[go: up one dir, main page]

Nadahnuće ili inspiracija (lat: inspiratio; in + spiro) je, u psihologiji, faza u toku stvaralačkog mišljenja, u kojoj se do rešenja dolazi iznenada. Tada se neočekivano ukazuje celo rešenje do tada nerešivog problema. Naziva se još i uviđanje ili iluminacija.[1]

Kao emocionalni koncept, ovo je stanje tipično obilježje i sastavni element kreativne aktivnosti. Često se doživljava kao fenomen koji postoji odvojeno od svog nositelja, koji mu dolazi izvana. Kao dar viših sila, njegova jedinstvenost objašnjava rijetkost i kratkotrajnost nadahnuća koja nije dostupna običnom smrtniku, osim nekolicine odabranih.[2]

Osnova nastanka ovog stanja je dominantni fokus uzbuđenja u moždanoj kori, koji potiskuje druge aktivne centre. Žarišta uzbuđenja posljedica su kao reakcija na vanjske podražaje. Najčešće postoji nekoliko takvih žarišta, jer osoba opaža mnogo različitih predmeta.

Napomene

uredi
  1. Deo članka je preuzet iz knjige Ivana Vidanovića „Rečnik socijalnog rada“, uz odobrenje autora.
  2. Kako pronaći inspiraciju za pisanje?

Povezano

uredi