Islamska matematika

Islamska matematika ili, rjeđe, arapska matematika, je izraz koji se koristi za matematiku koja se razvila, odnosno bila karakterističan za islamski svijet u srednjem vijeku ili tzv. Zlatnom dobu islama. Tradicionalno se pod time podrazumijevaju svi matematički radovi i dostignuća u periodu od 622. do 1600. na područjima koja su bila pod vlašću Kalifata ili raznih muslimanskih država, odnosno čiji su autori koristili arapski jezik kao svoju lingua francu. Iako mnoga matematička djela iz tog perioda nisu dovoljno poznata, arapskim i islamskim učenjacima se pripisuju brojna značajna dostignuća, prije svega vezana uz uvođenje decimalnog sistema, odnosno arapskih brojeva, koji je omogućio korištenje razlomaka, pronalazak algebre te početak proučavanja odnosa algebre i geometrije. Islamski matematičari su imali i važnu ulogu u čuvanju i ponovnom otkrivanju dotle zaboravljenih dostignuća egipatske, grčke i babilonske matematike, odnosno dovođenju na Zapad dostignuća indijske matematike.