puni

morfologia:

pun•i

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

czasownik

(1.1) karać

odmiana:

(1.1)

 

tempo	vortformo	aktiva participo	pasiva participo
nuna	punas	punanta	punata
pasinta	punis	puninta	punita
venonta	punos	punonta	punota
kondicionalo	punus
imperativo	punu

przykłady:

(1.1) Li punis sian filon pro malobeo. → Ukarał swojego syna za nieposłuszeństwo.

składnia:

(1.1) puni + B. • puni pro + M.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. puno

przym. puninda

przysł. puninde

związki frazeologiczne:

Dio punas laŭ la fortoj • Dio puni deziras, li la saĝon fortiras • kune kaptite, kune punite • ne kaptita — ne punita • ne punu edzinon antaŭ infanaj okuloj, ne punu infanojn antaŭ fremduloj • per mono, ne per mano punu vilaĝanon • senditon oni aŭskultas aŭ ne aŭskultas, sed ne punas nek insultas

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) lubić, uwielbiać, kochać^[1]

(1.2) pragnąć, pożądać^[1]

rzeczownik

(2.1) miłość^[1]

przymiotnik

(3.1) oszukany^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) aloha, kaunu, nipo, mahamaha, hoʻoheno, heno

(1.2) makemake, ʻiʻini, ʻanoʻi, ʻupu, ake, kuko, nipo

(2.1) aloha, oha, ʻanoʻi, hoʻoipoipo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: