Tasma

Sajarah tasma dimimitian ti Nero, saurang kaisar Roma, anu ngawasa ti taun 54 nepi ka 68 Maséhi. Nero mindeng maké batu permata cekung pikeun maca jeung lalajo pertunjukan, sanajan kitu, euweuh nu apal yén manéhna boga masalah dina panempoannana atawa henteu.^[1]

Bangsa Cina sigana anu pangkahijina maké tasma siga tasma anu loba dipaké di jaman kiwari. Ilaharna tasmana téh dijieunna tina lénsa anu bentukna oval nu badag pisan jeung kajieun tina kristal batu jeung bingkaina tina batok kuya. Sangkan kacana bisa kacekel, bangsa Cina maké dua kawat nu dibéré beungbeurat sarta dikaitkeun kana ceuli maranéhna atawa lénsana dikaitkeun kana dudukuy atawa maké kait anu dicantolkeun kana pelipis maranéhna. Pikeun bangsa Cina, tasma ngan saukur dipaké salaku jimat kabogauntungan atawa alat pikeun maranéhna katempo leuwih hadé jeung miboga wibawa nu matak kadang maranéhna ngan maké bingkai tasmana hungkul henteu jeung lénsana.^[1]

 

Tasma geus mulai dipikawanoh di Éropa nalika abad ka-13. Namung, ari bangsa Éropa mah maké tasma téh émang pikeun nyékasan panempoan maranéhna. Tasma anu diparaké ku maranéhna masih kénéh sarua siga tasmana bangsa Cina anu dijieunna tina batu kristal atawa batu transaparan.

Tasma anu pangmimitina dipaké ku urang Éropa ngan saukur kaca panggedé anu dicekelan maké hiji leungeun. Tuluy saenggeus éta karék wé muncul lénsa kaca ganda anu dibéré gagang sangkan bisa dikaitkeun kana ceuli. Tuluy gagangna dileungitkeun jeung digantikeun maké pita atawa tambang sangkan bisa dikaitkeun kana sirah. Pikeun sababaraha lila, jelema maké tasma pér, nyaéta tasma anu dijepit maké alat siga paniti ka luhur irung. Ahirna beuki lila, muncul idé pikeun maké kawat béngkok nu diheuraskeun sangkan bisa jadi gagang dina ceuli.

Lénsa anu dipaké pikeun nyékasan panempoan cenah mah dipaké ku Abbas Ibn Firnas ^[2] nalika abad ka-9. Abbas Ibn Firnas manggih cara pikeun ngaproduksi lénsa anu hérang pisan. Lénsa ieu dibentuk jeung diasah jadi batu buleud anu bisa dipaké pikeun maca nepi ka dipikawanoh salaku "batu maca".

Nalika tungtung abad ka-13, ahirna kakara kapanggih yén kaca salaku lénsa leuwih alus tibatan maké batu transparan. Hal ieu numutkeun kana panalungtikanna Sir Joseph Needham, salah saurang panalungtik ti Inggris. Panalungtikanna nunjukkeun yén tasma dipanggih 1000 taun ka tukang di Cina nu ahirna sumebar ka saniskara dunya nalika jaman datangna Marco Polo taun 1270. Hal ieu ogé disebutkeun ku Marco Polo na sorangan dina buku éta. Sanajan can tangtu bener, loba jelema nu percaya yén tukang kaca anu jadi inisiator hal ieu.^[1]

Nalika taun 1784, Benjamin Franklin, saurang élmuwan Amérika, nyiptakeun Tasma bifokal nyaéta tasma anu kanyat dipaké pikeun nempo jarak deukeut jeung jarak jauh.^[3]

• Eye examination
• Eyeglass prescription
• Corrective lens
• Geek chic
• History of optics
• Meganekko
• X-ray vision
• Stereoscopy

1. ↑ ^{a b c} Wulffson, Don M.H: " Kisah-Kisah Menarik Di Balik Penemuan Benda-Benda Biasa Dalam Kehidupan Sehari-Hari", halaman 100. Penerbit Arena, 2000. ISBN 979-6695-13-5
2. ↑ Ajram, Dr. Kasem: "Miracle of Islamic Science", Appendix B. Knowledge House Publisher, 1992.ISBN 0-911119-43-4
3. ↑ "Perkembangan Kacamata". Diakses tanggal 2011-03-13. 

 

Wikicutatan mibanda cutatan-cutatan nu patali jeung artikel ieu dina kaca

Tasma

 

Tempo tasma dina Wikikamus, kamus bébas.

• Antique Spectacles, extensive history and pictures of spectacles.
• British Optical Association Museum, Spectacles Gallery