Andrea Dandolo
Andrea Dandolo (1306., Venecija - 1354., Venecija), bio je 54. mletački dužd koji je vladao punih 11 godina, od 1343. do svoje smrti.[2]
| Andrea Dandolo | |
|---|---|
| Portret Andrea Dandola | |
| Mletački dužd | |
| Vladavina | 1343. - 1354. |
| Prethodnik | Bartolomeo Gradenigo |
| Nasljednik | Marin Falier |
| Rođenje | 1306. [1] Venecija, Mletačka Republika |
| Smrt | 1354. [1] Venecija, Mletačka Republika |
Biografija
urediAndrea je bio iz poznate i uticajne aristokratske porodice Dandolo iz koje su već bila tri dužda.[1]
Političku karijeru počeo je graditi kao 22-godišnji mladić, kad je 1328. izabran za prokuratora Bazilike sv. Marka, institucije iz koje su se birali najviši funkcioneri Mletačke Republike.[1] Nakon tog je izabran za podestu Trsta 1333., a od 1336. bio je izabran za providura (visokog administratora Mletačke Republike). Za dužda je izabran 4. januara 1343.[1]
Izgleda da se u svom vladanju inspirirao primjerom Enrica Dandola, osnivača njihove porodične dinastije, pa se i on pored politike, nije ustručavao akcija u bitkama, ali se pored toga bavio i pisanjem, te u svemu tome pokazao i talent. Njegovu vladavinu obilježio je dugi i krvavi rat sa rivalskom Republikom Genovom, u kom je pasionirano sudjelovao i beskonačno ga produžujući, čak i onda kad se mogao sklopiti mir.[1]
Andrea Dandolo je bio osobito zaslužan za reorganizaciju mletačkog pravosuđa, ali i za prikupljanje najstarijih mletačkih dokumenata i osnivanje venecijanskog arhiva (Liber Albus i Liber Blancus). On se također bavio i historijom, napisao je romansiranu i ne baš osobito pouzdanu historiju Venecije do 1280.[1] – Cronaca.
| Prethodnik: Bartolomeo Gradenigo |
Mletački dužd (1343. - 1354.) |
Nasljednik: Marin Falier |
Izvori
uredi- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 „Dàndolo, Andrea” (talijanski). Treccani. Pristupljeno 02. 12. 2013.
- ↑ „Doges of Venice” (engleski). Tacitus. Pristupljeno 01. 12. 2013.