Bank

Bank atawa bang tina basa Walanda mangrupa kantor pikeun nyimpen jeung nginjeumkeun ogé duit, biasana disebut ogé kantor^[1].Sacara umum bank nyaéta salah sahiji badan usaha anu miboga wewenang jeung fungsi pikeun ngumpulkeun dana ti masarakat pikeun disalurkeun ka anu mikabutuh éta dana.^[2]. Hiji lembaga pikeun nampi, pinjaman, nukeur sareng ngalindungan artos sareng, dina sababaraha kasus, pikeun ngaluarkeun catetan sareng ngalaksanakeun transaksi keuangan sanés. Kantor atanapi enggon institusi sapertos kitu.^[3]

1. Bank Sentral
Bank sentral nyaéta bank anu aya dumasar kana Undang-undang nomor 13 tahun 1968 anu miboga tugas pikeun ngatur peredaran duit, ngatur pengarahan dana, ngatur perbankan, ngatur perkreditan, ngajaga stabilitas duit, ngajukan nyitak / nambahan duit rupiah jeung lain sajabana^[2]. Bank sentral ngan aya hiji salaku puseur bank tina sakabéh bank nu aya di Indonesia^[2].
2. Bank Umum
Bank umum nyaéta lembaga keuangan anu nawarkeun rupa-rupa pelayanan produk jeung jasa ka masarakat anu miboga fungsi pikeun ngumpulkeun dana sacara langsung ti masarakat dina rupa-rupa bentuk, méré kredit injeuman ka masarakat anu ngabutuhkeun, jual meuli valuta asing/ valas, ngajual asuransi, jasa giro,jasa cék, jeung sajabana^[2].
3. Bank Perkreditan Rakyat / BPR
Bank perkreditan rakyat nyaéta bank "penunjang" anu kawatesanan ku wilayah operasional jeung dana anu dipiboga diwengku ku layanan anu kawatesanan ogé kayaning méré injeum duit anu jumlahna kawatesanan, narima tabungan ti masarakat umum, nyadiakaeun biaya anu maké prinsip bagi hasil, nempatkeun dana dina SBI/ sertifikat Bank Indonésia,deposito anu diwaktuan, sertifikat / surat berharga, tabungan jeung sajabana^[2].

Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan.