Aventin

Aventin (lat. Aventinum ili Aventinus mons ili Aventinus collis) je najjužniji od sedam rimskih brežuljaka, koji gleda na reku Tibar, a od ostalih brežuljaka odvojen je Mursijskom dolinom. Zauzimao je strateški položaj jer se s njega kontrolisao trgovački put koji je išoa Tibrom, te je do 1000. godine nove ere bio potpuno utvrđen.

U starim rimskim legendama Rem, jedan od mitskih osnivača Rima, bio je na naročiti način povezan s Aventinom, s obzirom da se on, prilikom auspicija koje su vršili Romul i Rem, popeo upravo na Aventin i odande posmatrao ptice i njihov let, čime je trebalo da bude naznačena volja bogova o tome po kojem od dvojice blizanaca će se nazvati novi grad.

Antički pisci su ime ovoga brežuljka dovodili u vezu s nekim starim latinskim kraljem Aventinom ili sa sinom Herakla i neke latinske sveštenice Reje, koji se takođe zvao Aventin. O tome govori Vergilije u Eneidi (VII, 656 i d.) te navodi da je ovaj Aventin bio Mezencijev saveznik i Enejin neprijatelj. Aventin je u Eneidi i poprište priče o Herkulu i Kaku, čiju je pećinu Evandar pokazao Eneji (VIII, 184).

Među hramovima koji su bili podignuti na Aventinu izdvajaju se hram posvećen Dijani, boginji zaštitnici Latinskoga saveza, te hram Junone Regine, koji je posvećen 392. godine stare ere, kada je ova boginja, nakon rimskog osvajanja etrurskoga grada Veja, svečano pozvana da iz osvojenoga grada "pređe" u Rim. Sve do 49. godine nove ere Aventin se nalazio izvan svetih granica grada, nazvanih pomerijem, što možda može objasniti činjenicu da se tu često začinjao kult različitih stranih božanstava. Hram Cerere, Libera i Libere, posvećen 493. godine stare ere, predstavljao je sedište plebejskih edila. I sam brežuljak zapravo je bio deo državnoga zemljišta (ager publicus), koje je 456. godine stare ere bilo ustupljeno plebejcima kako bi tu osnovali svoje naselje. Aventin je još u doba pozne rimske republike ostao središtem politike populara. Upravo su na Aventinu 121. godine stare ere bili opkoljeni i potisnuti Gaj Sempronije Grakho i njegove pristalice. Međutim, u doba Rimskog carstva Aventin je postao mesto na kojem su se gradile prvenstveno luksuzne građevine za gradsku elitu rimskog društva. Jugozapadno od Aventina nalaze se Emporion i Monte Testaccio, brdo visoko 36 metara i sastavljeno od odbačenih fragmenata starih amfora.