Miodrag Damjanović
Miodrag Damjanović (1893–1956) je bio Nedićev šef kabineta i četnički general u II svetskom ratu.
Damjanovića je Milan Nedić doveo iz nemačkog zarobljeništva po zahtjevu Mihailovića. General Damjanović je bio šef kabineta Milana Nedića, a potom komandant Srpske državne straže i pomoćnik Draže Mihailovića.[1]
Po povlačenju četnika sa Nemcima u Bosnu, nalazio se u štabu Draže Mihailovića. Nakon dolaska Ljotićeve delegacije u Bosnu, Draža Mihailović je 16. marta 1945. poslao generala Damjanovića, pukovnika Ljubu Jovanovića Patka i potpukovnika Sinišu Ocokoljića (tzv. istaknuti deo Vrhovnog štaba) u okupiranu Sloveniju (tada operativna zona Jadransko primorje) radi preuzimanja komande nad "nacionalnim snagama".[2][3] Stigavši u Sloveniju, general Damjanović je 15. aprila 1945. izdao naredbu kojom preuzima komandu:
Na osnovu ovlašćenja br. 300 od 16. marta 1945. načelnika štaba Vrhovne komande Jugoslovenske vojske u Otadžbini, armijskog đenerala Dragoljuba Mihailovića, formirao sam istaknuti deo štaba Vrhovne Komande, koji će nositi naziv 'Gorski štab br. 1b' i pod današnjim danom primam pod svoju komandu sve naše nacionalne snage u ovim krajevima. Primajući dužnost komandanta smatram za potrebno da svima — i starešinama i vojnicima i ovom prilikom ukažem na značaj objedinjavanja svih naših snaga u jedinstveni NACIONALNI FRONT, kao i da podvučem činjenicu: da se nalazimo u NAJODLUČNIJEM I NAJSUDBONOSNIJEM dobu velike borbe u Evropi... mi se ovde borimo i borićemo se pod uslovima koje ostale naše nacionalne snage ne poznaju. Vaše trupe ovde obučene su i obuvene, odmorne i nahranjene, dobro naoružane i snabdevene svim potrebama za borbu... Očekuje nas još važan pun časti zadatak: da onemogućimo prodiranje Titovih hordi u ove lepe krajeve...[4]