Bratstvo slobodnog duha

Braća slobodnog duha je naziv za antinomistički laički kršćanski pokret koji je postojao u Sjevernoj Evropi u 13. i 14. vijeku. Korijeni mu sežu u 1200. godinu, među pariške intelektualce okupljene oko Williama Aufirexa. Pripadnici pokreta propagirali su panteizam, nativizam, odbacivanje autoriteta, nezavisnost žena s uvijek prisutnim usklikom: Kruha, za ime Božje!

Zbog svog antinomističkog i individualističkog karaktera vrlo brzo je došao u sukob s Rimokatoličkom crkvom. Papa Klement V ga je zbog toga proglasio heretičkim na Vienneskom koncilu 1311-12. godine. Usprkos toga, pokret se nastavio širiti, čemu je pogodovala kriza zapadnog kršćanstva izazvana avinjonskim papstvom, likvidacijom templara te epidemijom Crne smrti koja je dovela u pitanje mnoge dotadašnje kršćanske dogme. S vremenom je, usprkos progona, dobio razne oblike koji su poslužili kao inspiracija raznim kasnijim pokretima poput taborita u Češkoj u 15. vijeku ili Diggera (kopača) u revolucionarnoj Engleskoj 17. vijeka. Često se smatra i najranijom pretečom suvremenog anarhističkog pokreta.