Anbasa ibn Suhajm al-Kalbi

Anbasa ibn Suhajm al-Kalbi (? - 726; Anbasa ibn Suhaym al-Kalbi; arapski: عنبسة بن سحيم الكلبي) bio je muslimanski valija (guverner) al-Andalusa (Iberijski poluotok) pod omejadskom vlašću od 721. do smrti 726.

Na mjesto guvernera je imenovan kako bi zamijenio Abdul Rahman Al Ghafiqija, koji je nekoliko mjeseci držao položaj ispražnjen smrću Al-Sam ibn Malik al-Havlanija, koji je podlegao ranama zadobivenim u bitci kod Toulousea. Nastavio je agresivnu politiku svog prethodnika, odnosno pokušaje da se Kalifatu pripoje područja današnje Francuske, ali u tome nije imao uspjeha. Suvremenici su to tumačili nevoljkošću njegovog ljudstva da prilikom pohoda u Septimaniju troši vrijeme na dugotrajne opsade, odnosno sklonošću nekontroliranoj pljački.

Mnogo važnije posljedice je, pak, imala Anbasina unutrašnja politika, odnosno odluka da, neposredno nakon stupanja na mjesto guvernera, udvostruči poreze svojim kršćanskim podanicima te konfiscira jevrejsku imovinu. Time je stvorio duboko nezadovoljstvo i veliki broj kršćanskih, ali i prema muslimanskoj vlasti dotle blagonaklonih jevrejskih, podanika okrenuo prema bivšem vizigotskom princu Pelagiju koji je u nepristupačnim planinama na sjeveru bio 718. proglasio kršćansku Kraljevinu Asturiju. Vojska koju je Anbasa poslao sa ciljem da pohvata planinske odmetnike je 722. uništena u bitci kod Covadonge. Taj događaj, koji se tradicionalno smatra početkom Reconquiste je, potakao da se 723. protiv Arapa pobune Baski, a godine 724. i Aragon. Anbasa, čiju su vlast potkopavali i unutrašnji sukobi vezani uz nasljeđivanje omejadskihj kalifa, koliko-toliko je konsolidirao situaciju tek 725. Godine 726. je pokrenuo pohod na Franačku, ali je u njemu ubijen. Jahja ben Salama al-Kalbi, jedan od njegovih nasljednika, je revidirao njegovu politiku te restituirao konfisciranu jevrejsku i kršćansku imovinu, nastojeći spriječiti slične ustanke u budućnosti.