prawo zwyczajowe

wymowa:

IPA: [ˈpravɔ ˌzvɨt͡ʃaˈjɔvɛ], AS: [pravo zvyčai ̯ove], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) socjol. zbiór stosowanych norm prawnych ukształtowanych w toku historii i uważanych przez jakąś społeczność lub grupę za obowiązujące; zob. też prawo zwyczajowe w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) prawo stanowione

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) customary law, consuetudinary law
• francuski: (1.1) droit coutumier m
• hiszpański: (1.1) derecho consuetudinario m
• niemiecki: (1.1) Gewohnheitsrecht n
• nowogrecki: (1.1) άγραφος νόμος m, εθιμικό δικαίο n
• włoski: (1.1) consuetudine ż, uso normativo m

źródła: