wiara
wiara (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przekonanie, że coś jest prawdą; ufność, zaufanie wobec rzeczy niepewnych, nie do końca znanych
- (1.2) książk.[1][2] przekonanie o słuszności twierdzeń dogmatycznych opierające się na uznaniu ich za objawione przez Boga; religia, wyznanie
- (1.3) daw.[3] lub książk.[1][2] wierność, stałość, rzetelność, słowność, szczególnie ukochanej osobie
- (1.4) przest. grupa ludzi, zwłaszcza żołnierzy[1], często zżytych ze sobą[3]
- odmiana:
- (1.1,1.4) blm[1][2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wiara wiary dopełniacz wiary wiar celownik wierze wiarom biernik wiarę wiary narzędnik wiarą wiarami miejscownik wierze wiarach wołacz wiaro wiary - (1.2-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wiara wiary dopełniacz wiary wiar celownik wierze wiarom biernik wiarę wiary narzędnik wiarą wiarami miejscownik wierze wiarach wołacz wiaro wiary
- przykłady:
- (1.1) Twoja wiara w to, że czterolistna koniczyna przynosi szczęście, graniczy już z zabobonem.
- (1.1) Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła[4].
- (1.2) Męczennika torturowano, bo nie chciał wyrzec się swojej wiary.
- (1.4) Za mną, wiara!
- (1.4) Do mazura stań wesoło // Buntownicza wiaro![5]
- kolokacje:
- (1.1) wiara w Boga / w czyjeś czyste intencje • wiara w cuda / zabobony • przyjmować na wiarę
- (1.2) wiara rzymskokatolicka • wyrzec się wiary • dawać wiarę • wyznanie wiary
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Wiara ż, wierność ż, wierzący mos, wierny mos, wierna ż, wiernica ż, wierzenie n, wiarus mos
- czas. wierzyć ndk.
- przym. wierny
- związki frazeologiczne:
- brać na wiarę • człowiek małej wiary • dobra wiara • zła wiara • wiara w człowieka • w dobrej wierze • wiara góry przenosi • wiara czyni cuda
- etymologia:
- od prasł. *věra[6] → 'przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, ufność, że coś się spełni'[7]
- por. bośn. vjera, bułg. вяра, chorw. vjera, czes. víra, dłuż. wěra, ros. вера, karpatorusiń. віра, scs. вѣра, słc. viera i ukr. ві́ра
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) geloof
- angielski: (1.1) faith, belief, confidence, trust; (1.2) faith
- arabski: (1.1) m إيمان (1.2) ;إستئمان ż
- arumuński: (1.1) pisti[8]
- baskijski: (1.1) fede
- białoruski: (1.1) вера ż; (1.2) вера ż
- bośniacki: (1.1) vjera ż
- bułgarski: (1.1) вяра ż
- chiński standardowy: (1.1) tradycyjny i uproszczony 信仰 (xìnyǎng)
- chorwacki: (1.1) vjera ż
- czeski: (1.1) víra ż
- dolnołużycki: (1.2) wěra ż
- duński: (1.1) tro w; (1.2) tro w
- esperanto: (1.1) kredo; (1.2) kredo
- estoński: (1.1) usk
- fiński: (1.1) usko
- francuski: (1.1) foi ż, croyance ż
- galicyjski: (1.1) fe ż; (1.2) fe ż
- gruziński: (1.1) რწმენა (rtsmena)
- gudźarati: (1.2) આસ્થા ż (āsthā)
- hiszpański: (1.1) fe ż, confianza ż
- kaszubski: (1.1) wiara ż
- kataloński: (1.1) fe ż
- kazachski: (1.1) сенім (senim)
- koreański: (1.1) 믿음 (mideum)
- litewski: (1.1) tikėjimas m
- łaciński: (1.1) fides ż; (1.2) fides ż
- łotewski: (1.1) ticība ż, uzticība ż; (1.2) ticība ż
- niemiecki: (1.1) Vertrauen n; (1.2) Glaube m
- ormiański: (1.1) հավատ (havat)
- perski: (1.1) ایمان
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- portugalski: (1.1) fé ż; (1.2) fé ż
- rosyjski: (1.1) вера ż; (1.2) вера ż
- rumuński: (1.1) încredere ż
- słowacki: (1.1) viera ż; (1.2) viera ż
- słoweński: (1.1) vera ż; (1.2) vera ż
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) вѣра ż
- starogrecki: (1.1) πίστις ż
- suahili: (1.1) amini
- szwedzki: (1.1) tro w
- tajski: (1.2) ศรัทธา
- turecki: (1.1) inanç, güven; (1.2) iman, inanç
- tuvalu: (1.1) fakatuanaki; (1.2) fakatuanaki
- ukraiński: (1.1) віра ż; (1.2) віра ż
- węgierski: (1.1) bizalom; (1.2) hit
- wilamowski: (1.2) gława m, głāva m, głaowa m
- włoski: (1.1) fede ż, fiducia ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „wiara” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X.
- ↑ 3,0 3,1 Hasło „wiara” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Ewangelia Łukasza 17, 19.
- ↑ Ludwik Waryński: Mazur kajdaniarski
- ↑ Hasło „vjera” w: Hrvatski jezični portal.
- ↑ Hasło „wiara” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 23.
wiara (język kaszubski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wiara
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: