pogrzebacz

 

wymowa:

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) narzędzie w kształcie pręta zakończonego hakiem, służące do podnoszenia fajerek w piecu i przekładania węgli w jego palenisku; zob. też pogrzebacz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pogrzebacz	pogrzebacze
dopełniacz	pogrzebacza	pogrzebaczy[1][2] / pogrzebaczów[2]
celownik	pogrzebaczowi	pogrzebaczom
biernik	pogrzebacz	pogrzebacze
narzędnik	pogrzebaczem	pogrzebaczami
miejscownik	pogrzebaczu	pogrzebaczach
wołacz	pogrzebaczu	pogrzebacze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. gw. kruk, gw. (Białystok) kruczek, gw. (Górny Śląsk) hoczek, gw. (Poznań) haczyk^[3] gw. (Warszawa) haczyk^[4]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) kociuba, przest. gw. kosior, daw. kryka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. grzebać, pogrzebać

rzecz. pogrzebanie n, grzebanie n, pogrzeb mrz

przysł. pogrzebowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fire iron, poker
• hiszpański: (1.1) atizador m, hurgón m, hurgador m
• niemiecki: (1.1) Feuerhaken m, Schüreisen n, Schürhaken m
• norweski (bokmål): (1.1) ildrake m/ż
• rosyjski: (1.1) кочерга ż
• szwedzki: (1.1) eldgaffel w
• włoski: (1.1) attizzatoio m

źródła: