ficara

 

ficara s o pl f

1. Àrvulu cu fogghî larghi, chi pruduci fica.

• [ficara]
• AFN: /fikaːra/

fi | cà | ra

S’otteni ncucchiannu fica cû suffissu -ara pi diri “prudutturi di fica”.

fìcu

ficara s f

1. ficu (àrvulu)

• [ficàra]
• AFN: /fi'kara/
• Sillabbazzioni: fi | ca | ra

Stu sustantivu calabbrisi veni di "ficu".

cerasu