vènitu

vènitu s m

1. Abbitanti dû Vènitu.

[vènitu]

vè | ni | tu

vènitu

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "venetus".

friulanu

vènitu s m

1. (linguìstica) lingua rumanza parrata nta la riggiuni Vènitu di l'Italia.

[vènitu]

vè | ni | tu

vènitu

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "venetus".

friulanu