Jacques Prévert
Jacques Prévert (Neuilly-sur-Seine, 4. februar 1900. — Omonville-la-Petite, 11. april 1977.) je bio francuski pjesnik i scenarist najpoznatiji po svojim baladama o socijalnoj nadi i sentimentalnoj ljubavi, ali i kao jedan od najistaknutijih filmskih scenarista iz 1930-ih i 1940-ih godina. Jedna od njegovih najpoznatijih pjesama je "Barbara", koja je veliku popularnost na prostorima bivše Jugoslavije stekla zahvaljujući Radu Šerbedžiji.
| Jacques Prévert | |
|---|---|
 | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | 4. 2. 1900. Neuilly-sur-Seine, Francuska |
| Smrt | 11. 4. 1977. (dob: 77) Omonville-la-Petite, Francuska |
| Obrazovanje | |
| Zanimanje | pisac, scenarist |
| Opus | |
| Književni pravac | nadrealizam, simbolizam |
| Književne vrste | poezija |
| Jezik | francuski |
| Znamenita djela | |
Paroles La Pluie et le beau temps Histoires Choses et autres | |
| Potpis | |
 | |
Od 1925. do 1929. godine, Prévert je bio dio nadrealističkog pokreta zajedno s umjetnicima kao što su Robert Desnos, Yves Tanguy, Louis Aragon i André Breton. Zajedno s Raymondom Queneauom i Marcelom Duchampom, bio je dio skupine Rue du Château. Kao nadrealist, Prévert je u novom ruhu obnovio staru tradiciju usmenog pjesništva, a djela iz ovog perioda sakupljena su u zbirci Paroles (1946.). Velik dio tih pjesama uglazbio je Josef Kosma tako da su one ubrzo stekle široku popularnost među mladim ljudima kojima se sviđao Prévertov antiklerikalni, anarhistički i ikonoklastični stil isprepleten humorom. U svojim pjesmama se oštrvo osvrtao na licemjerje, glupost i rat, a pisao je o ljubavnicima na lici, u metrou, o jednostavnim srcima i djeci. Njegova najpopularnija pjesma iz ovog perioda je "Tentative de description d'un dîner de têtes à Paris-France" (1931.; sh. "Pokušaj opisivanja maskirane večere u Parizu, Francuska").
Prévertov stil je bio krajnje specifičan i izrazito izazovan za čitatelja. Koristio je slobodan stih, tek povremenu rimu, dosjetke, serije namjerno ispremještanih riječi, numeraciju, antiteze i ostala stilska sredstva koja su njegov stil učinila gotovo jedinstvenim.
Jedno je vrijeme pisao i za skupinu politički militantnih dramatičara Groupe Octobre, s kojima je 1933. godine posjetio Sovjetski Savez. Prévert je napisao i cijelu seriju izvanrednih filmskih scenarija. Poznata je njegova suradnja s režiserom Marcelom Carnéom, za čije je filmove redovito pisao scenarije. Neka od njegovih remek-djela su Drôle de drame (1937.), Les Visiteurs du soir (1942.) i Les Enfants du paradis (1945.). Umro je 1977. godine u mjestu Omonville-la-Petite, radeći na posljednjoj sceni animiranog filma Le Roi et l'oiseau (1980.), na kojem je surađivao s prijateljem Paulom Grimaultom. Kada je izdan, film je posvećen Prévertu, a Grimault je na premijernoj izvedni sjedalo do svojega ostavio praznim.
- Odabrana bibliografija
- Paroles (1946)
- Le Petit Lion (1947) — ilustrirala Ylla
- Contes pour enfants pas sages (1947)
- Des Bêtes (1950) — ilustrirala Ylla
- Spectacle (1951)
- Grand bal du printemps (1951) — uz fotografije Izisa Bidermanas
- Lettre des îles Baladar (1952)
- Tour de chant (1953)
- La pluie et le beau temps (1955)
- Histoires (1963)
- Les Halles: L'Album du Coeur de Paris (1963) — uz fotografije Romaina Urhausena
- Le Cirque d'Izis (1965) — uz fotografije Izisa Bidermanas i originalne ilustracije Marca Chagalla
- JON WAY (1966)
- Charmes de Londres (1999) — uz fotografije Izisa Bidermanas