Seksualne manjine
Seksualne manjine predstavljaju one društvene grupe koje se po svom seksualnom identitetu, orijentaciji i praksama razlikuju od većine koja ih okružuje u društvu. Ovaj termin je skovan kasnih 1960-ih godina pod uticajem revolucionarne knjige švedskog autora Larsa Ullerstama "Erotske manjine" (De erotiska minoriteterna), koja je snažno zagovarala toleranciju i empatiju prema različitim varijetetima seksualnosti. Ovaj termin je iskorišćen u analogiji sa etničkim manjinama. U srpskohrvatskom jeziku ovaj termin počinje da se koristi tokom 2000-ih, sa jačanjem zajednice i pokreta.
U početku se ovaj termin odnosio samo na lezbejke, gejeve, biseksualne i transrodne osobe. Ove četiri kategorije često se grupno nazivaju LGBT.
Druge grupe na koje se ovaj termin može odnositi su razne grupe fetišista, poput onih koje praktikuju bondage, discipline, domination & submission i/ili sadomazohizam (kolektivni naziv je obično BDSM). Termin, takođe, može da obuhvata grupe aseksualnih osoba, kao i osoba koje su heteroseksualne i čije seksualne prakse mogu da budu isključivo vanila, ali čiji je izbor partnera/partnerki neuobičajen, kao što su swingeri, poliamoristi ili osobe koje su u drugačijim nemonogamnim vezama, kao i osobe koje preferiraju mlađe ili starije partnere/ke, kao i osobe koje preferiraju interrasne veze.
Termin seksualne manjine se odnosi samo na grupe koje praktikuju seksualne odnose za koje imaju pristanak partnera, odnosno partnerke. Prema tome, ovaj termin se ne koristi za silovatelje, pedofile i sl. Takođe, ovaj termin se ne bi koristio za osobe koje samo ponekada uključe istopolne seksualne odnose ili kink u svoj generalno vanila heteroseksualni život.
Kontroverze
urediNeke LGBT osobe ne vole da se termin seksualne manjine primenjuje na njih i radije se odlučuju za termin LGBT. Postoje različiti razlozi za ovakav stav. Na primer, neke LGBT osobe smatraju da ih termin seksualne manjine nepovratno svrstava u kategoriju diskriminisanu "manjine", dok zapravo žele da budu integralni i uvažavani deo društva. Primedbe se, takođe, javljaju zbog velike inkluzivnosti termina koji može da uključuje razne fetišističke grupe, kao što su BDSM, poliamoristi i sl. Neke LGBT osobe žele da se postave jasne granice između seksualnih praksi (npr. BDSM) i seksualne orijentacije (homoseksualnost, biseksualnost…) i rodnih identiteta (transrodnost).
Neke transseksualne i transrodne osobe imaju primedbe na ovaj termin iz još jednog razloga. One smatraju da transrodnost i transeksualnost nema nikakve veze sa seksom, seksualnim praksama i seksualnom orijentacijom, već sa rodom, rodnom disforijom, rodnim izražavanjem i raznim rodnim varijetetima. Prema tome, ove osobe smatraju da ubrajanje njih u grupu seksualnih manjina ne odgovara istinitosti, jer one predstavljaju rodne manjine.
Neke konzervativne grupe se protive ovom terminu iz sasvim drugačijih razloga. Oni smatraju da reč manjina daje legitimnost ovim grupama, poput nacionalnih manjina, i ukazuje na zaštitu od diskriminacije, što po političkom stavu konzervativaca, seksualne manjine ne zaslužuju.