laktacja

wymowa:

IPA: [lakˈtat͡sʲja], AS: [laktacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. wydzielanie mleka z sutków samicy ssaków w okresie karmienia; zob. też laktacja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	laktacja	laktacje
dopełniacz	laktacji	laktacji / przest. laktacyj
celownik	laktacji	laktacjom
biernik	laktację	laktacje
narzędnik	laktacją	laktacjami
miejscownik	laktacji	laktacjach
wołacz	laktacjo	laktacje

przykłady:

(1.1) Okres laktacji trwa u suki od porodu do ok. 6-7 tygodni po urodzeniu szczeniąt^[1].

(1.1) Laktacja poza okresem karmienia często zdarza się kobietom, które długo karmiły piersią^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. laktator m, laktarium n

przym. laktacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego^[3]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego^[4], Uniwersalny słownik języka polskiego^[5]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lactation
• arabski: (1.1) رضاعة ż
• białoruski: (1.1) лактацыя ż
• bułgarski: (1.1) лактация ż
• czeski: (1.1) laktace ż
• francuski: (1.1) lactation ż
• interlingua: (1.1) lactation
• japoński: (1.1) 授乳(じゅにゅう) (junyū)
• niemiecki: (1.1) Laktation ż
• rosyjski: (1.1) лактация ż
• ukraiński: (1.1) лактація ż
• wietnamski: (1.1) sự tiết sữa
• włoski: (1.1) lattazione ż

źródła: