L'avventura

L'avventura (sh. Avantura) je italijansko-francuski crno-bijeli film snimljen 1960. godine u režiji Michelangela Antionija, a koji se često navodi kao jedno od najznačajnijih i najboljih ostvarenja italijanske i svjetske kinematografije.

L'avventura
Lea Massari kao nominalna protagonistica filma
Režija	Michelangelo Antonioni
Producent	Amato Pennasilico
Scenario	Michelangelo Antonioni Elio Bartolini Tonino Guerra sinopsis: Michelangelo Antonioni
Uloge	Gabriele Ferzetti Monica Vitti Lea Massari
Muzika	Giovanni Fusco
Fotografija	Aldo Scavarda
Montaža	Eraldo Da Roma
Studio	Cino Del Duca
Distribucija	Cino Del Duca (Italija)
Datum(i) premijere	15. 5. 1960 (1960-05-15) (Cannes)
Trajanje	143 min.
Zemlja	Italija  Francuska
Jezik	italijanski

Po žanru je drama. Nominalna protagonistica, čiji lik tumači Lea Massari, je Anna, pripadnica rimskog otmjenog društva koja svoju prijateljicu Claudiju (čiji lik tumači Monica Vitti) poziva na krstarenje jahtom po Tirenskom moru zajedno sa njenim ljubavnikom, arhitektom Sandrom (koga glumi Gabriele Ferzetti). Radnja prikazuje kako Anna za vrijeme krstarenja iznenada nestane, te je Claudia i Sandro pokušavaju tražiti, pri tome postajući međusobno sve bliži i na kraju započevši ljubavnu vezu.

L'avventura je film koji je u mnogo čemu predstavljao otklon od dotadašnjih standarda i tematskih preokupacija italijanske kinematografije. Prije svega se to odnosi na prikaz više klase i njenog otuđenja, odnosno emocionalne praznine koju ne može ispuniti uživanje u materijalnom bogatstvu. Gledateljima i kritici je, međutim, daleko više u oči upalo Antonionijevo inzistiranje na izuzetno dugim kadrovima u kojima se, na prvi pogled, ništa značajno ne događa. Najveća novina filma je bila u neobičnoj narativnoj strukturi, odnosno tome da nominalno glavna protagonistica nestaje na pola filma, kao i to da film uopće nema "zaokruženu" završnicu.

L'avventura je bila snimana uz velike poteškoće, dijelom izazvane financijskim problemima, dijelom lošim vremenom (pa je Massari na nekoliko dana završila u komi zato što se za potrebe nekoliko scena kupala u ledenom moru) . Premijerno je prikazana na Kanskom festivalu gdje ju je publika izviždala; nedugo potom su u obranu filma javno stali ugledni sineasti Georges Sadoul i Roberto Rossellini, pa je nakon drugog prikazivanja osvojio Specijalnu nagradu žirija. Još prestižnije priznanje je dobio dvije godine kasnije, došavši na listu najboljih filmova svih vremena časopisa Sight & Sound.

Antonioni će brzo snimiti još nekoliko filmova slične tematike i stila - La notte (Noć), L'eclisse i Il deserto rosso - koji se ponekad zajednički navode kao poseban ciklus.