Jovan Paču

Jovan Paču, (Aleksandrovo kraj Subotice, 17. III. 1847. - Zagreb, 30. X. 1902), kompozitor i pijanist.

Još za školovanja u Subotici istakao se kao nadareni pijanist, pa je već 1863. godine svirao na javnom koncertu. Paralelno sa studijem medicine u Pragu (koju je studirao i u Pešti) učio privatno kod Bedřicha Smetane.

Godine 1866. nastupio je na Omladinskoj skupštini u Novom Sadu i od tada, uz liječnički poziv, redovito koncentrirao. Svirao je u Beču, Budimpešti, Kijevu (prvi srpski pijanist u carskoj Rusiji), Beogradu, Osijeku, Kikindi, Pančevu, Vršcu i mnogim mjestima Srbije i Vojvodine. Uz neizbježan salonski virtuozitet isticao se briljantnom tehnikom, a na koncertima je često izvodio djela srpskih kompozitora, svojih savremenika, kao i vlastite kompozicije i aranžmane narodnih melodija. Premda se služio veoma jednostavnom kompozicijskom tehnikom, ta su djela - na narodne teme ili u narodnom duhu - bila toliko omiljena da ih je narod prihvatio kao svoja (npr. "Brankovo kolo", nastalo u povodu prenosa kostiju Branka Radičevića iz Beča na Stražilovo , 1883). Pačuovi koncerti imali su veliko patriotsko značenje, osobito u Ugarskoj, gdje su se Srbi borili za svoja nacionalna prava. U njegovim kompozicijama ogleda se, uz romantičarski patriotski izraz, i bidermajerski salonski stil briljantno virtuoznog karaktera. Mnoge narodne i gradske melodije harmonizirao je za hor i klavir, a napisima o muzici sarađivao je u više časopisa i dnevnih listova ("Danica", "Javor", "Matica").