Rimsko-sirijski rat
Rimsko-sirijski rat | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
Zaraćene strane | |||||||||||
Seleukidsko Carstvo, Etolski savez, Atamanija |
Rimska Republika, Ahajski savez, Makedonija, Pergam, Rodos | ||||||||||
Komandanti | |||||||||||
Antioh Veliki, Hanibal |
Emilije Regil, Scipion Azijatik, Eumen II Pergamski, Filip V Makedonski |
Rimsko-sirijski rat također poznat i kao Antiohov ili Sirski rat se vodio od 192. do 188. godine pne. između koalicije na čelu s Rimskom Republikom na jednoj strani te seleukidskog kralja Antoha III i njegovih saveznika na drugoj strani. Završio je rimskom pobjedom zahvaljujući kojoj se rimska hegemonija počela širiti an Istočnim Mediteran, a Seleukidsko Carstvo počelo gubiti dotadašnji status helenističke supersile.
Direktan uzrok za izbijanje rata je to što je Antioh III za vreme Drugog makedonskog rata počeo da osvaja egipatske posede u Maloj Aziji. Ova osvajačka politika je ugrozila samostalnost Pergama. Štiteći interese svojih saveznika, Rimljani su najpre od Antioha zatražili da se povuče iz osvojenuh oblasti, ali pošto je on to odbio, Rimljani su mu objavili rat.
U početku je Antioh prebacio svoje jedinice u Heladu, računajući na pomoć polisa, koji su bili nezadovoljni rimskom politikom. Ali je većina polisa stala na stranu Rima, pa je njihovim zajedničkim delovanjem Antioh morao da se vrati u Malu Aziju.
Bitka se odigrala 190. godine pne. i u njoj je Antioh poražen od strane Rima. Lišen saveznika, sa vojskom koja je pretrpela teške gubitke morao je da moli za mir.
Prema ugovoru sklopljenom 188. godine pre.n.e., odrekao se svih poseda u Maloj Aziji. Pored toga obbavezao se da neće držati bojne slonove i ratnu flotu. Poraz u Sirskom ratu označio je slom političke moći Seleukida.
- Istorija za I razred gimnazije-Snežana Ferjančić, Tatjana Katić