wykład
wykład (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˈvɨkwat], AS: [vyku̯at], zjawiska fonetyczne: wygł.
- podział przy przenoszeniu wyrazu: wy•kład[1]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) dłuższa, zaplanowana wypowiedź ustna służąca przekazaniu słuchaczom wiedzy na jakiś temat[2]
- (1.2) przedstawienie, komentowanie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wykład wykłady dopełniacz wykładu wykładów celownik wykładowi wykładom biernik wykład wykłady narzędnik wykładem wykładami miejscownik wykładzie wykładach wołacz wykładzie wykłady
- przykłady:
- (1.1) Profesor poprowadził wykład z historii Polski.
- (1.2) Dzieło odznacza się przystępnością wykładu.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wypowiedź
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wykładowca m, wykładowczyni ż, wykładnia ż, wykładnik m, wykładzina ż, wykładanie n, wyłożenie n
- czas. wykładać ndk., wyłożyć dk.
- przym. wykładowy, wykładowczy, wykładniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lecture
- arabski: (1.1) محاضرة
- białoruski: (1.1) лекцыя ż, даклад m, гутарка ż
- bułgarski: (1.1) лекция ż
- czeski: (1.1) přednáška ż
- duński: (1.1) forelæsning w, foredrag n
- esperanto: (1.1) prelego, lekcio
- jidysz: (1.1) לעקציע ż (lekcje), prelekcja רעפֿעראַט m (referat), talmudyczny שיעור m (szier)
- niderlandzki: (1.1) lezing ż
- niemiecki: (1.1) Vorlesung ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) лекция ż
- słowacki: (1.1) prednáška ż
- szwedzki: (1.1) föreläsning w
- tuvalu: (1.1) lāuga
- ukraiński: (1.1) лекція ż
- źródła:
- ↑ Hasło „wykład” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.