samookaleczenie

 

wymowa:

IPA: [ˌsãmɔːkalɛˈt͡ʃɛ̃ɲɛ], AS: [sãm•okalečẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• dł. sam.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) celowe okaleczenie samego / samej siebie; zob. też samookaleczenie w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. samookaleczanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. samo- + okaleczenie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) self-harm, self-mutilation
• duński: (1.1) selvskade w
• hiszpański: (1.1) autolesión ż
• niemiecki: (1.1) Selbstverstümmelung ż
• nowogrecki: (1.1) αυτοβασανισμός m
• ukraiński: (1.1) самоскалічення n
• włoski: (1.1) autolesione ż

źródła: