Eddie Redmayne

Redmejn je rođen i odrastao u Londonu. Ima četvoro braće i sestara — starijeg i mlađeg brata, kao i starije polubrata i polusestru.^[1] Školovao se u prestižnoj dečačkoj školi Iton, gde je išao u razred sa princem Vilijamom, vojvodom od Kembridža,^[2] a 2003. je stekao diplomu nižeg stepena na Univerzitetu u Kembridžu.^[3]

Redmejn je prvu profesionalnu ulogu dobio 1998. u televizijskoj seriji Životinjska barka. Godine 2002. nastupio je u predstavi Bogojavljenska noć Vilijama Šekspira i to u čuvenom Šekspirovom Pozorištu Gloub. Dve godine kasnije, 2004, glumio je u predstavi Koza, ili ko je Silvija?, za koju je dobio Pozorišnu nagradu časopisa Ivning standard (Evening Standard) za najboljeg novog glumca i Nagrada udruženja pozorišnih kritičara za najboljeg novog glumca.^[4] Na filmu je prvi put nastupio 2005. u delu Kao misli, a partnerka mu je bila Toni Kolet. Iste godine snimio je miniseriju Elizabeta I, u kojoj su glavne uloge tumačili Helen Miren i Džeremi Ajrons. Naredne godine, 2006, snimio je film Dobri pastir uz Meta Dejmona i Andželinu Žoli, u režiji Roberta de Nira. Godine 2007. Redmejn je igrao u filmovima Okrutna ljubav uz Džulijanu Mur, i Elizabeta: zlatno doba uz Kejt Blančet, Klajva Ovena i Džefrija Raša.

Redmejn je 2008. ostvario manju ulogu u filmu Druga Bolenova kći, u kome su glavne uloge igrali Erik Bana, Natali Portman i Skarlet Džohanson, kao i glavne uloge u britanskoj televizijskij miniseriji Tesa od Ibervija i filmu Žuta maramica, na kom je sarađivao sa Kristen Stjuart i Vilijamom Hertom. Nakon uloga u nešto manje zapaženim filmovima Plavi prah (2009), Slavna '39. (2009) i Crna smrt (2010), Redmejn je 2010. snimio televizijsku seriju Stubovi zemlje. Rađena po istoimenom romanu Kena Foleta, serija je postigla veliki međunarodni uspeh. U međuvremenu, Redmejn je igrao u predstavi Crveno, zajedno sa Alfredom Molinom, i za svoju ulogu osvojio nagrade Nagrada Lorens Olivije i Nagradu Toni za sporednu ulogu u drami.

Godine 2011. Redmejn je igrao u filmovima Provincijalka, koji je bio izraziti kritički neuspeh,^[5][6] i uspešnom filmu Moja nedelja sa Merilin, na kome je radio sa Mišel Vilijams, Kenetom Branom, Džulijom Ordmond, Džudi Denč i Emom Votson. Za svoj rad u 2011. godini bio je nominovan za Nagradu Britanske filmske i televizijske akademije za najbolju zvezdu u usponu, dok je za tumačenje lika Ričarda II u istoimenoj drami Vilijama Šekspira osvojio Nagradu Udruženja pozorišnih kritičara za najbolji šekspirijanski nastup.

Godine 2012. Redmejn je tumačio glavnu ulogu u televizijskoj miniseriji Ptičja pesma. Takođe je igrao Marijusa u filmu Jadnici, rađenom po istoimenom romanu Viktora Igoa, u režiji dobitnika Oskara za najboljeg režisera Toma Hupera. Redmejn je sa ostatkom glumačke postave, koju čine Hju Džekmen, Rasel Krou, En Hatavej, Amanda Sajfrid, Helena Bonam Karter i Saša Baron Koen, bio nominovan za nekoliko prestižnih nagrada, uključujući i Nagradu Udruženja glumaca za najbolju filmsku postavu.^[7] Godine 2014. Redmejn je tumačio ulogu Stivena Hokinga u biografskoj drami Teorija svega reditelja Džejmsa Marša. Film je inspirisan memoarima „Putovanje do večnosti: Moj život sa Stivenom“ Hokingove bivše supruge Džejn (u filmu je igra Felisiti Džouns) i i prikazuje njihovu vezu, Hokingovu borbu sa Lu Gerigovom bolešću i uspon u naučnoj karijeri. Kritičari su pozitivno reagovali na film i na Redmejnovu izvedbu, koja mu je donela nagradu Zlatni globus za najbolju mušku ulogu igranom filmu (drama) i nominacije za brojna druga prestižna priznanja, uključujući Oskara, BAFTU i Nagradu Udruženja glumaca.

Redmejnovi bliski prijatelji su glumci Endru Garfild, Benedikt Kamberbeč, Ben Višo i Tom Staridž.^[3] Krajem 2010. i početkom 2011. bio je u kratkoj vezi sa britanskom glumicom Keri Maligan.^[8]

Časopis Vanity Fair ga je u septembru 2012. proglasio jednom od najbolje obučenih poznatih ličnosti na svetu.^[9]

• Edi Redmejn na sajtu IMDb