[go: up one dir, main page]

La mariée était en noir

La mariée était en noir (sh. Mlada je bila u crnini) je francusko-italijanski triler film snimljen 1968. godine u režiji Françoisa Truffauta. Predstavlja adaptaciju istoimenog romana američkog pisca Cornella Woolricha (objavljenog pod pseudonimom William Irish). Naslovna protagonistica, čiji lik tumači Jeanne Moreau, je žena čiji je zaručnik bilo brutalno ubijen hicem iz puške. Radnja prikazuje kako preuzima novi identitet, pronalazi petoricu ljudi odgovornih za smrt te ih jednog po jednog likvidira, ne birajući sredstva, koja uključuju i zavođenje žrtava.

La mariée était en noir
originalni poster
RežijaFrançois Truffaut
ProducentMarcel Berbert
Oscar Lewenstein
ScenarioFrançois Truffaut
Jean-Louis Richard
PredložakThe Bride Wore Black; autor:
William Irish
UlogeJeanne Moreau
Michel Bouquet
Jean-Claude Brialy
Claude Rich
Charles Denner
Michael Lonsdale
Serge Rousseau
MuzikaBernard Herrmann
Antonio Vivaldi
FotografijaRaoul Coutard
MontažaClaudine Bouché
StudioLes Films du Carrosse
Dino de Laurentiis Cinematografica
DistribucijaUnited Artists
Datum(i) premijere
17. 4. 1968 (1968-04-17)
Trajanje107 min.
Zemlja Francuska
 Italija
Jezikfrancuski
Budžet747.000 $[1]
Bruto prihod9,6 mil. $[2]

La mariée je nastala nedugo nakon što je Truffaut napravio seriju znamenitih intervjua sa slavnim režiserom Alfredom Hitchcockom te se često tumači kao Truffautov najeksplicitniji homage svom uzoru. Osim što je kao predložak uzet roman autora čiji su predlošci bili služili za Hitchockove filmove, muziku je komponirao Bernard Herrmann, također poznat kao jedan od Hitchcockovih "kućnih" autora.

Nakon premijer je La mariée izuzetno loše dočekana od kritičara (i Truffautovih nekadašnjih kolega) u njegovoj rodnoj Francuskoj; sam Truffaut je kasnije priznao da mu se film nimalo ne sviđa, te je to često tumačio svojim nesnalažanjem s bojom (iako je ranije imao uspjeha sa filmom Fahrenheit 451. Kasnije je direktor fotografije Raoul Coulard tvrdio da se tokom snimanja stalno svađao sa Truffautom, te je zbog toga u pojedinim scenama Moreau de facto preuzela režiju. Usprkos svega toga i usprkos loših kritika, La mariée je postigao veliki komercijalni uspjeh, a kasnije su mu prema njemu i kritičari stekli daleko blagonakloniji stav.

La mariée je godine 1976. poslužio kao inspiracija za bollywoodski film Nagin. Ponekad se navodi da je lik Nevjeste u Tarantinovom diptihu Kill Bill inspiriran protagonisticom La mariée, mada je sam Tarantino tvrdio da nikada nije gledao Truffautov film.

Uloge

uredi

[3]

Izvori

uredi
  1. Tino Balio, United Artists: The Company That Changed the Film Industry, University of Wisconsin Press, 1987 p. 282
  2. http://www.jpbox-office.com/fichfilm.php?id=14057
  3. Allen, Don. Finally Truffaut. New York: Beaufort Books. 1985. ISBN 0-8253-0335-4. OCLC 12613514. pp. 228-229.

Vanjske veze

uredi