Separatistički feminizam

'Separatistički feminizam je ogranak feminizma koji drži da su muškarci po prirodi patrijarhalni orijentirani i programirani da ugnjetavaju žene, te je suživot muškaraca i žena bez ugnjetavanja ili pokušaja ugnjetavanja potonjih nemoguć. Separatističke feministkinje smatraju kako čak i najdobronamjerniji muškarci svojim postupcima nesvjesno održavaju patrijarhat.^[1] Zbog toga žene, da bi se oslobodile ugnjetavanja, moraju prekinuti svaki kontakt s muškarcima, uključujući i heteroseksualne odnose. Umjesto toga, svoju seksualnost moraju ograničiti na celibat ili lezbijstvo, a sav svoj privatni i javni život moraju ograničiti na odnose sa ženama, te tako dovesti do sloma patrijarhalnog društva.

Separatistički feminizam se često vezuje uz tzv. lezbijski separatizam, koji u sebi kombinira elemente queer nacionalizma i političkog lezbijstva. On je svoj izraz, između ostalog, pronašao u lezbijskoj naučnoj fantastici, gdje su čest motiv buduće utopije u kojima su svi muškarci izumrli, a ljudska vrsta - koja se sastoji samo od žena - se reproducira na alternativne načine.

Osim toga se lezbijski separatizam često povezuje s danas popularnim dijanskim paganizmom.^[2][3]

Separatistički feminizam se općenito smatra najekstremnijom i najkontroverznijom formom feminizma. U prilog tome se često spominju slogani i tekstovi u kojima se zagovara nasilje prema muškarcima, pa i ubistva i genocid. Zbog svega toga je separatistički feminizam često postao omiljena meta antifeminista koji ga kao negativni stereotip nastoje nametnuti cijelom feminizmu. Iz istih razloga je i predmetom kritika samih feministkinja koji njegov ginocentrizam i ekstremnu mizandriju vide kao ništa prihvatljiviju od patrijarhalnog ugnjetavanja.