaro) de la latina Eklezio. Ĝi estas la plej grava kompilaĵo de kanona juro. La aktuala aperis en 1983 nome Kanonjura kodo de 1983, anstataŭante la unuan tian kodon, eldonita en 1917, nome Kanonjura kodo de 1917. La preparon de jura kodo por la latina Eklezio ordonis papa Pio la 10-a. Li mortis antaŭ ol finiĝis la laboro. La Kodolibron de 1917 tial publikigis Benedikto la 15-a. Simile la revizion komencitan post la dua Vatikana koncilio komisiis Paŭlo la 6-a kaj ĝin eldonis Johano Paŭlo la 2-a. (eo)
- Il diritto canonico della Chiesa cattolica (in latino ius canonicum) è l’insieme di norme giuridiche di diritto positivo o naturale, regolamenti e documenti dottrinali formulati da una legittima autorità ecclesiastica al fine di regolare l'attività della Chiesa cattolica e dei suoi fedeli nonché le sue relazioni con la società esterna. Non va confuso con il diritto ecclesiastico, che è il diritto con cui gli stati regolano i loro rapporti con i credenti e con le varie confessioni religiose, mentre con il termine più ampio di "diritto canonico" si intende il diritto che regola qualsiasi Chiesa cristiana. (it)
- Kodeks prawa kanonicznego – wspólna nazwa kościelnych aktów prawnych zawierających zasadniczy zrąb prawa kanonicznego Kościoła katolickiego. Przez bardzo długi okres katolickie prawo kanoniczne nie było skodyfikowane. Składały się nań kanony soborów powszechnych, dekrety synodalne, akty prawne pochodzące od papieży i normy zawarte w Tradycji Kościoła. Te ostatnie nie były nawet spisane. Do celów jurysdykcyjnych posługiwano się prywatnymi zbiorami norm. Ostatecznie przybrały one formę Corpus Iuris Canonici. (pl)
- De Codex Iuris Canonici (Codex van Canoniek recht, afgekort CIC) is het wetboek van de Rooms-Katholieke Kerk, geldend voor de gehele Latijnse Kerk. Voor de oosters-katholieke kerken bestaat een eigen codex, te weten de Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium. De authentieke tekst is in het Kerklatijn. De Nederlandse vertaling is door de Nederlandse Bisschoppenconferentie en de Belgische Bisschoppenconferentie goedgekeurd. Een artikel heet een canon (afgekort can.), meervoud canones (afgekort cann.). (nl)
- Кодекс канонического права (лат. Codex iuris canonici, CIC) — корпус юридических норм общего и универсального характера, управляющий Католической Церковью латинского обряда. Ныне действующий ККП принят в 1983 году. К 1500 году был подготовлен Корпус канонического права (лат. Corpus iuris canonici), включавший в себя Декрет Грациана и дополняющие его папские декреталии, суммарно именуемые «лат. Extravagantes», то есть «Выходящие за пределы» (Декрета Грациана). В 1580 году Корпус был одобрен папой Григорием XIII и оставался в силе до 1918 года. (ru)
|
