Teoria juridike

Fjala anglisht rrjedh nga latinishtja, iurisprudentia . ^[2] Juris është forma gjinore e ligjit jus, dhe prudentia që do të thotë maturi (gjithashtu: diskrecion, largpamësi, parathënie, kujdes). I referohet ushtrimit të gjykimit të mirë, sensit të përbashkët dhe kujdesit, veçanërisht në sjelljen e çështjeve praktike. Fjala u shfaq për herë të parë në anglishtin e shkruar ^[3] në vitin 1628, në një kohë kur fjala prudence nënkuptonte njohuri ose aftësi në një çështje. Mund të ketë hyrë në anglisht përmes jurisprudencës franceze, e cila u shfaq më herët.

Jurisprudenca moderne filloi në shekullin XVIII dhe ishte përqendruar në parimet e para të ligjit natyror, të drejtën civile dhe ligjin e kombeve.^[4] Jurisprudenca e përgjithshme mund të ndahet në kategori si për nga lloji i pyetjeve që studiuesit kërkojnë të përgjigjen, ashtu edhe nga teoritë e jurisprudencës, ose shkollat e mendimit, në lidhje me atë se si përgjigjen më mirë në këto pyetje. Filozofia bashkëkohore e ligjit, e cila merret me jurisprudencën e përgjithshme, adreson problemet e brendshme të ligjit, sistemet juridike dhe problemet e ligjit, si një institucion shoqëror që ka të bëjë me kontekstin më të madh politik dhe shoqëror në të cilin ai ekziston. ^[5]

Ky artikull adreson tre degë të ndryshme të mendimit në jurisprudencën e përgjithshme. E drejta e lashtë natyrore është ideja se ka kufij objektiv racional ndaj fuqisë së pushtetarëve legjislativ. Themelet e ligjit janë të arritshme përmes arsyes, gjë e cila është nga këto ligje të natyrës e ku ligjet njerëzore fitojnë çfarëdo force që ata kanë. ^[5] Jurisprudenca analitike ( jurisprudenca sqaruese) hedh poshtë përkufizimin e ligjit natyror se cili është ligji dhe çfarë duhet të jetë. Ajo mbështet përdorimin e një këndvështrimi neutral dhe gjuhës përshkruese kur i referohet aspekteve të sistemeve juridike. ^[6] Në kuadër të saj përfshinë edhe teori të tilla të jurisprudencës si p.sh. "pozitivizmi juridik", i cili pretendon se nuk ekziston asnjë lidhje e nevojshme midis ligjit dhe moralit dhe se forca e ligjit vjen nga faktet themelore shoqërore; ^[7] dhe "realizmi juridik", i cili argumenton se praktika e ligjit në botën reale përcakton se cili është ligji, ligji që ka forcën që ai bën për shkak të asaj që bëjnë legjislatorët, avokatët dhe gjykatësit. Jurisprudenca normative ka të bëjë me teoritë "vlerësuese" të së drejtës. Ajo merret me synimin ose qëllimin e ligjit, ose cilat teori morale ose politike ofrojnë një themel për ligjin. Ajo jo vetëm që adreson pyetjen "Çfarë është ligji?", por gjithashtu përpiqet të përcaktojë se cili duhet të jetë funksioni i duhur i ligjit, ose cilat lloj veprimesh duhet të jenë subjekt i sanksioneve ligjore, dhe cilat lloj dënimesh duhet të lejohen.

• E drejta natyrore
• Kushtetuta
• Fëkëh
• Sundimi i ligjit
• E drejta penale
• E drejta morale
• E drejta e sheriatit
• Shkolla Juridike Islame

• Austin, John (1831). The Province of Jurisprudence Determined (në anglisht).
• Cotterrell, R. (1995). Law's Community: Legal Theory in Sociological Perspective. Oxford: Oxford University Press.
• Cotterrell, R. (2003). The Politics of Jurisprudence: A Critical Introduction to Legal Philosophy, 2nd ed. Oxford: Oxford University Press.
• Cotterrell, R. (2018). Sociological Jurisprudence: Juristic Thought and Social Inquiry. New York/London: Routledge.
• Freeman, M.D.A. (2014). Lloyd's Introduction to Jurisprudence. 9th ed. London: Sweet and Maxwell.
• Fruehwald, Edwin Scott, Law and Human Behavior: A Study in Behavioral Biology, Neuroscience, and the Law (Vandeplas 2011).  ISBN 978-1-60042-144-0
• Hart, H. L. A. (1994) [1961]. The Concept of Law (në anglisht) (bot. 2nd (with postscript)). Oxford: Clarendon Press. ISBN 978-0-19-876122-8.
• Hartzler, H. Richard (1976). Justice, Legal Systems, and Social Structure. Port Washington, NY: Kennikat Press.
• Engle, Eric (korrik 2010). Lex Naturalis, Ius Naturalis: Law as Positive Reasoning & Natural Rationality (në anglisht). Eric Engle. ISBN 978-0-9807318-4-2.
• Hutchinson, Allan C., ed. (1989). Critical Legal Studies. Totowa, NJ: Rowman & Littlefield.
• Kempin, Jr., Frederick G. (1963). Legal History: Law and Social Change. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
• Llewellyn, Karl N. (1986). Karl N. Llewellyn on Legal Realism. Birmingham, AL: Legal Classics Library. (Contains penetrating classic "The Bramble Bush" on nature of law).
• Murphy, Cornelius F. (1977). Introduction to Law, Legal Process, and Procedure. St. Paul, MN: West Publishing.
• Rawls, John (1999). A Theory of Justice, revised ed. Cambridge: Harvard University Press. (Philosophical treatment of justice).
• Wacks, Raymond (2009). Understanding Jurisprudence: An Introduction to Legal Theory Oxford University Press.
• Washington, Ellis (2002). The Inseparability of Law and Morality: Essays on Law, Race, Politics and Religion University Press of America.
• Washington, Ellis (2013). The Progressive Revolution, 2007–08 Writings-Vol. 1; 2009 Writings-Vol. 2, Liberal Fascism through the Ages University Press of America.
• Zinn, Howard (1990). Declarations of Independence: Cross-Examining American Ideology. New York: Harper Collins Publishers.
• Zippelius, Reinhold (2011). Rechtsphilosophie, 6th ed. Munich: C.H. Beck.  ISBN 978-3-406-61191-9
• Zippelius, Reinhold (2012). Das Wesen des Rechts (The Concept of Law), an introduction to Legal Theory, 6th ed., Stuttgart: W. Kohlhammer.  ISBN 978-3-17-022355-4
• Zippelius, Reinhold (2008). Introduction to German Legal Methods (Juristische Methodenlehre), translated from the tenth German Edition by Kirk W. Junker, P. Matthew Roy. Durham: Carolina Academic Press.
• Heinze, Eric, The Concept of Injustice (Routledge, 2013)
• Pillai, P.S.A (2016). Jurisprudence and Legal Theory, 3rd Edition, Reprinted 2016: Eastern Book Company.  ISBN 978-93-5145-326-0