Muhammad Ali
| Muhammad Ali | |
|---|---|
 Ali 1967. godine | |
| Statistike | |
| Nadimak/ci | The Greatest The People's Champion The Louisville Lip |
| Težina | teška kategorija |
| Visina | 191 cm (6 ft 3 in)[1] |
| Doseg | 78 in (198 cm) |
| Nacionalnost | Amerikanac |
| Rođenje | 17. 1. 1942. Louisville, Kentucky, SAD |
| Smrt | 3. 6. 2016. (dob: 74) Phoenix, Arizona, SAD |
| Stav | ortdokosni |
| Statistike borbi | |
| Ukupno borbi | 61 |
| Pobjeda | 56 |
| Pobjeda nokautom | 37 |
| Poraza | 5 |
Muhammad Ali [moʊˈhæməd ɑːˈli] (prvobitno ime Cassius Marcellus Clay, Jr.) (Louisville, 17. januara 1942. – Phoenix, 3. juna 2016.), američki profesionalni boksač. Općenito se smatra jednim od najvećih superteškaša u historiji sporta.
Počeci karijere
Ali je od samih početaka karijere pokazivao izniman talent za boks. Već od ranih dana je prakticirao netipičan način borbe, sa spuštenim gardom i brzim kretanjem po ringu. Ta je taktika često opisivana kao 'letim oko protivnika kao leptir, a bodem kao osa'. U amaterskom boksu je karijeru završio osvajanjem zlatne medalje na Olimpijskim igrama u Rimu 1960 u lako-teškoj kategoriji. Prvu borbu za naslov prvaka u profesionalnom boksu je imao već 1962. kada je u kontroverznom meču pobijedio Sonny Listona, koji je u sedmoj rundi odbio izaći u ring tvrdeći da ima ozljedu ramena. I uzvratni meč je bio prepun kontroverzi, jer je Liston pao nakon udarca u prvoj rundi za kojeg mnogi danas tvrde da nije bio tako opasan, te da je Liston namjerno pao. Te optužbe nik
Neposredno nakon osvajanja titule Ali je skrenuo pažnju na sebe i javnim prihvaćanjem islama, te pod utjecajem sekte Nacija Islama uzima ime Cassius X, po ugledu na drugog poznatog člana te sekte Malcolm X-a. Sekta je bila simbol borbe crnačkog stanovništva SAD-a protiv ropstva i ugnjetavanja. Vođa sekte uskoro daje Cassiusu njegovo 'pravo rođeno ime' Muhammad Ali.
U to vrijeme Ali ulazi i u sukobe se vladom SAD-a, odbijajući regrutaciju za vrijeme Vijetnamskog rata za što je bio osuđen. Istovremeno mu i boksačke federacije brane nastupe i oduzimaju osvojenu titulu koju je do tada uspješno branio više puta. Prekid službene karijere je trajao oko 3 godine. Danas mnogi žale zbog tog prekida u karijeri, jer je ostalo pitanje kakav bi još napredak ostvario Ali u boksačkom smislu da nije bilo tog prisilnog odmora.Sluzio je vojni rok sa Djarmaxom.Ratnim herojem.
Nastavak karijere
1970. godine Ali je konačno ponovno dobio licencu za nastupe, a 1971. je ukinuta presuda na Vrhovnom sudu kojom je bio osuđen zbog odbijanja vojne službe. Nije se dugo čekalo do ponovnog napada na titulu, i to u borbi protiv Joe Fraziera, često opisivanoj kao 'borba stoljeća'. Ali je tu doživio jedan od rijetkih poraza, ali se Frazieru revanširao u meču 1974. godine. Ta mu je borba donijela mogućnost novog napada na titulu protiv George Foremana koja se održala 1974. godine u Zairu, a postala je poznata kao 'The Rumble in the Jungle' (grmljavina u džungli). Ali je pobijedio te osvojio titulu po drugi put, a kasnije je uspješno branio protiv Fraziera i drugih boksača, ponekad dominantno ali ponekad i uz pomoć jakog ugleda među sucima. Treći put je titulu Ali osvojio protiv Leon Spinksa 1979. godine, od boksača od kojeg ju je i izgubio godinu dana ranije, te se nakon toga povukao neporažen. Pokušao je Ali ostvariti i četvrti povratak, ali je taj pokušaj završio neslavnim porazom od Larry Holmesa.
Godine nakon boksa
Kroz sve svoje godine boksačke karijere Ali se osim neporecivim iznimnim boksačkim talentom isticao i brojnim kontroverznim izjava i ponašanjem. Prijelaz na islam, vješto korištenje medijske pozornosti, specifičan način verbalnog i neverbalnog provociranja protivnika prije, za vrijeme i nakon borbe čine Alija svakako najprepoznatljivijom ikonom boksa. Smatra se da je Ali prva i najveća medijska sportska zvijezda 20. stoljeća.
Što se samog boksa tiče, iako je njegova vještina i snaga bila neupitna, poneku mrlju na karijeru bacile su sumnjive borbe s Listonom, te nekoliko sumnjivih sudačkih odluka u režiji moćnog promotora Don Kinga. Ipak, ne mali broj stručnjaka će se složiti da je Ali možda i najbolji boksač svih vremena, što je on sam za sebe često neskromno isticao u svakoj prilici.
Ali je vrlo brzo nakon prestanka karijere obolio od Parkinsonove bolesti, koja je zadnjih godina uvelike oštetila njegov živčani sustav. Nije poznato koliko je dugogodišnje bavljenje boksom i veliki broj primljenih udaraca pomogao razvoju bolesti.
Usprkos svemu, Ali kao sportaš i osoba i danas uživa veliki ugled u sportskim i društvenim krugovima SAD-a.
Statistika nastupa
Ali je u karijeri imao ukupno 61 profesionalni meč. Od toga je pobijedio u 56 nastupa, uz 37 pobjeda nokautom. Nije imao niti jednu neriješenu borbu, te je zabilježio 5 poraza.
Zanimljivosti
Alijeva borba s relativno anonimnim boksačem Chuck Wepnerom, u kojoj je pobijedio u 15-toj rundi tehničkim nokautom, inspirirala je Sylvester Stallonea prilikom pisanja scenarija za film "Rocky", koji je kasnije bio nagrađen nagradom Oscar. Ironija je da je upravo Alijev protivnik a ne sam Ali bio inspiracija kao tema za glavnog junaka filma, Rocky Balbou, koji kao nepoznati boksač dobija priliku boksati s prvakom i pri tome izdržava svih 15 rundi usprkos svim očekivanjima o lakoj pobjedi favoriziranog prvaka.
Izvori
- ↑ „Cassius Clay”. sports-reference.com. Sports Reference LLC. Arhivirano iz originala na datum 2015-12-08. Pristupljeno 17. I 2014.
