kleiden

wymowa:

IPA: [ˈklaɪ̯dn̩] IPA: [ˈklaɪ̯dətə] IPA: [ɡəˈklaɪ̯dət]

​^?/i

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) ubierać (się), ubrać (się)

odmiana:

(1.1)^[1] kleiden (kleidet), kleidete, gekleidet (haben)

przykłady:

(1.1) Madlen kleidete sich in ein langes Kleid. → Madlen ubrała się w długą suknię.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kleiden n, Kleidung ż, Kleid n, Kleidchen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) źródłosłów dla pol. klajdać

uwagi:

zobacz też: kleiden • ankleiden • auskleiden • bekleiden • entkleiden • umkleiden • überkleiden • verkleiden

źródła: